پیش‌‌نوشت: این روزها، بیش از هر زمان دیگری، درگیری اصلی من با کلمات است؛ شاخک‌هایم تیز شده‌اند و به هرجایی می‌رسم دنبال کلمات و عبارات تازه و مطالب مرتبط با واژه‌ها می‌گردم. پاراگراف زیر را از کتاب هفت نوشتۀ ژاکلین لئو برگزیده‌ام:
«کلمات می‌توانند تخریب‌‌کننده یا شفادهنده و سازنده باشند.
جیمز بورگس و ریچارد گری، در بریتانیا، هفت کلمه برای تکنیک مدیریت زندگی ابداع کرده‌اند. از ازدواج گرفته تا تجارت و روانشناسی، به گفته آن‌ها، این هفت کلمه می‌تواند زندگی را اثربخش‌تر، موفق‌تر و کامل‌تر سازد.
این واژه‌ها عبارت‌اند از: نه، سلام، متشکرم، خداحافظ، لطفاً، متأسفم و بله.»
5 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
کلمات پر از نیرو و حس هستند.
مهارت کجا و چطور به کار بردن کلمات برای همه ی ما ضروریه.
شاهین جان سلام…
دقیقا این هفت کلمه تاثیر زیادی در تمرکز زمان و زندگی ماها داره دوست دارم چیزهایی که با دیدن این کلمات توی ذهنم ذهنم رژه میره رو اینجا به صف کنم… با اجازه..
نه:قدرت این کلمه به تنهایی انقدر قاطع و مستحکم هست که در جواب خواسته هایی که باعث میشه زمانمون طلف شه دوام بیاریم و زمان رو مال خودمون نگه داریم.
سلام… کلمه ای با بار معنایی واقعا شگفت انگیز که میتونه۷۰%تمرکز طرف مقابل رو جلب کنه که این امر باعث میشه طرف مقابل سریعتر و بدون مشکل کار مارو راه بندازه و بازم زمان مال خودمون میمونه.
متشکرم… در کل کلمات تشکر و نشان دادن احترام و قدر دانی از طرف مقابل حتی در مورد بی ارزش ترین کارها بار رواوی بسیار مثبتی ایجاد میکنه که در برخورد های بعدی باعث میشه بازم زمان رو مال خودمون نگه میداره.
خداحافظ… و در کل الفاظی از جنس قطع ارتباط مثل کلمه ‘نه’… این پیام رو میرسونه که ارتباط فی مابین درحال حاضر تموم شده… من دارم میرم دنبال کارم و بازم زمان مال خودمونه
لطفا… و اما این کلمه خارق الجادویی که اگه با چاشنی لحنی مناسبی بکار گرفته بشه تاثیری داره لامصب که هیچی نداره… بار مثبت این کلمه انقدر زیاد هست که اگر در جای مناسب خودش استفاده بشه باعث ترشح نوعی هورمون میشه( که الان اسمش یادم نیست….) که طرف مقابل در ۹۰%مواقع اصلا نمیتونه بگه نه ویا درخواستتون رو رد کنه.. که بازم زمان مال خودمونه
متاسفم… این کلمه اگر با لفظ نه و خداحافظ بکار گرفته بشه عالیه… دقیقا معکوس لطفا ولی با بار روانی مثبت تر و ارامتر.. طرف مقابل ازردگی خاطر کمتری پیدا میکنه… و ما میریم دنبال کارمون و بازم زمان مال خودمونه
بله… این که دیگه تابلو هست خودتون دیگه استادشین… میزارمش پای خودتون
زیاد شد باز ببخشید…:)
حسین جان
چقدر خوب نوشتی.
من همیشه از کامنت های پر مغز تو چیزهای زیادی یاد میگیرم.
خواهش میکنم شاهین جان..
اغراق میکنی.. من ففط نظرم رو میگم و تو خوب میخونیش…
خوشحالم که تلاشم در نوشتن کامنت ها بی نتیجه نیست و خوشحالت میکنه
قدرت کلمات حیرت انگیزه !
اینو به تازگی دارم درک میکنم …
به نظر من با جملات وکلمات قشنگ طوری میشه سربرید که با شمشیر دولبه‌ی فولادین چوسان قدیم نمیشه 🙂