این روزها به خاطر وضعیت اسف‌بار اینترنت مدام دندان‌هایم را به هم می‌فشارم. تا جایی که فکم درد می‌کند. البته با فک خرد شده هم کماکان می‌توان به نوشتن ادامه داد. عصبانیت من به خاطر بلاهت و سفاهت اقلیتی‌ست که عمر و توانایی اکثریتی مستعد را به زباله‌دان می‌ریزند. در روزهایی هستیم که به خاطر کندی و محدودیت اینتنت کار 3 دقیقه گاه 3 ساعت زمان می‌برد و به نتیجه نمی‌رسد.
اینترنت و کیفیت آن بسیار بیشتر از چیزی که فکر میکنیم در رشد و ترقی ما نقش دارد.
مختل کردن اینترنت، ضد توسعه‌ترین گامی است که می‌توان در دنیای مدرن برداشت.
اینترنت با فرهنگ ما سازگار نیست. چون از کاغذبازی کُند اداری دورمان می‌کند. چون بهانه‌های ما، برای بوروکراسی و تنبلی را کم می‌کند. حالا چه کنیم که تصمیمات غیرسیستمی عده‌ای، اینترنت را هم قربانی کرده.
کندی و محدودیت اینترنت از هر نوع خیانت بزرگی به حال و آینده ایران وخیم‌تر است. خیانتی مهلک‌تر از صدها اختلاسی که هر روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود.
اینترنت، حالا فقط مکملی برای کسب‌وکارها نیست که بود و نبود آن تأثیر چندانی نداشته باشد. اینترنت ابزار اصلی کسب وکار است، خود کسب‌وکار است.
بگذریم.
من برای دسته‌بندی افراد مدلی ساخته‌ام که تابه حال مفید بوده، چون با آن آدم‌ها و روابطم را بهتر دسته‌بندی میکنم.
آدمهای کند
آدمهای تند
تلاش برای گریختن از نکبت دستۀ اول، ورود به قبلیۀ دسته دوم را در پی خواهد داشت.
برخی از ویژگی‌های آدمهای کند:
- تغدیۀ انگل‌واری از پول نفت دارند
- در تصمیماتی که می‌گیرند پای خودشان گیر نیست
- بوروکراسی موجود را تثبیت می‌کنند
- با اینترنت و فضای آنلاین و مناسبات آن غریبه‌اند
- پایشان بدون حساب و کتاب روی سیم اینترنت می‌رود
- مطلقاً با تفکر سیستمی و بلندمدت آشنایی ندارند
- فقط سلبی برخورد می‌کنند
- موفقیت آن‌ها در گرو انحصار و محدودیت است
- انجام هر پروژه‌ای را حداقل 5 برابر بیش از زمان معمول کش می‌دهند و بودجه‌ای 10 برابر بیشتر از حد لازم دریافت می‌کنند
- همیشه طلبکار و متوقع‌اند
- هیچ نسبتی با یادگیری و آموزش روز جهان ندارند
- خوشبختی‌شان را در گرو بدبختی دیگران می‌دانند
برخی از ویژگی‌های آدمهای تند:
- علاقه‌ای به زندگی انگل‌وار و متصل محض به پول نفت ندارند
- از هر نوع مدرک‌گرایی نفرت دارند. یادگیری واقعی آن‌ها جایی بیرون از دانشگاه و در میان کتاب‌هاو مطالب روز جهان اتفاق می‌افتد
- هیچ نزدیکی ذهنی با آدمهای کند ندارند و حتی مجاورت جسمی با آن‌ها را هم به حداقل رسانده‌اند
- بدون چشم‌داشت می‌بخشند
- موفقیت خودشان را در گروه انحصار و محدودیت دیگران نمی‌بینند
- در پی اینترنت آزاد و پرسرعت و رو به توسعه هستند
- فارغ از هر فعالیتی که دارند برای حضور مؤثر و مفید در فضای وب فارسی تلاش می‌کنند
- منافع بلندمدت را به منافع کوتاه‌مدت ترجیح می‌دهند
- استراتژی کسب‌وکار خودشان را بر اساس فضای آنلاین تعیین می‌کنند
- مرکز کنترل درونی دارند و مسئولیت می‌پذیرند
- -پروژه‌ها را سریع‌تر و با کیفیت‌تر از حد انتظار به پایان می‌رسانند
- از آدم‌هایی که مروج کندی و محدودیت هستند نفرت دارند
وبینار آموزش نویسندگی شاهین کلانتری (کلاس آنلاین نوشتن و تولید محتوا)
15 پاسخ
شاهین جان
بد جور داغ دل این روزهای منو تازه کردی. علاوه بر دندان قروچه کوبیدن مشت روی میز و ناسزاهای زیر لب رو به حال و روزم اضافه کن. به خصوص که کارت ۱۰۰ درصد گیر اینترنت باشد و یک ” نمی دانم کی” به خودش اجازه می دهد با عمر شریف آدم هر کاری که دلش بخواهد بکند و به هیچکس هم پاسخگو نباشد . راستش ترجیح می دهم خودم و با انتخاب شخصی و نادانی فردی ام وقتم را در هر شبکه اجتماعی و هزار کوفت و زهرمار دیگری بسوزانم . اما این دزدی وقت از خودم حالم را تا سر حد جنون بد می کند.
آنقدر دایره نفس کشیدن تنگ و تنگ تر شده که دیگه ریه هام رو به زور توی اون جا می دم تا زنده بمونم.
باید کسی خیلی کثیف بازی کرده باشد که از هر گونه آزادی و توسعه ای تا این اندازه واهمه داشته باشد.
نیلوفر جان
خیلی خوشحال شدم اسمت رو دیدم.
حست رو دقیقاً درک میکنم.
این جمله تو خیلی مهم و قابل تامله:
ترجیح می دهم خودم و با انتخاب شخصی و نادانی فردی ام وقتم را در هر شبکه اجتماعی و هزار کوفت و زهرمار دیگری بسوزانم . اما این دزدی وقت حالم را تا سر حد جنون بد می کند.
این روزها هم میگذره…
با این وضعیت من که دارم می‌رم سمت تند و آتشین:)
خسته کنندگی و استهلاکی که ما برای حتی خوندن یک برگه html خالی می‌کشیم من با دایال آپ نمی‌کشیدم.
من نمیفهمم چرا این کندها مقاومت شدید در برابر فهمیدن رو دارن و به شدت روش پافشاری میکنن؟ چرا نمیخوان قبول کنن که جامعه بهتر بشه و همه پیشرفت کنن ماهم پیشرفت میکنیم اگه جامعه پیش رفت کنه و ما بجای مفت خوری و پول نفت و دزدی راه درست رو بریم سود چندین برابر میکنیم نه فقط مالی که اجتماعی و روحی. جامع پیشرفته و مدرن همراه با فرهنگ غنی که باعث میشه همه آرامش اعصاب داشته باشن چه ایرادی داره که همش دنبال بدبختی و تنفر و درد و رنج و عذاب بی دلیل و صد البته دیگر آزاری هستن؟
[نفسی آرام و عمیق] همیشه یک راهی هست همیشه دست کم یک راهی هست. خودمان تند شویم و دیگران را به تند شدن و حق تشویق و هدایت کنیم.
باشد که رستگار گردیم:)
این نیز بگذرد…
سلام پر انرژی باشید آقای کلانتری
تقسیم بندی جالبی کردید.اگر چه اولش متوجه ارتباط کلمات تند وکند با خود متن نشدم اما بیشتر که خوندم فهمیدم بر اساس اینترنت دسته بندی درستی هست.
به نظر من افراد کند هم خودشان دو دسته هستند:
1- کسانی که نادانسته و متناسب با شرایطشان “کند “هستند واز سر نا آگاهی در روند پیشرفت اختلال ایجاد می کنند،
2- کسانی که از روی عناد “کند کننده “هستند و اساسا مخالف آگاهی و پیشرفت مردمند.
حالا متوجه آن شدت عصبا نیت تان در پست “توصیه ای از سر حماقت شدم”کوتاهی خودمان هم جرمی نا بخشودنی ست.
ما با نور و حرارت دانش و آگاهی خودمان می توانیم حرکت و زندگی را به دیگران منتقل کنیم دقیقا مانند عکسی که انتخاب کرده اید.
زنده باد معصومه بی نظیر
کامنت های موشکفانه و جذاب تو رو خیلی دوست دارم.
استبداد ناپایدار است ممکن است طول بکشد ولی ماندگار نیست
اما جوای همه‌ی این حرفها خودِ مردم هم چندان بی تقصیر نیستند
جامعه ای که اکثریت مردم سعی در تقلب و کم کاری و پرکردن جیب خودشان هستند، تبدیل به جامعه‌ی زامبی‌ها خواهد شد.
جامعه زامبی‌ها… تفسیر خوبی بود شاید که نه، حتما من بودم میگفتم جامعه ما دیو صفت می‌شود یا میگفتم جامعه خلاف یا نمی‌دونم یه موجود خفن دیگه.
اما تنها موجود پلیدی که به خودش هم رحم نمیکنه و تفکر و تعقلی نداره همین زامبی‌ها هستند.
واقعا تشبیه و تفسیر خوبی بود.
مقاله تاثیرگذاری هست؛ وظیفه ما چیزی نیست جز تند شدن خودمان و تند کردن دیگران
زنده باد علیرضا عزیز
دقیقاً به نکته درستی اشاره کردی.
خیلی عالی. همان داستان غم انگیز رابطه ها و ضابطه هاست. دقیقا تمام مشکلات مملکت ما از همین جا آب می خورد که یک عده آدم کند شده اند همه کاره. در حالیکه کشورهای پیشرفته تنهد هایشان را مدیر می کنند و کند ها دنبالشان می دوند اینجا کند ها رییسند و تند ها توسری خور. چه کنیم؟ چطوری می شود کاری کرد که شایسته ها جای رابطه دار ها را بگیرند؟ امیدی هست؟ زیر بار فشار کند ها زنده می مانیم؟
بله زنده می‌مانیم.
چاره در تندتر شدن خودمان است.
چه کنیم که در جامعه‌ی امروز ما، همین آدمهای کند برای اکثریت تصمیم می‌گیرند! راه چاره چیه؟
(بی ربط به موضوع: خواستم بگم که خارج کردن اسکرول بار از حالت پیشفرض مرورگرها واقعا آزاردهنده است، قدمی در راستای بهبودش بردارید!)
راه چاره در تقویت دانش و مهارت و فهم خودمان است.
مورد دوم رابه طراح سایت انتقال دادم محمد عزیز.