چه می‌شد اگر سوقاتی سؤال می‌آوردی؟
تو بگو؛ ترجیح می‌دهی سوقاتی برایت عطر یا لباسی گران‌بها بیاورند یا پرسشی که می‌تواند جرقه‌ی بهترین دگرگونی‌های زندگی‌ات را بزند؟
نگو «سؤال روی زمین ریخته، کو جواب؟»
سفر (درونی و بیرونی) برای پاسخ‌یابی نیست. رهاوردت نیمچه پرسشی هم باشد بی‌راهه نرفته‌یی. مشاهده‌یی که به پرسش نینجامد، جواب نیست.
چه‌بسا پرسشی که کوششِ نافرجام برای پاسخ آن می‌ارزد به هزارها جوابِ حاضروآماده.
امروز توی وب‌نشستِ «نویسنده‌ساز» از همسفرانم خاستم، کوشاتر از پیش، از سفرشان در راهِ نوشتن، پرسشی پیشکشِ جمع کنند، که رونق گفت‌وگو به پرسش است.
گوشه‌یی نوشته بودم:
«گاه با بزرگ‌ترین تغییر زندگی‌مان تنها یک پرسش فاصله داریم.»
پرسشی جوشیده از سفر/عمل.
4 پاسخ
آه آنقدر این کلمه پرسش برایم تامل برانگیز شده که امیدوارم روزی برسد که چرا چراها دورم مانور بدهند وچشمک بزنند که شاید منهم خجالت بکشم وانهارا آویزه گشتم کنم لااقل حالا که عمری گذشت وا ز
بزرگترها یاد نگرفتم شایدازنوه گلم یاد بگیرم که دایم میپرسدمادرجون آخه چرا
آنقدر راه‍کارهائ شما به بآورم تبدیل شده که از همین لحظه می‌کوشم تامجرئ آن باشم راستی چرا من سوال نمی‌کردم.
پاسخ ان رفتارتهاجم گونه اطرافیانم بود من از سرزمینی دور به آداب و فرهنگ یک جآمعه غریب وارد شده بودم و حالا میفهمم که انهاهم چندان تقصیری نداشته آند فقط پا سخ های من دوراز
انتظارشان بوده و برای باورهایشآن غیرقابل هضم درست مثل رفتار نوه کوچکم که روزاولیکه به خانه آنها وارد شدم تا حرفی را به من با لج بازیه‍ائ کودکانه اش ثابت نمی‌کرد دست بردار نبود آنروزهم آنها به بآورخود ه‍رچند غلط اعتماد داشتندؤمن ازاین موضؤع آگاه نبودم ولی این اعتماد جوابی بود که از جامعه خود گرفته بودند جوابگوی جوامع بزرگتر نبود بنابراین امروز درمقآبل نوه کوچک ودوست داشتنیم کمتر جبهه گرفتم و روز به روز داریم به تعامل بیشتری میرسیم آمئدوارم روزی منهم بتوانم حرفم را به کرسی بنشانم البته نه با زور بلکه با تعامل.
درود بر شما
امیدواریم که همیشه در مسیر پرسشگری و نگاه عمیق به خودتون و دنیا به درستی و با نهایت اثربخشی پیش برید🙂💚
هر چه تعداد پرسشگران ِ جمعی بیشتر باشد عیارِ آن جمع بالاتر است و مخاطبانشان هم بر خود لازم می بینند که باید با اطلاعات ِبیشتری مقابلشان حاضر شوند چرا که هر انسان پرسشگری ،پاسخ گویی می طلبد و همین تلاش برای پاسخ گوی خوبی بودن، از خود او هم پرسشگر تازه ای می سازد که از عوارضِ مفیدِآگاهیست.