مطالعه آدمی را کامل می‌کند؛
گفت‌وگو آدمی را آماده می‌کند،
و نوشتن آدمی را آدم می‌کند.
-کتاب جستارها، اثر فرانسیس بیکن
پی نوشت: فکر کردم دیدم در این پست به هیچ حرف اضافۀ دیگری احتیاج نیست، این جملۀ بیکن به قدری زیباست که نمی‌توان چیز دیگری به آن اضافه کرد.
بنویسم تا آدم شویم.
3 پاسخ
از نوشتن تا آدم شدن :
وقتی می نویسم دقیق تر ٬ شفاف تر و از زوایای مختلف به موضوعات نگاه و دربارشون تفکر می کنم مادامیکه می نویسم با خودِواقعی ام روبه رو می شوم و وقوف لحظه ای به خودم و درونیاتم پیدا می کنم . اگر با مطالعه دریافت هام رو تصحیح کنم و توسعه بدم اونوقت دانشی که حاصل شده عمق بیستری داره اما هنوز یک مرحله مهم باقی مونده که اسمش رو میذارم تلاش برای آدم شدن و اون چیزی نیست جز «عمل کردن» . به نظرم فاصله بین نوشتن ومطالعه با کمال یافتن و آدم سدن اهل عمل بودن هست .
امام علی علیه السلام :
« کمال علم ٬ عمل کردن به مقتضای آن است ».
«با کردار نیک میوه علم چیده می شود نه با گفتار نیک»
«علم و عمل به هم پیوسته اند …علم ٫ عمل را صدا می زند اگر پاسخش داد می ماند وگرنه می رود».
یک سوال هم دارم اینکه آیا نوشتن فرد رو عملگرا هم می کنه ؟
سپاس بابت کامنت زیبای شما
بله نوشتن به شدت ما رو عمگراتر میکنه.
http://shahinkalantari.com/%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA%D9%86-%DA%A9%D9%87-%D8%AD%D8%B1%D9%81-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B2%D9%86%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%DA%86%D9%87-%D8%AD%D8%B1%D9%81-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B2%D9%86%D9%85/
به نظرم جملات اینگونه بشوند بهتر است :
مطالعه می تواند آدمی را کامل کند؛
گفت‌وگو می تواند آدمی را آماده کند،
و نوشتن می تواند آدمی را آدم کند.
به نظرم هر مطالعه ای آدم را کامل نمی کند این تدبر و تفکر و روحیه کمال طلبی پس از مطالعه می تواند آدم را کامل کند .
گفت و گو ممکن است آدم را اماده نکند ، این تفکر قبل از گفت و گوست که می تواند آدم را آماده کند.
و نوشتن ممکن است آدمی را آدم نکند و آین بسته به هر فرد دارد.
مگر همه ی بشری که می نوشتند و نام نویسنده بودن را به یدک می کشیدند همگی آدم شدند ؟
______________________________________________
البته ببخشید شاید من اشتباه می کنم : )