چگونه با یادگیری خودمان را گول می‌زنیم؟

بــسیار زیـبا و پرقـدرت 👊گفـتید رفـیق❤

مـتن شما خـیلی ها رو بیدار مـیکنه💯💯

یه حرف برا تایید صحبت هاتون دارم 👇👇

مـا باید تکامل رو طی کنـیم و این تکامل با درک و فهم دانشی که میگیریم تکمیل میشه یعنی من وقتی فوتبال لیست شدم ابتدا دانش های ابتدایی مثل پاس دادن،ضربه سر،دریبل،و… رو یاد گرفتم،اجرا کردم و بد درک کردم

و این درک و اجرای ای دانش های ابتدایی بود که من تونستم دانش های سخت تر و پیچیده تر فوتبال مثل تاتیک تیمی و تکنیک انفرادی رو خوب متوجه و بفهمم💯💯💯

ایــنو بدونید کار بزرگ و پیچیده ای وجود ندارد 💯

این کار های کوچیک هستند که با بهم پیوستن شان کارهای به اصلاح بزرگ رو شکل میدهند🌟

سلام و تشکر
مرحبا استاد گرامی
قلم شما درست مثل تیری هست که از کمان رها میشه و قلب هدف را نشونه میگیره
با نگاه تیزبین تون انگشت روی دردایی گذاشتید که یه جورایی درد همه ماست
درد تنبلی و فرار از مسئولیت ، درد اینکه نمی خوایم پا را از دایره راحتی خودمون فراتر بزاریم و به خاطر ترس از تغییر و مواجه شدن با ناشناخته ها تو لاک خودمون فرو میریم و می چسبیم به زندگی عادی خودمون و این بهونه را میاریم که زمان لازمه تا آماده بشیم
امیدوارم اندوخته آگاهی و معرفتتون هر روز بیشتر و غنی تر بشه

شروع کننده بودن تعبیر خیلی قنگی بود واین قشن ترین متنی که ازتون خوندم میخوام شروع کننده یه دوره نوشتن طولانی مدت باشم میخوام شروع کننده یه آغاز پرجنب وجوش باشم میخوام یه شروع کننده راه انداختن یه کافه سیلیکون ولی تور باشم میخوام شروع کننده یه درس خواننده ی محقق وجستجوگر باشم میخوام شروع کننده یه زندگی اذت بخش باشم وجرعت شروع رو ازهمینجا پیدا کنم.

شاهین عزیز سلام
مدتهاست که از طریق حضور در گردهمایی متمم ۹۶ تو را میشناسم ولی هر بار که نام تو در کنار سایت محمدرضا شعبانعلی به عنوان نویسنده پست جدید نمایش داده می شد نوعی مقاومت گریز ناپذیر در وجودم شدت میگرفت و مانع من می شد که نوشته ای از تو بخوانم.
راستش را بخواهی درست خاطرم نیست که ان در گردهمایی تک تک جملاتت چه بود ولی برداشت من در ان لحظه این بود که از اسامی افراد نردبانی برای بالا رفتن ساخته ای که از نظرم پسندیده نیامد و اما اکنون که اینجا هستم و اولین کامنتم را در روزنوشته هایت مینویسم دریافتم که نخواندن نوشته هایت در این مدت اشتباه بزرگی بوده است زیرا که میتوانم/باید از تو و افکارت بسیار بیشتر بیاموزم.
سپاسگزار از تو توانمندیت که من را وادار به پی بردن به اشتباه خودم کرد.

سلام
این نوشته تون رو هم مثل خیلی از پست های دیگه تون دوست داشتم
فقط یک گلایه ای ازتون داشتم. تعمدا اون رو زیر همین پست و نه در پست مربوط به کلاس آنلاین نویسندگی می نویسم.
من با اشتیاق فراوان همه تلاشم رو کردم که در کلاس ثبت نام کنم ولی موفق نشدم. هم در ایسنتاگرام و دایرکت و هم در خود ایوند براتون پیام گذاشتم که نمی تونم ثبت نام کنم. چندین روز، مرتب به سایت می رفتم تا ثبت نام کنم اما موقع کلیک روی تایید و پرداخت، پیغام خطا ظاهر می شد. حقیقتش از این که اصلا پیگیری نکردید و پاسخم رو ندادید، دلگیر شدم. به علت اینکه همیشه پاسخ خوانندگان رو در اینجا می دین، ترجیح دادم به جای سکوت، در اینجا هم مطرحش کنم.

موفق باشید.

سلام آقا شاهین.
نوشته‌هاتون آدم رو به‌خودش میاره. مرسی که این انرژی و دانش رو به اشتراک میذارین.
در بابت یادگیری، من یک‌بار می‌شه گفت نتایج بد این توصیه رو دیدم. یعنی با داشته‌های کم(در اون زمان و به‌نظر خودم کافی) شروع به کاری کردم و ادامه یادگیری رو درحین کار انجام دادم. همونطور که گفتم نتیجه‌ی خوشایندی برام نداشت(شایدم خوشایند بوده، ولی در آینده درک میکنم).
به‌نظر می‌رسه برای بعضی از کارها باید از یادگیری اولیه کاملا مطمئن شد، مثلا کارهایی که تاثیر مستقیم تو رزومه دارن.
ممنون.

درود بر شاهین عزیز و کارکشته

بسیار لذت بردم و البته لذتش وقتی برایم بیشتر شد که من هم پروژه اینترنتی هم را هوا کرده‌ام. 🙂 خیلی خوبه، کم‌کم دارم دیده می‌شوم. حتی درخواست انجام پروژه‌های سنگین و سازمانی تدریس ترجمه هم دریافت کردم.

این در حالیست که دوستان من هنوز اندر خم کوچه دکتری مانده‌اند و راستش سوادشان هم به درد هیچکس نمی‌خورد، مشتی نظریه حفظ کرده‌اند که وقتی می‌پرسی این‌ها را چه کنیم، جوابی ندارد. این‌ها احتمالا از بازماندگان هنر برای هنر هستند!
من یاد گرفته‌هایم در اینترنت منتشر می‌کنم و دارد مشتری خوب برایش پیدا می‌شود. البته راه بسیار طولانی است، ولی دارد می‌شود و مهم‌ترین چیز است!
ممنون از تو بمب انرژی، شاهین عزیز 🌼

شاهین جان
به خوبی تو مگه اصلا وجود داره؟
چرا همه ی حرفایی رو که میزنی من در زندگی واقعی و کسب و کار احساسش کردم؟
چقدر خوبه که می تونم از تجربیات تویی که از من بزرگتر و جلوتری استفاده کنم

سلام و درود بر دوست عزیزم جناب کلانتری
تلنگری بسیار لطیف و در عین حال شکننده بود.
درد اصلی این همه جوانانی که در رویای استخدام در جایی صبح خود را به شب میرسانند.
دردی که بدون ایجاد هرگونه احساسی ( که منجر به توجهِ همراه با درمان آن شود) درخت زیبای فرصت های بکر جاری در دنیای کنونی را از درون مضمحل می کند.
شکنندگی مستتری نیز به ارمغان داشت برای انسانهایی که با توهم یافتن نقشه گنج دست رنج خود را در بازار آشفته آموزش ، با کمال حماقت در جیب افراد سودجویی که بر سر راه طمع ( ناشی از سم مهلک تعجیل در کسب موفقیت های یک شبه ) آنها دام وسوسه انگیزی گسترانیده اند.

سپاسگزاریــم از صراحت قلمتان

[…] وقتی پست شاهین کلانتری (+) را خواندم، استعاره‌ی ماندن در توالت بین راهی و جا […]

اصطلاح توالت بین راهی واقعا درست و بجا بود.
از این قشنگ تر نمی توانستی عمق مطلب را بفهمانی
کیف کردم (مثل همیشه که از نوشته هایت لذت می برم و معمولا غرق در تفکر می شوم)
جمله ست گادین نیز فوق العاده اثربخش بود : «استبداد انتخاب‌شدن را کنار بگذارید. خودتان انتخاب کنید.»
شخصا بعد از سال ها تلاش و کسب تجربه به این جمله کاملا اعتقاد دارم

سپاس از تو شاهین عزیز
پایدار بمانی

در امروز ایران که ابتذال و فساد از اول تا آخر سیستم دولتی و خصوصی را فراگرفته. تلاش برای اثبات خود به فرهنگ مسلط، تن دادن به تباهی و به رسیمت شناختن قدرت سیستم است…..
شاهین عزیز…
سلام.
چقدر این جمله گویا و روراست بود.واقعیت اینه که در سیستمی که هر کسی تلاش میکنه با پا گذاشتن بر شانه های دیگران به راس هرم برسه،چند صباحی نهایت استفاده رو از رانت ها و منابع بکنه و بعدش سیستم اسقاط شده رو تحویل فاسد بعدی بده، اثبات توانمندی ها و مدام یادگیری برای گرفتن مدرک بیشتر و نهایتا چندرغاز افزایش حقوق،خنده دار و احمقانه به نظر میرسه.
واقعیت اینه که سیستم مدرک گرایی بیسواد دانشگاه ها همراه دانشجوها وارد فضای کاری شده و این داستان زگهواره تا گور دانش بجوی،انگار داره تعبیر به واقعیت میشه.انسان هایی که سواد اکادمیک شون به هیچ دردی نمیخوره جز پز کشور باسواد ایران.
مطلب تون عالی بود.

به دنبال پیوستن به مسیرهای از قبل طراحی شده نیستند….
اسفناک روزمره گونه زندگی می کنیم…

تلاش برای اثبات خود به فرهنگ مسلط، تن دادن به تباهی و به رسیمت شناختن قدرت سیستم است…
تلاشی برای احمق تر نشان دادن خودمان … یعنی داد بزنیم و بگوییم من از همین راهی که رفتید میروم چون من از فرهنگ مسلط بر جامعه ام راضی ام! تا کی باید خودمان را گول بزنیم؟ آیا واقعا راضی هستیم ؟

حالا آغازگربودن بیش از همیشۀ تاریخ ارزشمند و پیش‌برنده به نظر می‌رسد…
آغاز گر بودن .. لفظ قابل تحسینیست … شروع انقلابی برای ذهن ها

باز هم مثل همیشه آموختم.
البته نه از اون یادگیریهایی که با توجه به این متن زیبا توجیهی بیش نیست…!
واقعا آموختم.
(گاهی آدم مطالب شما رو که می خونه دلش میخواد تمام دفترا و سر رسیدا و فایلاشو بیاره و نشون بده که در نوشتن مداومت داره و بی هیچ بهانه ای می نویسه)
اما خب جهت دادن به مطالب، جمع بندی و نظم دادن به اونها و در نهایت انتشار دادنشون هم خیلی مهمه…
شاید به اندازه خود نوشتن!
باز هم سپاس به خاطر این مطالب عالی و بی نظیر

سلام شاهین جان.
گاهی با خواندن بعضی از پست‌های شما (مثل پست همین امشب) میخکوب می‌شوم. من این میخکوب شدن‌ها را دوست دارم چون هر زمان این حال به سراغم آمده است، حرکتی هم در پس آن بوده است.
ممنونم که هستی و قلم و اینگونه فکرهای کوبنده‌ات پایدار!