ماندن در کنار یک کلمه

سلام!
این مصرع این قدر زیبا بود که وسوسه م کرد چند بیتی ادامه ش بدم؛ امیدوارم به قول حافظ، «مقبول طبع مردم صاحب نظر شود»:

«گیسو بتکان دختر زیبای غزل ها»
تا صید نکردند تو را شیخ اجل ها

ای کاش نیفتد به تو چشم کسی؛ ای ماه!
پنهان شو، نبینند تو را کور و کچل ها

در کوچه‌ی ما پیر و جوان داعیه دارند
بسیار شود بر سر تو جنگ و جدل ها

پیچیده میان همه شان حرف تو اما
محو تو منم بین همه بچه محل ها

جز نُقل لبت چای ندارد مزه، برگرد
تلخ است به کامم همه قند و عسل ها

چه عبارت قشنگی

منم اینو دوست دارم 👇👇

«گیسو بتکان دختر زیبای غزلها »

ویریجینیا ولف میگه :زنی که میخواهد بنویسد باید پولی داشته باشد و اتاقی از ان خود.
من هیچکدومو ندارم

چه زیبا..

ماندن در کنار یک کلمه از عهده ذهن متمرکز و انسجام افکار برخواهد آمد.

می دونی چیه شاهین جان!
شنیدی میگن بعضی نگاه ها برق دارن! عبارت ها و کلمه ها هم همین شکلی هستند. بعضی هاشون برق خاصی دارند و مو بر تنِ آدمی سیخ می کنند.

اهمیتی نداره اون کلمات تو رو از آتش جهنم بترساند یا همنشینی با خوبان رو برایت تداعی کند.

گاهی وقت ها، بعضی از عبارت ها، مثل یه سیلی آدمی رو بیدار میکنه، گاهی مثل بوی خوش، همه ی فضا رو عطرآگین میکنه. گاهی هم خودت رو از خودت متنفر و گاهی هم خودت رو عاشق خودت می کنه.

منم از این به بعد عاشق ماندن کنار کلمه ها هستم، امیدوارم که بتوانم با کلمات همنشینی بیشتری داشته باشم.

یاد این جمله استنلی فیش افتادم:
Literature is the activity that the reader performs:The place where meaning occurs is in the reader’s mind and not in the space between cover of a book
ادبیات، فعالیتیه که خواننده انجام میده.جایی که معنا در ذهن خواننده به وجود میاد و نه در خود کتاب که بین دو جلد قرار گرفته.