رادیو نویسندگی: پادزهر عمر کوتاه ما

اشاهین عزیز سپاسگزارم
هر کدام از پست هایت دریچه ای از نوشتن را به روی من باز می کند
و انگیزه ای می شود برای بهتر نوشتن
و بیشتر نوشتن .
بعضی از این نوشته ها
هم انگار ناخودآگاه یا فرا آگاه به من الهام می شوند.
با خواندن این پست این نوشته به قلم ام سرازیر شد.

دوران عمر بیست و چها رساعته من

گفت ” خوب حالا چه بخواهی و چه نخواهی یک روز از روزگار عقب ماندی ”
پرسیدم مگر روزگار عقب ماندن و جلو افتادن دارد.
با تعجب گفت ” ندارد ؟ ”
گفتم مگر نه اینکه دنیای هر کس برای خودش است.
در دنیایی که من برای خودم ساختم همه چیز آدم با بقیه فرق می کند
گفت : یعنی هر آدمی دنیایی می سازد برای خودش،
دنیایی که با دنیای بقیه آدم ها فرق دارد؟
در جواب گفتم ” دنیای آدم های دیگر را که من نمی دانم ولی دنیایی که من دوست دارم داشته باشم برای خودم گیرایی دارد. ”
پرسید ” حالا دنیای تو چگونه است؟ ”
با خودم فکر کردم واقعا دنیای من چگونه است.
چه ویژگی هایی دارد که برای من گیرا و جذاب شده است.
فکر کردم دنیایی که من دوست دارم شبیه دنیای نویسنده ها و هنرمندان است.
فکر می کنم دنیای نویسنده ها دنیایی خود ساخته ای است.
در دنیایی که من می سازم برای خودم، کلمات و احساسات هر دو به یک اندازه لازم اند.
کلمات احساسات می سازند
و احساسات شعر، ترانه، موسیقی، داستان و غیر داستان
احساسات هستند که زندگی می سازند
و زندگی ها احساسات.
به دنیای نویسنده ها و داستان نویس ها که می آیی همه چیز با دنیا های دیگر فرق می کند.
در دنیای من اسامی عام، اسامی خاص، صفات، قیود، افعال و بقیه اجزاء و عناصر زبانی شخصیت پیدا می کنند.
دنیای من دنیای پرواز خیال است.
در این دنیا همه چیز، غرق شدن در تخیل شیرین و نابی است
که خودت می سازی.
در دنیای من خیال پردازی ارزش دارد.
پرداختن به خیالات و ساختن بخش بزرگی از زندگی؛
در روزهایی که خواهند آمد.
در دنیایی که من دوست دارم،
زمان منبسط می شود.
در طول عمر یک ساعته
می توانی یک عمر زندگی کنی،
جزا و سزای کارهایت را ببینی،
پاداش کارهایت را ببینی؛
و در ساعتی دیگر زندگی دیگری را شروع کنی.
زمان برایت فراوان تر از دیگران است.
در طول عمر یک روزه ات می توانی یک عمر را زندگی کنی.
عمرها کوتاه است
و در این عمرهای کوتاه
ما دانسته یا ندانسته
و خواسته یا ناخواسته کوتاهی های زیادی می کنیم.
من در دنیای خودم از این عمر های کوتاه
و کوتاهی ها داستان می سازم و داستان می نویسم.
گفت ” پس دنیای قشنگی داری خوش به حالت .”
فکر کردم واقعا دنیای قشنگی است

سلام. پادکست پادزهر عمر کوتاه رو گوش دادم. منم سالهاست ۳ تا علاقه دارم که همیشه بهشون فکر میکنم ولی هر وقت شروع کردم چون نتونستم هر سه رو با هم رشد بدم دست کشیدم و متوقف شدم. شهریور امسال دوره آنلاین نویسندگی خلاق ثبت نام کردم و بعدش وقتی دیدم منظم پیش نمیرم و اینکه یا باید با شما همراه باشم یا با علاقه های دیگه م بازم دلسرد شدم و …
واقعا خسته ام از این دور باطل و تکراری… چرا این قدر وقت برای من سریع میگذره و نمیتونم هر سه علاقه م رو با هم داشته باشم. گاهی میگم زندگی ارزش این همه استرس نداره پس از بقیه دست بکش ولی ..!