چطور بفهمیم کاری که می‌کنیم واقعاً درست است؟ + چک‌لیست

سلام وقتتون بخیر واقعا مقالتون عالی بود اما چیزی که وجود داره اینکه من خودم شخصا دچار شک میشم، شک به همه چیز مثلا اینکه خودم ادم درستی هستم این نسیر درسته؟ از کجا معلوم چهار چوب زندگی که خودم تعیین کردم درست باشه؟ از اونجایی که امروز ما فردای مارو رقم‌میزنه، واقعا میترسم گاهی؛ میترسم که نکنه دارم اشتباه میرم و قراره ایندم خراب کنم؟! خلاصه که همه ی اینا باعث درگیری ذهنی میشه و همین شک و تردید بهم اجازه نمیده کارامو به شکل درستی انجام بدم….

راستی احساس میکنم آدم خود بزرگ بینی هستم به نطر شما چجوری این اختلال را برطرف کنم

من یک دختر 13 سالم و خیلی وقتا نمیتونم خودم باشم احساس میکنم یه نفر دیگه جای منو میگیره و احساس چیزهایی که میبینم فقط یه خاطره هستن حتی الان هم احساس خیلی واقعی بودن ندارم و راسیتش میخوام آدم خوب و سخت کوشی باشم بچه ها بهم میگن آدم مهربونی هستم ولی خودم جطمئن نیستم . هر روز که زند گی نامه های شهدا رو میخونم میخوام مث اونا بشم مامانم بهم میگه آدم تندرویی هستم پدرم هم بهم میگه جو گیر ولی من میخوام که آدم خوبی بشم میخوام آدم انعطاف پذیری باشم ولی نمیدونم چجوری و یه جورایی خیلی به بقیه اعتماد ندارم و نمیتونم تشخیص بدم کدوم حرفشون درسته و کدوم غلطه با خودم خیلی کلنچار میرم تا بتونم راخ درست رو تشخیص بدم و وقتی هم با خانوادم صحبت میکنم میگن خهلی شعار میدی ولی اینا یی که میگم شعار نیست واقعا میخوام بهش برسم حس میکنم هیچی نمیدونم دوست دارم بدونم ولی خوب نمیدونم باید چیکار کنم

میخوام از تجربیات شما هم استفاده کنم و راستی شما چطور میتونید بهترین تصمیم و حرف رو در آ« واحد بگیرید ممنون میشم بگید

سلام من چند روزی که در تصمیمی گیر کردم نمیدونم خوبه یا بعد میخام به یه نفر زنگ بزنم نمیدونم درسته یا نه میشه کمک کنید ممنون

چن روزیه که خیلی خستم و نمی دونم باید چی کار کنم فکرم مشغول اینه که برم هلند یا نه

البته یه خوبی که کارم داره اینه که نظامیان همشون کارت حکمت دارن که فقط میتونن توفروشگاه اتکا خرج کنم.پس میشه گفت مشتری ثابت تا حدود زیادی دارم.

سلام.من دارم یه فروشگاه زنجیره‌ای اتکا مشارکتی میزنم و تمام سرمایه ام خرج اینکار میشود.ترس زیادی دارم از اینکه کارم موفق نشه.نمیدونم چیکار کنم.میشه راهنمایی کنید

همیشه نمیشه درست یا غلط بودن یک عمل رو در کار سنجید شاید اون چیزی که میخواهیم از درست یا غلط بودن آن مطلع شویم راه و روشی است که در زنگی در پیش گرفتیم

سلام. از دیدن پست شما خواب از چشمم پرید. همان موقع بیدار ماندم و پستی در اینستاگرام خودم در سپاس از پاسخ شما نوشتم.
از شما ممنونم که با بودنتان الهام بخش افرادی مثل من هستید که نمی دانند از کجا و چطور حرکت کنند.

سوال هایی که مطرح کردید تا حدودی راه گشا هستند.
حتی این جمله هم راه گشاست:
“کاری که میدانی درست است را انجام بده – کدرستی کارهای دیگر را کم کم خواهی فهمید|

ولی انجام همان کارهای درست هم اراده ای قوی می خواهد. حالا یک سوال دیگر پیش می آید که شاید پست دیگری برای جواب بخواهد!!!

“چطور اراده ام را تقویت کنم که کارهایی که می دانم درست است را انجام بدهم، مخصوصا وقتی همه دارند کار غلط را انجام می دهند.”

ممنونم!

سلام شاهین جان چه پست زیبایی
همیشه با مطالب خوبت جواب دغدغه هام را پیدا میکنم .خیلی وقت ها از شروع کاری ترسیدم دغدغم این بود اگر این کار را انجام بدم قبل از شروع ان از کجا متوجه بشم درسته یا غلط با جواب دادن به سوال هات در تصمیم گیری موفق تر عمل کردم .ممنونمم

آیا وبلاگ نویسی برای نظامیان ممنوع است؟ اقای کلانتری من سی سال دارم و تازه کارمند یکی از نهادهای نظامی شدم
آیا وبلاگ نوشتن جرم محسوب می شود؟ اگر یک پاسخ بدهید و راحتم کنید خیلی لطف بزرگی به من کردید
یکی میگوید هست
یکی میگوید نیست
والله گیج شدیم

همونطور که خودتون گفتید هر کس توی مغز خودش یه تعریفی از مهربونی داره( ببخشید بد تایپ شد خواهر کوچکم دستم و خط زد!)

ببخشید با احترام زیاد به عقایدتون اما خیلی ها مهربون بودن رو به معنای سادگی طرف می دونن …پس نمیشه گفت که مفهموم درستی هستش چون همونطور که خودتون هر کس توی مغز خودش یه طرفی از مهربونی داره…

“وگرنه نقشه، هرگز خود سرزمین نیست.”

یادم میاد در یکی از پست هات، به بحث «چند بار خواندن کتاب ها» اشاره کرده بودی. میخوام بدونم کتاب (هفت عادت مردمان موثر) رو چند بار خوندی؟

از اون پست هاست که باید آرشیو بشه و چندین بار بهش مراجعه کنم .

چه پاسخ زیبا و هوشمندانه ای…..
بسیار زیبا بود….
ممنون از رسول والی به خاطر مطرح کردن این سوال و ممنون از شاهین کلانتری عزیز به خاطر این پاسخ بسیار پر مغز و خواندنی……
واقعا آموختم….

درود جناب کلانتری
مثل همیشه عالی بود.
به قول شما در این خرابه‌ی رو به زوال تنها چیزی که به مردم از آن خوراک داده شده کارهای سطحی و بدون تفکر به فلسفه‌ی مسائل است. این‌که فلسفه‌ی ما از انجام یک کار چیست می‌شود معیار این‌که (به‌طور نسبی) درست است یا غلط.
کشتن غلط است؟ پس چرا به سینه‌ی خلبانی که صدها نفر را قلع و قمع کرده مدال افتخار می‌آویزند؟
خیانت بد است؟ اگر کسی به لشکر دشمن خیانت بکند و به شما ملحق شود، باز هم غلط است؟
غرب اول تجربه کرد و بعد فلسفه‌های عمیق و محکم برای خودش ساخت. اما ما در سطحی‌ترین مسائل متاسفانه گیر افتادیم، خیلی هم تقصیر ما نیست البته.

معیارهایتان جناب کلانتری همه به‌جا و عالی بودند، ولی همگی باید در راستای فلسفه‌ی زندگی ما باشند تا معنی پیدا کنند، (البته اگر فلسفه و رسالتی برای خودمان بافته باشیم) می‌شود مثال یک لبخند زورکی که هیچ دوام و اصالت و عمقی ندارد.

پایدار باشید