هرازگاهی در پاره‌های #تردیدار از سنجه‌هایم می‌نویسم، یعنی متر و معیارم در عرصه‌های گوناگون زندگی.
یکی از منابعم در سنجه‌یابی گزین‌گویه‌هاست. البته نه اینکه جمله‌ا‌ی کوتاه برای رسیدن به معیاری اساسی کفایت کند، در اصل گزین‌گویه‌ی مناسب سبب می‌شود تا سنجه‌یی که با تجربه و و آموزش به دست آورده‌ای، بهتر و فشرده‌تر صورت‌بندی کنی.
اما مثال.
نخست این گزین‌گویه‌های بهمن فرسی در کتاب «فرمایشات میخی» را بخانید:
«دنیا برای دمکراسی جای امنی نیست.» ص۲۶
«با زبانت چکی نکش که با دستت نتوانی پرداختش کنی.» ص۳۹
«عقیده‌یی که شک به خودش راه ندهد عقیده مرده‌یی است.» ص۶۹
دومی و سومی راستِ کار من است. پس می‌برمشان توی فهرست سنجه‌هام تا یادم باشد بر مبنای چه ارزش‌ها و نگرش‌هایی رفتار می‌کنم.
