پاسخت چیست؟

 

از آن بنویس که بیشتر بهش نگریسته‌یی.

امیدوارم نگویی درونِ خود.

حاجت هیچ استعاره نیست.

از همین دنیای ملموسِ پیشِ چشمت بگو.

6 پاسخ

  1. از همان کودکی دنیای پیرا مونم را خوب می‌دیدم والان که به سن شسصت هفتاد سالگی رسیده ام میفهمم که این چه نعمت بزرگی بود.زمانی که ازدواج کردم دختری بودم چشم وگؤش بسته که ازراه ورسم زندگی حتی الفبای آنرا نمیدآنستم ؤناگهان بعد از ازدواج از خانواده ای سردرآوردم با صدها فرسنگ فاصله ودورازپدرو مادر و بدون هیچ نقشه راه ودرگیرشدم با فرهنگی کآملا متفاوت با آداب و رسوم خانوادگی خودم

    آنجا بود که اندوخته های زندگی بچگی خودم ناخود آکاه به دادم مئرسیدندوازلبه پرتگاه زندگی نجاتم میدآدندچیزیكه الان وقتئكه به آن فکر میكنم خودم آنگشت به دهان مئمانم که من باان سن کمم چگونه سربزنکاه گول احساسات آنیم را نمئخوردم وفاجعه به بار نمی آوردم.به هرحال هرچه بود به خئرگذشت تا امروزانگشت حسرت به دهان نگیرم ودعاگوی خداوندی باشمکه این نعمات را درساختاروجود من نهادئنه کرده امین یا ربالعاعالمین.

    1. دقیقن خانم سجادی👍.
      نگاه دقیق و درست به زندگی، اتفاقات و اطرافمون به ما برای درک و تجربه‌ی بهتر، و داشتن رفتار درست‌تر دربرابر چیزهایی که در آینده برامون پیش میاد کمک کننده‌ست🍀.
      ممنون از شما که تجربیاتتون رو با ما به‌اشتراک می‌ذارید💚🙂🙏.

  2. من خیلی به دیوار اتاقم نگاه می‌کنم. بویژه که مدتی است نونوار شده و چشمانم را نمی‌آزارَد. منظره‌ای به آن نمی‌آویزم. چشمم منظره‌هایی بر آن تصور می‌کند و بعد به کلمه تبدیل می‌شوند.

  3. چشم دوخته ام بارها و بارها به اشیای اطرافم
    به خانه ی کوچک دوست داشتنی ام و همه ی اسباب و لوازم داخلش
    بارها و بارها به همه ی آنچه خانه ی من است چشم دوخته ام
    اشیایی که اگر چه پیش از من نبوده اند اما حتم دارم که بیش از من خواهند بود
    و دوستشان دارم
    خانه ام را و همه ی آنچه درونش است از شی و آدم

    1. درود بر شما ناهید عزیز🙏.
      کاش کمی بیشتر محیطی که به اون خونه می‌گید رو برامون به تصویر بکشید.
      یا اشیائی که در حین نوشتن این کامنت نگاهتون از روی اون‌ها گذر کرد.😉

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *