پیشحرف:
گاهی در کتابها و سایر منابع به نکاتی دربارۀ نوشتن و نویسندگی برمیخورم که حس میکنم بهتر است در یک مجموعه گرد هم بیایند. به همین دلیل بخشی از مطالب این وبلاگ شامل همین نوشتههاست. از طرفی به واسطۀ این نقلقولها زمینۀ آشنایی شما با کتابهای دیگر فراهم میشود.
نوشتهای که در ادامه میخوانید از کتاب «راز پول» نوشتۀ پرفسور کورت تپرواین نقل شده. این کتاب سال 88 با ترجمۀ کلارا کرمی توسط نشر نسل نو اندیش به چاپ رسیده است.
نوشتن، شکلی بسیار مهم و تعیینکننده و اولین قدم برای به مادیت درآوردن روح و ایده است.
زمانی که افکار و ایدههای خود را بر روی کاغذ میآوریم، اولین قدم را برای از نو ساختن واقعیت برمیداریم.
زمانی که میخواهید چیزی را حساب کنید، مثلاً 12×18 به احتمال زیاد آن را به صورت ذهنی انجام نمیدهید. بلکه از قلم و کاغذ استفاده میکنید، اما زندگی ما بسیار پیچیدهتر از یک حساب ساده است.
بسیاری از مردم گمان میکنند که میتوانند در مغزشان برای زندگی برنامهریزی کنند، اما از آنجایی که افکار معمولاً ضد و نقیض هستند، چیز زیادی از آن حاصل نمیشود.
زمانی که انسان فکر میکند و به خود میگوید این در جهت فکر من است، در حقیقت بر خلاف جهت قرار دارد و از مشخصات بارز است. به هر اندازه که افکار درون مغز، در هم و تردیدآمیز باشد به همان اندازه نیز زندگی، در هم خواهد بود.
نظم و ترتیب در فکر کردن و روشنی و وضوح عاری از شک، تنها از طریق به روی کاغذ آوردن افکار ممکن میگردد.
ما نوشتن را در مدرسه آموختهایم و از این هنر فوقالعاده کم برای برنامهریزی آگاهانه زندگیمان استفاده میکنیم. حاکمان روزگاران قدیم، همه منشیانی داشتند که دستورات آنان را ثبت و مکتوب میکردند. همه این جملۀ معروف فرمانروای مصری «رامسس» دوم را در فیلم موسی شنیدهایم: «چنین نوشته شده و باید چنین شود!»
اگر حاکمیت زندگی خود را به عهده بگیرید، همچون فرمانروایان باستان عمل کردهاید. زندگی خود را به صورت مکتوب برنامهریزی کنید، به زندگی خود فرمانهای نوشته شده بدهید!
منشی و سناریست زندگی تحت فرمان و استادانۀ خود شوید؛ معجزه در پی آن خواهد آمد. زندگی درست بر اساس فرمانهای شما رفتار خواهد کرد. هر چه فرمانهای مکتوب شما دقیقتر باشند، نتیجه نیز دقیقتر خواهد بود.
استفادۀ قاطعانه از مهمترین و خارقالعادهترین اختراع بشر که همان نوشتن است، برای برنامهریزی آگاهانه زندگی شما و رفتار استادانه با پول، شرط اولیه و اساسی است.
در همین رابطه:
4 پاسخ
سلام
منم برای هر روز یه جدول کشیدم که دو بخشه و هر بخشش ۱۲ قسمت داره برای ۲۴ ساعت روز .توی هر قسمتی نوشتم در اون ساعت باید چیکار کنم. برنامم برای روز های تعطیل و روز هایی که مدرسه میرم جداست.
تا العان که اثر بخش بوده.
با توجه به دغدغه های فراوان و گستره بودن سطح تفکرات روزمره،هر انسانی با نوشتن می تونه از پرش فکری و در نتیجه هدر دهی وقت خود جلوگیری کنه.اما متاسفانه سختی نوشتن برای عموم ارزش نظم و انضباط آن را فدای راحتیِ ننوشتن و به ظاهر فکر کردن سطحی می کنه.و این میتونه تمایز بین انسان های خاص و عام باشه
زنده باد سامان نازنین و ارجمند.
سلام
واقعا همینطوره. نوشتن خیلی فرق داره با برنامه ریزی توی ذهن.