به این حرف سعید عقیقی بسیار میندیشم:
«در فاصله‌ی زندگی تا مرگ، فقط باید چند کار را به طور مداوم تکرار کرد. مشکل این است که خیلی‌ها آن چند کار را اشتباه انتخاب می‌کنند.»
اما چطور می‌توانیم به درست‌وغلط انتخاب‌هایمان پی ببریم؟
با اندیشیدن، و برای تفکر چه چیزی بهتر از نوشتن، استمرار در نوشتن. نمی‌توانی ماهی یک بار نوک کلنگ را به زمین بکوبی و به آب برسی؛ عملکرد خویش را باید روز به روز بررسید و دگرگون ساخت.
شیوه‌ی من برای ارزیابی اقدامات تکرارشونده‌‌ام داشتن چک‌لیستی از کارهای ثابت روزانه است. البته تمام بخش‌های زندگی را نمی‌توان در یک فهرست گنجاند، ولی نیمی از عملکردمان را هم زیر ذره‌بین بگیریم غنیمت است. چک‌لیست سبب می‌شود آنچه تکرار می‌کنی واضح‌تر ببینی و کنش‌های اشتباهت زیر غبار روزمرگی بی‌عیب جلوه نکنند.
از تکرار به «تازگی» می‌رسی؟ شاید این معیار مناسبی برای سنجش رفتارمان باشد.
4 پاسخ
سلام استاد .
منم برای زندگیم برنامه ریختم. یه کاغذ رو ۲۴ بخش کردم و توی هر بخش نوشتم باید تو اون ساعت چیکار کنم. بعد یه کاغذ دیگه رو ۳۱ قسمت عمودی کردم برای هر روز و مثلاً اگر ۵ تا کار مهم داشتم، پنج قسمت افقی. هر کاری رو که انجام می‌دم، تو خونه ی خودش تیک می‌زنم.
یه نمودار هم برای تعداد صفحاتی که هر روز می‌نویسم کشیدم.
اینا به درد من خورد ولی هر کسی روش خودشو داره.
خوبه.
ولی مواظب باش برای خودت ابزار شکنجه درست نکنی.
در نهایت مهم اینه که به اولویت‌هات برسی.
با سلام و احترام
منبع نقل قول آقای دقیقی را می فرمایید ؟
ممنونم
عقیقی البته.
پروفایل شخصی ایشون در فیس‌بوک.