نویسندگی: اصول و مسائل
ایمیل: info@madresenevisandegi.com
Facebook
Twitter
Instagram
RSS
لوگوی شاهین کلانتری
  • وبلاگ
  • درباره‌ی من
  • وقت نویسنده
  • کانال تلگرام من
  • نظرات جدید
  • مدرسه نویسندگی
  • آموزش نویسندگی
    • اصول نویسندگی
    • تولید محتوا
    • عادت نوشتن
    • رادیو
  • کلاس‌‌ها
    • کلاس آنلاین نویسندگی
    • کلاس حضوری نویسندگی
    • کارگاه تمرین نوشتن
    • آموزش کپی‌ رایتینگ
  • رسانه‌ها
    • مدرسه نویسندگی
    • اینستاگرام شاهین کلانتری
    • اینستاگرام مدرسه نویسندگی
    • کانال تلگرام
    • کالج پول
    • جمله‌ورزی
  • نامه
  • پرسش‌و‌پاسخ
چالش انتخاب کامل‌ترین هنر

چالش انتخاب کامل‌ترین هنر

1397-12-09شاهین کلانتریاز نوشتن, توسعه فردی, خلاقیت8 دیدگاه

1

سایه در یکی از مصاحبه‌های اخیرش می‌گوید، اگر به گذشته بر می‌گشت موسیقی را به جای شعر برمی­‌گزید؛ چون موسیقی زبان مشترکی بین تمام انسان‌هاست و نیازی به واسطه و ترجمه ندارد.

هانکۀ فیلمساز هم قبلاً با زدن حرفی نزدیک به همین مضمون، موسیقی را -در کنار چیز دیگری که افتد و دانی!- یک وسیلۀ ارتباطی راستکار و بی‌واسطه دانسته بود؛ و زبان را منشاء سوءتفاهم‌ها. (+)

از این نمونه‌ها کم نیست که هنرمندی در اوج یک هنر، هوس هنر دیگری کرده: سهراب سپهری که در شعر و نقاشی درخشیده بود، با افسوس از این سخن می‌گفت که چرا سراغ معماری نرفته.

2

یکی از تردیدها و عوامل استرس­‌زای ما جوان­‌ترها در آغاز دنبال کردن یک هنر دقیقاً همین است:

آیا هنری که انتخاب کرده‌ام؛ بهترین ابزار بیانیِ ممکن است؟

بسیاری در مواجهه با این تردید، دست به سبد می‌شوند و حداقل دو سه تا هنر مختلف را در کنار هم دنبال می‌کنند تا جلوی ضرر را بگیرند؛ که نتیجه جز عدۀ کثیری از آماتورهای متنفنن نیست.

نسخۀ ابدی آماتور ماندن: دنبال کردن همزمان چند هنر.

مراحل دنبال کردن یک هنر آن‌قدر پیچیده و  طاقت‌فرسا هست که حداقل در یک دهۀ اول، مجالی برای آزمودن دیگر رشته‌­ها باقی نمی‎­گذارد.

باری، در این زمینۀ بخصوص، هنر از اقتصاد تبعیت می‌کند: به دست آوردن یک چیز، مستلزم از دست دادن چیزهای دیگر است.

یکی را بردار و از بقیه چیزها دل بکن.

3

نه تنها هیچ هنرمندی به کمال نمی‌رسد؛ بلکه هیچ هنری هم به کمال نرسیده است.

همۀ هنرها؛ اعم از موسیقی و سینما و رمان، تهدیدها و فرصت­‌های خاص خودشان را دارند.

در رمان امکاناتی هست که در سینما نیست، و در شعر بستر تجربیاتی است که شاید فضای انتزاعی موسیقی هرگز فرصت آن­ تجربه­‌های بیانی را فراهم نکند؛ و برعکس، سینما گستره‌­ای دارد که شاید رمان در دوران معاصر هرگز به آن نزدیک هم نشود، و موسیقی برخلاف شعر، چندان در بند یک زبان و فرهنگ خاص نیست.

گروهی شعر را متعلق به دوران کودکی (بدویت) انسان می­‌دانند. عدۀ دیگری فیتلیه سینما را رو به خاموشی می­‌بینند. گروه دیگری مد‌ت­‌هاست مرگ رمان را اعلام کرده‌اند. عده‌­ای هم هستند که موسیقی را رو به قهقرا تصور می‌­کنند. برای هر کدام از این ادعاها هم یک عالمه استدلال و نمونه و پیش­گویی وجود دارد.

اما به عنوان یک هنرمند مگر می­‌خواهیم سهام بخریم که دنبال خرید سهم مطمئن‌­ترین هنر هستیم؟

هر استدلالی، در برابر علاقه و استعداد ما به یک هنر رنگ می‌بازد.

شاید باید یاد بگیریم که از نقص­‌ها و کمبودهای هنری که انتخاب کرده‌ایم هم لذت ببریم.

هنر هم مثل زندگی، کامل نیست.

 

 فکر می‌کنم بعد از مطالعۀ این پست، خواندن لینک زیر هم برای شما سودمند باشد:

آنکه می‌خواهد استاد شود باید…

دورۀ آنلاین نویسندگی خلاق

شاهین کلانتری در تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین

برچسب ها: انتخاب, مهارت, هنر, هنرمند
پست قبلی مهم‌ترین کاری که باید برای آن برنامه‌ریزی کنیم پست بعدی شکل دیگری از یادداشت‌نویسی

مطالب پیشنهادی

چه وقتی احساس خطر کنیم؟

چه وقتی احساس خطر کنیم؟

1398-11-07شاهین کلانتری
برای دوست: انتخاب شیرینی

برای دوست: انتخاب شیرینی

1397-11-30شاهین کلانتری
ابهام رضایت یا قطعیت موفقیت

ابهام رضایت یا قطعیت موفقیت؟

1397-08-02شاهین کلانتری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

8 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

سید سعید انوری
1398-11-03 2:44 ب.ظ

اتفاق زمانی هم این دغدغه ام بود:
درمورد موسیقی همان استدلال هانکه را میاوردم و میخواستم خودم را وقف ان کنم.اینکه موسیقی کمک می کند مخاطب خودش را درآن ببیند.آیینه ای که دیگر حضور من درآن حس نمی شود و فردیت معنایی ندارد.بلکه هرکس خودش را به موسیقی میسپارد و این موسیقی است که حضور دارد.
بله با خودم میگفتم موسیقی احساسات را برمی انگیزد و روح را پالایش می کند بدون اینکه جنگ و درگیری ای راه بی اندازد و بدون اینکه باز به اختلاف ها دامن بزند.
اما چون هدفم را ازپرداختن به هنر میدانستم و اتفاقا میخواستم فردیتم را درک بکنم موسیقی را برای خودم بستر مناسبی ندیدم. برای من محدودیت داشتن در هرهنرامری است نسبی اما باید دید که هر هنر برای هرکس چه محدودیت هایی دارد. من جدا نمی خواستم که محدودیت های هر هنر مانعی برسربیان خودم باشد.
پس موسیقی بستر من نبود.می توانستم گوش بدم ولذت ببرم.اما هرچه از خودم میخواستم در آن بریزم هیچ شکلی ازش درنمیامد.
درمورد تمام هنر ها جز رمان نویسی این اتفاق می افتاد. اینکه نمیتوانستم که به آن ها جان بدهم و نمی توانستم از روح خودم درشان بدمم.
انتخاب دیگرم سینما بود که با خودم استدلال می کردم که به سروکله دزدن با بازیگر و هزار عامل دیگر نمی ارزد.به علاوه که نمی خواستم برای زدن حرفم اینهمه دردسر بکشم.
بله درنهایت این ادبیات بود که من رو فریفت.چگونه؟بااین نگرش که آنچه رمان نویس در اختیار دارد کلمات است و دیدم که باهمین کلمات چه کارها که نمی تواند بکنم.با این کلمات هرچیزی ممکن خواهد بود و آن خلوصی که دنبالش بودم را درادبیات پیدا کردم.بله فقط زمانی که می نوشتم احساس می کردم خودمم و من زمان نوشتن نمی نوشتم بلکه نوع دیگری از بودن نوع والاتری از آن راتربه می کردم.

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-11-05 9:21 ب.ظ

زنده باد سعید عزیز
امیدوارم که در دنیای ادبیات بدرخشی.

پاسخ
پرویز
1397-12-11 11:40 ق.ظ

شاید باید یاد بگیریم که از نقص­‌ها و کمبودهای هنری که انتخاب کرده‌ایم هم لذت ببریم. چه جمله دلنشینی . به نظرمی رسد وقتی به هنری علاقمند می شویم در مسیر زندگی هنری مان می توانیم هم به تکامل خودمان به کمک آن هنر بپردازیم و هم نقشی در تکامل هنر مورد انتخابمان داشته باشیم .

پاسخ
عصمت خادمی
1397-12-10 5:01 ب.ظ

سلام. اینکه موسیقی زبان مشترک همه ی ملتهاست قبول ولی اینکه زبان منشأ سوء تفاهم است و موسیقی نه، شاید درست نباشد. گاهی یک موسیقی چنان با مردم صحبت می کند که یک سخنران با هزار واژه و کلمه نمی تواند. تمام احساساتی که می توان با کلمه منتقل کرد، با موسیقی هم قابل انتقال است. همانطور که با رنگ و نقش هم می شود حرف زد. اصلا زبان شعر و نقاشی و موسیقی قابل ترجمه به یکدیگر هستند. البته به شرطی که هنرمندش هنرمند باشد نه اینکه به قول شما در همه ی رشته ها آماتور بماند. فقط خداست که هم سخنگوی قرائی است و هم نقاش و موسیقی دان و فیلمنامه نویس.

پاسخ
منتخبی از محتوای منتشرشده در فضای وب (۳۳) - روزنوشته های حسین قربانی
1397-12-10 2:38 ب.ظ

[…] چالش انتخاب کامل‌ترین هنر […]

پاسخ
مرتضی رضائی
1397-12-10 12:06 ق.ظ

بله؛ هنر هم مثل زندگی کامل نیست، اصلا هیچ چیز در این عالم کامل نیست و نقص ها آنتی اکسیدان ناامیدی هستند. به قول نادر ابراهیمی در رمان”آتش بدون دود” : میوه ی بسیار ، شاخه ی درخت را می شکند، شادی بسیار، قلب را. با نصف خنده ات بخند تا مجبور نشوی گریه کنی. با جامه ی نو چاروق نو نپوش، کمال غصه می آورد.

پاسخ
معین پایدار
1397-12-10 9:15 ق.ظ

درود بر شاهین خوش‌گوی خوب‌نویس! درباره‌ی این یادداشتت عجالتاً چند نکته به ذهنم می‌آید که در ادامه برایت نوشته‌ام؛ «تا که قبول افتد و که در نظر آید»:

نکته‌ی یکُم. افرادی که توانایی‌های زیادی دارند، به هر عرصه‌ای که نظر می‌کنند، درهای سبز بسیاری پیش روی خود می‌بینند و همین تعددِ راه‌ها و برنامه‌ها و ظرفیت‌ها آنان را به چندکاری و حتی بعضاً ولنگاری می‌کشاند. برای نمونه، کسی را فرض کن که در حد عالی انگلیسی می‌داند. خب، هزارراهِ فرصت‌ها و موقعیت‌ها پیش پایش باز می‌شود. خودم کسی را می‌شناسم که هم به انگلیسی مسلط است، هم به‌حد کافی در علوم دینی تبحر دارد، هم به فن و طبع روزنامه‌نگاری مزیّن است، هم ذوق و هنر نویسندگی دارد، و چندین و چند همِ درخور توجهِ دیگر، و برای همین گیج گیج است که چه کند. با توجه به این موضوع، بی‌برنامگی و کلافگی فرد، گاهی نشانه‌ی بی‌شماریِ مهارت‌های شخص است. اما اگر این تشویشِ کاری از حدی فراتر برود دردسرساز می‌شود.

نکته‌ی دوم. می‌دانم و می‌پذیرم که برای بسیاری از کارها هیچ‌وقت دیر نیست؛ اما برای بسیاری از کارها هم خیلی‌وقت‌ها یا زود است یا دیر. در دوره‌ی کارشناسی، یک کوه کارِ اجرایی کردم و یک دریا تجربه کسب کردم. البته از خیلی چیزهای دیگر هم بازماندم؛ ولی به‌نظرم اقتضای آن دوره همان بوده است. بااین‌حال همان کارها را اگر می‌خواستم در دوره‌ی کارشناسیِ‌ارشد هم تکرار بکنم، به‌نظرم زیان محض می‌بود. حتی کاری را که پارسال انجام می‌دادم، اگر امسال هم بخواهم در همان سطح ادامه بدهم، ضرر کرده‌ام. به‌خصوص که من در سنی‌ام که انجام خیلی کارها نه دیر است، نه زود؛ اما در مرز سود و زیانم و زمانی برای ازدست‌دادن و آزمون‌وخطا ندارم.

نکته‌ی سوم. ما بنده‌ی جوّیم و از این گریزی نیست! بدیِ این واقعیت این است که جَو به‌شدت گذرا است، درحالی‌که مسیر ثمردادن بسیار پایا است. اما اگر بشود آگاهانه از این جَو بهره کشید، چه شود! و فکر می‌کنم که خیلی از نویسنده‌ها، آهنگ‌سازها، ورزش‌کارها، کارگردان‌ها و… از این شگرد آگاه‌اند و از آن استفاده می‌کنند. آن‌ها می‌دانند با خودشان چه کنند تا به‌قول جوانان امروزی «حس بگیرند»! در جایی می‌خواندم که توماس مان به نویسندگان روس علاقه‌ی زیادی داشته و حتی عکس داستایوفسکی را جلوی چشم قرار می‌داده تا حس نویسندگی را در خودش نگه دارد.

نکته‌ی چهارم. معضل انتخاب رشته‌ یا به‌قول خودت کامل‌ترین هنر را من تاحدودی برای خودم رفع کرده‌ام؛ هرچند گاه‌گاه چکه‌ای از اسید شک به سنگ خارای باورم می‌چکد و زخمش می‌کند. در کل، این‌ها راه‌نماهای من‌اند در این زمینه:
الف. معتقدم در هر زمینه‌ای، باید سراغ سرچشمه بروی. مثلاً اگر می‌خواهی درباره‌ی مباحثِ مربوط به زبان بپژوهی، باید مستقیماً سروقتِ زبان‌شناسی برویی، یا اگر به تحقیق در حوزه‌ی ذهن و مغز علاقه داری، باید سرراست بروی سراغ علوم اعصاب یا علوم شناختی. در حوزه‌های دیگر هم وضع به همین منوال است. اگر آبشخور فکری و علمی‌ات سرچشمه‌ی همان حوزه باشد، دستت به‌مراتب بازتر و حرفت به‌طبع جان‌دارتر می‌شود.
ب. معتقدم باید با خودت خلوت کنی و بدون هر گونه ژست و ادا و تزویر، پیش خودت دودوتا چهارتا کنی که از چه کاری واقعاً لذت می‌بَری. راه تشخیص آن هم این است که خودت را در جایی و در حالی تصور کنی که هیچ کسی به‌ات وقعی نمی‌گذارد و شاید حتی تا آخر عمر دیده نشوی. اگر با این موضوع مشکل داری، باید از کارهای کم‌طمطراق دست بکشی. صددرصد، هیجان و شهرتِ ملیله‌دوزی از سینما کم‌تر است. اگر دوست داری مدام دیده شوی و کانون توجه رسانه‌ها باشی، قطعاً باید به حوزه‌های سِلِب‌پروری مانند فوتبال و سینما و سیاست گام بگذاری.
پ. معتقدم باید با داشته‌ها و ناداشته‌هایت تناسب داشته باشی و فرزند زمان خودت باشی. لزوماً نمی‌شود از پیشینیان الگو و درس گرفت. چنگیز در روزگاری به جهان‌گیری دست زد که نه سازمان مللی در کار بود، نه، ملت و ملیتی به این معنا وجود داشت. از آن مهم‌تر، در آن روزگاران معیارهای قدرت با این دوران خیلی فرق داشت. البته خوش‌بختانه در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که اریکه‌ها فراوان‌اند. امروزه قوی‌ترین نداریم، بلکه قوی‌ترین‌ها داریم. امپراتورها دیگر فقط از میان حاکمان بیرون نمی‌آیند، بلکه حوزه‌ها تکثر یافته‌اند و امپراتورهای متنوع و متعددی داریم: امپراتور رسانه‌ای، امپراتور تجاری، امپراتور زبانی، امپراتور فرهنگی، امپراتور فناوریک و… .

نکته‌ی پنجم. نوشته‌ای: «هر استدلالی، در برابر علاقه و استعداد ما به یک هنر رنگ می‌بازد.» شاید دلیل این پدیده را بدانم. بر خلاف تصورمان که گمان می‌کنیم عقل و احساسِ آدم باهم در تقابل‌‌اند، فکر می‌کنم عقلْ غلام احساس است. آدم با احساس تصمیم می‌گیرد و با عقل آن را منطقاً توجیه می‌کند. درست مثل قلدری که هرکاری بخواهد می‌کند و وکیلش کارش را قانوناً توجیه می‌کند. علتش هم احتمالاً خاست‌گاه هرکدام از این دو پدیده است. منشأ احساس چندتا نورون و غده‌ی فوق‌کلیوی و واکنش شیمیایی است، درحالی‌که عقل اساساً پدیده‌ای انسان‌ساخته است و اصلاً معلوم نیست وجود دارد یا نه، و این لزوماً نه خوب است و نه بد است.

زین شعله‌ی نهفته که در سینه‌ی من است
خورشید شعله‌ای‌ست که در آسمان گرفت!

پاسخ
شاهین کلانتری
1397-12-17 5:36 ب.ظ

معین، ای معین خوشفکر عزیزم
چقدر زیبا نوشتی، چه کیفی داشت خوندن این نوشته، با پایان‌بندی شاهکارش.
خوشحالم که بزودی میبینمت.

پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم

پیشنهاد مطالعه

چگونه نوشتن را راحت‌تر شروع کنیم؟ نوشتن چیست؟
چگونه نوشتن کتاب را شروع کنیم

آخرین دیدگاه‌ها

  • شاهین کلانتری در یادگاری دوستان من در دورۀ نویسندگی خلاق
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در یادگاری دوستان من در دورۀ نویسندگی خلاق
  • شاهین کلانتری در چالش ۱۰۰ روزه‌ی جمله‌‌ورزی
  • شاهین کلانتری در چگونه نوشتن را راحت‌تر شروع کنیم؟ این مهم‌ترین نکته‌ای است که در نویسندگی به آن نیاز دارید+ویدیو
  • شاهین کلانتری در گفت‌وگوهای دوره‌ی وبلاگ‌نویسی
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در چگونه یک کتاب را معرفی کنیم؟ روش مرورنویسی برای کتاب‌ها+چک‌لیست معرفی کتاب

دریافت خبرنامه اختصاصی:

با عضویت در خبرنامه، هر هفته گزارشی از پست‌های سایت و مطالب مهمی که به تازگی خوانده‌ام، دریافت خواهید کرد.
loader

جدیدترین مطالب:

  • شیوه‌‌های شاخ‌‌ و برگ دادن به داستان | تکینک‌ها و تمرین‌هایی برای گسترش متن
  • کلمه‌یی برای تمام عمر
  • بی‌ درمانی
  • خائن یا خیانت؟
  • چگونه از روز خودمان مراقبت کنیم؟
  • خویش‌خوارشماری
  • مرور یادداشت‌های گذشته
  • معیاری برای تولید محتوای باکیفیت
  • چه کسی از مجتبی مینوی می‌ترسد؟
  • معلم انشا
  • بیت‌های محبوب من
  • گزینه‌ی پیش‌فرض نویسنده
  • ضد بدیهیات
  • چه فرقی می‌کند؟
  • وقت‌دزدی
  • هزارکاش
  • اینجوری هم بنویسیم
  • وردی برای وراجی‌های ذهن
  • خلاقانه‌ دیدن
  • هر ۱ روز را به ۳ روز تبدیل کنید
  • نوشتن واقعی
  • گورنوشت
  • تمرینی ساده برای طنزنویسی
  • فقط یک تشبیه
  • به چه می‌‌مانید؟
  • با هجوم ایده‌ها چه کنیم؟
  • این‌گونه می‌بینم نوشتن را 
  • کلمه‌برداری | روشی ساده برای افزایش دایره لغات و تسلط کلامی
  • آداب تکرار 
  • آزادنویسی چیست؟ چگونه آزادنویسی بهتری را تجربه کنیم؟

دانلود رایگان کتاب:

مجلۀ عشق نوشتن:

آموزش تولید محتوا:

تولید محتوا

ویدیوهایی دربارۀ نویسندگی:

نوشتن تی وی

جمله‌ورزی:

شاهین بلاگ

موضوعات:

  • 10 جمله (22)
  • 101 جمله (2)
  • آفوریسم (7)
  • آموزش دستور زبان فارسی (6)
  • آموزش ساخت محصول آموزشی (2)
  • آموزش نویسندگی (103)
  • آنافورا (5)
  • از تدریس (12)
  • از نوشتن (506)
  • استراتژی محتوا (74)
  • استعاره (2)
  • استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم (1)
  • اطلاع رسانی (12)
  • اون می‌گه (1)
  • این آدم‌های دوست‌داشتنی (4)
  • این شکسته‌ها (2)
  • با شما نبودم (32)
  • با هم بنویسیم (4)
  • با و بی حوصله (5)
  • باشگاه تولیدکنندگان محتوا (3)
  • باورهای من (6)
  • برای اعضای دورۀ آنلاین لذت نویسندگی (1)
  • برگزیده‌ها (17)
  • برند شخصی (2)
  • بهترین لینک‌های هفته (1)
  • بهره وری (34)
  • پادکست (28)
  • پادکست بهترین عادت (1)
  • پادکست شاهین کلانتری (3)
  • پادکست محتواتیم (5)
  • پادکست مهم (1)
  • پاره‌ها (2)
  • پرت و پلا (1)
  • پرسش و پاسخ (5)
  • پست‌های چندصدایی (1)
  • پیاده روی (14)
  • تبلیغ نویسی و کپی رایتینگ (7)
  • تجربه‌ی شرکت در کارگاه تمرین نوشتن (1)
  • تسلط کلامی (9)
  • تعریف‌های تازه (18)
  • تفکر نقادانه (1)
  • تکنولوژی (5)
  • تکنیک تبلیغ نویسی (5)
  • تکه‌های طلایی هفته (7)
  • تلگرام (7)
  • تلگرامات (7)
  • تمرین (24)
  • تمرین افزایش دایره لغات (12)
  • تمرین نویسندگی (36)
  • توسعه فردی (305)
  • تولید محتوا (114)
  • توییتر من (1)
  • تیتربازی (1)
  • جستار هفته (1)
  • جستارنویسی (2)
  • جملات کوتاه (58)
  • چالش جستارک (3)
  • چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟ (1)
  • چگونه نویسنده شویم؟ (4)
  • حرف کتاب (2)
  • خرده‌گفته (1)
  • خلاقیت (82)
  • داستان (19)
  • داستان دوست (6)
  • دل نوشته ها (30)
  • دهه هشتادی ها (2)
  • دوست (5)
  • دیالوگ روز (1)
  • دیجیتال مارکتینگ (12)
  • رابطه (24)
  • رادیو کاماک (1)
  • رادیو نویسندگی (21)
  • رادیونوشته (1)
  • رسانه‌سازی (7)
  • رویاها (9)
  • ریزنوشته‌ها (1)
  • زندگی (11)
  • سبک زندگی (15)
  • سبک‌های نویسندگی (2)
  • سخنرانی (3)
  • سمپوزیوم توسعه فردی (16)
  • سمپوزیوم نویسندگی (21)
  • سوال (7)
  • شاعرانه‌ها (12)
  • شاهین کلانتری (1)
  • شاهین‌شو (3)
  • شبکه های اجتماعی (6)
  • شخصیت‌پردازی (1)
  • شعر (16)
  • شعر نوشتن (1)
  • شکسته‌نویسی (5)
  • شما و شاهین (1)
  • عشق (5)
  • فروش (1)
  • فکر و تفکر (9)
  • فهرست‌ها (34)
  • فیلم (3)
  • فیلم نامه نویسی (3)
  • فیلمسازی (6)
  • قدرت (1)
  • قصه گویی (3)
  • قلم‌انداز (17)
  • کارتون و کاریکاتور (17)
  • کارگاه تولید محتوا (7)
  • کارگاه کلمات (20)
  • کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام (4)
  • کتاب الکترونیکی (8)
  • کتاب قدرت تکرار (18)
  • کتاب و کتابخوانی (138)
  • کسب و کار (16)
  • کشکول کلانتری (24)
  • کلاس کپی رایتینگ (5)
  • کلاس نویسندگی (7)
  • کلمات قصار (13)
  • کلمه (29)
  • کلمه‌برداری (8)
  • کلمه‌ی سال (1)
  • گروه‌سازی (1)
  • گزارش زندگی (1)
  • گفت‌وگوی روزانه درباره‌ی نوشتن (2)
  • لینک های خوب (20)
  • مجلۀ عشق نوشتن (2)
  • محتواتیم (1)
  • محتواگران (1)
  • مدرسه نویسندگی (6)
  • مدیریت پروژه (1)
  • مسترکلاس نویسندگی (7)
  • مصاحبه (8)
  • مصاحبه با علی اکبر قزوینی (3)
  • معرفی کتاب (12)
  • مقالات گروهی (1)
  • مقاله‌ی گروهی (1)
  • مقالۀ هفته (5)
  • مهارت های نویسندگی (188)
  • مواد خام برای تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • مواد خام تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • موفقیت (22)
  • مونولوگ‌های شکسته (5)
  • نامه (11)
  • نامه ها (4)
  • نامه‌های شاهین کلانتری (1)
  • نانومحتوا (1)
  • نثرهای یومیه (33)
  • نخستین سطرها (1)
  • نسیم نیکلاس طالب (3)
  • نظرت برگزیدۀ هفته (3)
  • نقل قول (170)
  • نکته‌ها و تکه‌ها (1)
  • نگرش (3)
  • نمایشنامه‌نویسی (3)
  • نوشتار پولساز (1)
  • نوشتن TV (6)
  • نوشتن کتاب (4)
  • نوشته‌های شما (1)
  • نویسندگی آنلاین (23)
  • نویسندگی استراتژیک (1)
  • نویسندگی خلاق (8)
  • نویسندگی کودک و نوجوان (1)
  • نویسندگی مثبت نگر (3)
  • هر روز یک دفتر شعر (4)
  • هزار و یک ایده (127)
  • همۀ کتاب‌های نویسندگی (2)
  • هوش کلامی (5)
  • وبلاگ نویسی (75)
  • وبینار اهل نوشتن (1)
  • وبینار زبان‌آور (26)
  • ولاگ (8)
  • ویدیو (20)
  • یادداشت روز (85)
  • یادگیری (45)
  • یک کار تازه (2)
  • یوتیوب آموزش نویسندگی (1)
© ۱۳۹۴-۱۴۰۲ | این وب‌سایت برای شاهین کلانتری است. | طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی