وسوسۀ تپاندن همه چیز در یک جمله

این معظل همیشگی منه
چهارپنج خط می نویسم با یک فعل
کلا کمبود فعل دارم در روده درازی هایی که می کنم
باشد که رستگار شوم

فکر می کنم من حتما باید این توصیه رو توی نوشته هام جدی بگیرم. چون مبتلا به این دردم. مخصوصا که وسط جمله، داخل پرانتز کلی وضعیتی که اتفاق در اون در حال جریانه رو با کلی شرح و بی توضیح میدم. جمله های کوتاه واقعا جذاب هستن و گویا و صد البته که باعث خوشخوان شدن نوشته می شوند

چرا باید بگیم: حریفا گوش سرما برده است این یادگار سیلی سرد زمستان است و قندیل سپهر تنگ میدان مرده یا زنده به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ‌اندود پنهان است؟ وقتی میشه گفت: زمستان است!