پیشحرف:
بناست هر هفته جمعه جملهای را برگزینیم و در طول هفته هر روز دربارۀ آن چند خطی بنویسیم.
ویدیوی زیر هم برای تشریح این تمرین هوا شده:
اصل مطلب:
جملۀ هفته:
اگر بیش از سه اولویت دارید، یعنی هیچ اولویتی ندارید.
-جیم کالینز
شنبه:
وقتی میان چند «اولویت» سرگردانی، ناچار وقت تلف میکنی، اما وقتی فهمیدی یگانه اولویت تو چیست:
گُلِ وقتت را صرف کارهای مزخرف و کمخاصیت نکن.
خودت را گول نزن و نگو تا دور و برم مرتب نباشد نمیتوانم کار کنم.
واقعاً یعنی چی؟ اول صبح به جای اینکه صاف بروی سراغ انجام مهمترین کاری که درآمد و موفقیت و آیندۀ تو به آن بستگی دارد، میزت را مرتب میکنی؟ ظرفهای باقیمانده در آشپزخانه را میشویی؟ پنجره را گردگیری میکنی؟
این فاجعۀ زندگی توست.
ریاضی تو ضعیف است. تو از پس یک دودوتاچهارتای ساده برنمیآیی.
قضیه ساده است:
خوب کار کن، رشد کن، پول در بیاور، تمام کارهای وقتگیر و اضافی و حاشیهای را بسپار به دیگری.
نگو مرتب کردن کمد لباسها ذهنم را باز میکند. نگو اول باید میزم مرتب باشد تا تمرکز کنم.
نه، من مخالف نظم نیستم.
تمام حرف من این است که این کارها نمیتوانند گُل وقت تو را لگدمال کنند.
بعد از اینکه کارهای مهمت را کردی و باطریات تمام شد، هر چقدر دلت خواست در و دیوار را بساب. هر چقدر دلت خواست توی اینستاگرام پرسه بزن. هر چقدر دلت خواست سریال ببین.
اما، اول اولویت.
یکشنبه:
- وقتی از اولویت مینویسم، بیشتر به اولویتم پایبند میمانم. نوشتن «توجه و تمرکز» میآورد، هشدار میدهد و همراهیات میکند.
- حرف اولویت که میشود باید یک نکته را مدام به خودت یادآوری کنی:
«دستاوردهای ارزشمند نتیجۀ پرداختن به کارهای مهم اما غیرفوری است. فوریت را تو با دوراندیشی ایجاد میکنی.» - وقتی اولویت خودت را شناختی جایی برای یأس و ناامیدی نیست. اولویتِ درست خلقِ امید میکند.
- قاصدک اولویت بر تمام لحظات روزت حسی از هدفمند بودن پخش میکند. وقتی حس میکنی در مسیر هدف اصلیات حرکت میکنی به آرامش میرسی؛ آرامش عمیقی که حاصل اطمینان از هرز نرفتن عمر است.
- این ممکن نیست که بدون اینکه مایهای بگذاری، دستمایهای کسب کنی. وقتی اولویت اصلیات را تعیین کردی باید قاطعانه به هزار چیز «نه» بگویی. اولین مهارتی که برای پایبندی به اولویتها به آن نیاز داریم مهارت «نه گفتن» است.
- معیاری برای شکل دادن به ارتباطات: آنها که، به هر شکلی، تو را به اولویتت نزدیکتر میکنند در اولویت قرار بده.
دوشنبه:
یک کاغذ بردارید و پاسخ کامل و مفصل این سؤال را بنویسید:
چه چیزی (یا چیزهایی) مانع استمرار من در مسیر پرداختن به اولویت اصلیام است؟
وقتی پاسخ را روی کاغذ آوردید، شاید این توصیهها به شما کمک کنند:
- قربانی رفتار اطرافیانتان نباشید. با کمی قاطعیت میتوانید آنها را مجاب کنید که برای برنامۀ شما احترام قائل باشند و مخل آرامش شما نشوند. گاهی اوقات این ما هستیم که به خاطر فرار از کار راه میدهیم تا آدمهای اطراف حواسمان را پرت کنند.
- شما بردۀ ابزارهای دیجیتال نیستید. در برخی ساعات گوشی موبایل را خاموش کنید و بگذارید ذهن شما از این اتصال دائمی به دیگران آزاد باشد.
- اهداف و اولویتهای خودتان را مدام مرور کنید تا از مسیر پیگیری آنها خارج نشوید. اگر قرار است هدفی را بنویسید و جایی دفن کنید چه فایده؟ هدف و اولویت باید مدام جلوی چشم باشد.
سهشنبه:
وقتی حرف از اولویت میشود نمیتوان به اهمیت صبح اشاره نکرد.
بارها وسوسه شدهام که کارهای مهمم را در خلوت نیمهشب انجام بدهم. وقتی همه خوابند تمرکز بیشتر و استرس کمتری دارم چون دیگر روز پیش رویم نیست و میتوان بدون سروصدا و مزاحمت به کارهایم برسم. اما بدی کار کردن در نیمهشب این است که تو با یک ذهن خسته کار میکنی، ذهنی که یک روز کامل را با هزار دغدغه پشت سر گذاشته و حالا هر کاری هم بکند نمیتواند به اوج خودش برسد (خودمان را با این توجیه که «من آدم شبم» گول نزنیم. خستگی ذهن ربطی به این ندارد که ما آدم صبح هستیم یا شب).
ذهن صبح چیز دیگریست. اگر به اندازۀ کافی خوابیده باشید و اول صبح دست به گوشی موبایل نبرید، گاه در یک ساعت میتوانید کار ده ساعت را بکنید. ذهنِ تر و تازۀ صبح توان انجام هر کار سختی را دارد. پس روزتان را با این شعار شروع کنید: «اول سختترین کار»
چهارشنبه:
فهرست کارهای روزانه
با نوشتن فهرست شلوغی از کارهای روزانه نمیتوانی روی اولویتهایت تمرکز کنی.
حداکثر سه کار، فقط سه کار برای فهرست روزانهات کافی است. اگر بیش از این باشد یعنی هنوز در انتخاب اولویت سرگردانی.
بله، بعد از انجام این کار میتوانی هزار کار دیگر را هم انجام بدهی؛ اما تا وقتی این سه کار را تیک نزدهای چیز دیگری به فهرستت اضافه نکنه.
بهتر است هر کاری که داری در فهرست دیگری بنویسی که از ذهنت خارج شود و بعد از انجام کارهای اصلی آن فهرست را مرور کنی و ببینی انجام کدامیک در اولویت است.
هیچوقت گول کمیت را نخورید، افرادی هستند که هر روز چهل تا کار را توی فهرست کارهای روزانه تیک میزنند، دریغ از اینکه یکی از این کارها در بلند مدت تأثیر مثبتی روی زندگی آنها بگذارد. فقط به کیفیت فکر کنید.
پنجشنبه:
نگذارید اخبار روز از انگیزۀ شما بکاهند.
هر چقدر در ورود اخبار به ذهنتان سختگیرتر باشید، آرامش و تمرکزتان بیشتر میشود. پیتر دیاماندیس که کارشناسی بینالمللی زمینۀ نوآوری و کارآفرینی است میگوید: «من دیگر اخبار را دنبال نمیکنم، چون آنها به من پول کافی نمیدهند!»
هر جور هم که توجیه کنید، دنبال کردن اخبار بیحاصل است. مطمئن باشید اگر خبری مهم باشد حتماً دیگران به گوش شما میرسانند. حتی در وقتهای مرده هم وسوسۀ مرور اخبار را از خودتان دور کنید.
اخبار باعث خطای شناختی میشوند و شما را از صرافت پیگیری اهداف بلندمدتتان میاندازند.
جمعه:
نوشتن، یکی از بهترین ابزارهای پایبندی به اولویتها و انجام درست کارهاست.
قبل از انجام هر کار، 5 دقیقه دربارۀ آن بنویسید. بنویسید که میخواهید آن کار را به چه شکل و ترتیبی انجام دهید. با یک ذهنیت شفاف هنگام انجام کار زمان کمتری را هدر میدهید.
و نکتۀ مهمی که اگر اهمیت آن را دریابید میتوانید بهرهوریتان را چند برابر کنید:
وقتهای کوچولو را دستکم نگیرید.
همین که پنج دقیقه وقت پیدا میکنید سریع استوری اینستاگرام را چک نکنید. همین چند دقیقه میتواند صرف خواندن کتاب شود. برای مطالعه و یادگیری و نوشتن و انجام سایر کارهای مهم همیشه دنبال وقت قلنبه و باکیفیت نباشید. برای پرداختن به اولویتها لحظه را دریابید.
پیشنهاد:
11 پاسخ
هیچوقت گول کمیت را نخورید، افرادی هستند که هر روز چهل تا کار را توی فهرست کارهای روزانه تیک میزنند، دریغ از اینکه یکی از این کارها در بلند مدت تأثیر مثبتی روی زندگی آنها بگذارد. فقط به کیفیت فکر کنید.
باید روی برنامه ریزیم بیشتر دقت کنم. وسوسه ایجاد یک برنامه پر و پیمون باعث میشه به اولویت هام نرسم.
سلام
یاد آوری به موقعی بود. فهرست اولویت هام را نگاه کردم 6 تا اولویت قراردادم:(
خیلی زیاده .همین الان اولویت هام را 3 تا کم کردم .
ممنون از مطلب مفیدتون
سلام آقای کلانتری من چند روز پیش از آخرین وبینارتون با شما آشنا شدم و خیلی خیلی خوشحالم و باعث افتخارم هست که شاگرد شما شدم. من محتوانویس هستم و مطمئنم یادگرفتن از شما به پیشرفت من، کمک خیلی زیادی میکنه. من هم در این چالش شرکت کردم. ممنون از نکات خوبی که در اینجا نوشتید و واقعا باهاتون موافقم و خودمم سعی میکنم هرموقع باانرژی هستم کارهای مهم مخصوصا مقاله نوشتن رو بی بهانه انجام بدم و در پایان روز به کارهای دیگر برسم. مشتاقم بقیه ی مقاله های شما در مورد اولویت رو هم بخونم😊
مثل همیشه عالی . متاسفانه من این مشکلو دارم اول همه ی کارای خونه رو انجام میدم بعد تو یه وقت کم به نوشتن مشغول میشم
سپاس خانم حسینی.
چقدر این نوشته برام مفید بود. منم این تمرین رو انجام دادم.
چه جالب ،تا حالا از این زاویه به اولویتبندی نگاه نکرده بودم
اینکه گلوقتم را صرف شستن ظرفها نکنم…و این کار میتونه فاجعه باشه !
باید در اولویتبندی کارهام تجدید نظر کنم…
بسیار ممنونم استاد از این نگاه دقیق و تذکر تاثیرگذارتون
زنده باد خانم اونق عزیز
استاده عزیزمنم همین موضوع روانتخاب کردم وتواستوری اینستام نشردادم ولی واقعانمیدونم خوبه یادکاش میشدمیدین ونظرمیدادین
ادرس پیچم=_writer_66@
یک وقتهایی میاییم چندتا اولویت انتخاب میکنیم که خودمونو گول بزنیم که وقتی هیچ کدوم رو انجام ندادیم بگیم ااااا خوب کارام زیاد بود مشغله هام زیاد بود
در مورد بشوربساب تا چند وقت قبل ، قبل انجام هر کار مهمی میزد بسرم که فلان کمدو بریز بیرون یا فلان لباسه بود بگرد پیداش کن .. مکافاتی داشتم با این النظافته من الایمان قبلهم اهداف … الان یک ادم نرمال شدم باور میکنید نشستم وسط یک اتاق شلوغ پلوغ پراز بی نظمی اتاقی با یکعالم لباس و کمد و قفسه نامرتب اصلا ی وضعیه اینجا ولی خوش میگذره چون حواسم گیر نوشتنمه .. خیلی نرمال شدم این روزها