حس درجا زدن

نوشته بودی حس می‌کنی درجا می‌زنی. اما من خیال می‌کنم که تو تصور درستی از مسیر رشد نداری. کم‌حوصله‌ای و خیال می‌کنی با یکی دو سال کار باید ده سروگردن از گذشتۀ خودت جلوتر بزنی. نتیجۀ این توقع نابهنگام این است که خیلی زود از گردونۀ مهارت‌آموزی خارج می‌‌شوی.

دربارۀ مسیر آموزش نویسندگی حرف امیر احمدی آریان جان کلام است:

کارِ نویسندگی مثل فوتبال نیست که طی یکی-دو سال فوتبالیست به اوج برسد و در سی سالگی هم ورزش را کنار بگذارد.
نویسندگی یک فرآیند خیلی طولانی و توام با تأمل، کسب تجربه و پیشرفت حلزونی است که برای تولید نتیجه‌ی مطلوب باید تا سنین میان‌سالی و پیری آدم‌ها ادامه داشته باشد. (+)

7 پاسخ

  1. سلام
    دوره نویسندگی خلاق شما خیلی به من کمک کرد تا به درستی راهی که انتخاب کردم ایمان بیارم. من تلاش میکنم و به اینده امیدوارم. یک قطعه نوشتم برای کتاب و واتساپ کردم که هنوز ندیدید.من حتی به اینم امید دارم که بتونم نظری از شما داشته باشم🙂

    1. سلام خانم حسینی نازنین
      خوشحال که چنین حسی دارید.
      حتما نوشتۀ شما رو می‌خونم.
      با قدرت ادامه بدید.
      با آرزوی بهترین‌ها.

  2. کاملا درسته . البته تو کارهایی که زود نتیجه میده هم ، شکیبایی ما رو به درجات بهتر میرسونه .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *