بشنوید:
در این پادکست:
در پنج دقیقه اول:
امروز به کیفیتی که از شتاب حاصل می‌شود فکر می‌کردم. داشتم روی کاغذ سیاه با قلم نقره‌ای، عنوان ستون تمرین نویسندگیِ کانال مدرسه نویسندگی را می‌نوشتم. دیدم هر چقدر که سرعت را پایین می‌آورم تا بهتر بنویسم، نتیجه به دلم نمی‌نشیند؛ همه چیز درست است، اما دلچسب نیست. تا اینکه با نهایت سرعت نوشتم، انگار یک لحظه عصیان کردم، گفتم آهان به این می‌گویند کار، همین طرح شتابزده روح دارد.
حالا می‌خواهم ماجرا این را تعمیم بدهم به نوشتن و هر کار خلاقانۀ دیگر. من حتی یادم هست وقتی کاریکاتور می‌کشیدم هم، اسکیس و اتودهای اولیه گاه به مراتب از طرح نهایی که در طول زمان شکل می‌گرفت بهتر می‌شد. معمولاً می‌گویند شتابزدگی خوب نیست. اما باید دید کجا و در چه مرحله‌ای از کار. اتفاقا خیالی وقت‌ها تامل زیاد در لحظۀ جوشش و الهام مثل سم است، آنجا باید شتابزده‌ترین باشی. یاد جمله‌ای از جو ویتالی افتادم که در جاهای مختلفی به آن اشاره کرده: هستی عاشق سرعت است.
وقتی جرقه‌ای در ذهنت خورد. اگر اولین نمونه‌ها را همان لحظه نسازی، بعداً ممکن است هرگز توان خلاقانۀ اول را به دست نیاوری. به شوریدگی خودم حین آزادنویسی فکر می‌کنم. بسیاری از اوقات بهترین بازخوردها را از مطالبی می‌گیرم که در شتابزده‌ترین حالت ممکن شکل گرفته‌اند…
در پنج دقیقه دوم و سوم:
از موضوعی مهمی می‌گویم که به گمان بی توجهی به آن ممکن است بهترین ایده‌های ما را از بین ببرید. اگر تولیدکنندۀ محتوا باشید، حتماً این سوال برایتان پیش می‌آید که بهترین روش برای اجرای یک ایده چیست: ویدیو، پادکست یا متن؟ یا چه رسانه‌ای برای ارائه ایدۀ شما بهتر است: سایت، تلگرام، اینستاگرام یا توییتر؟ در این ده دقیقه، این موضوع را می‌شکافم و پیشنهاد خودم را مطرح می‌کنم.
در این رابطه قبلاً هم متن زیر را نوشته بودم:
شما چه بلایی سر ایده‌های محتوایی‌تان می‌آورید؟!
در پنج دقیقۀ چهارم:
از بهره‌وری گفتم و روش کاری خودم. اینکه چگونه زمانم را مدیریت می‌کنم و…
پی‌نوشت: نیروی عجیبی در پادکست نهفته است.
مجموعه پادکست‌های شاهین کلانتری:
پادکست: انتخاب موضوع برای تولید محتوا، اطرافیان بی‌ذوق، اهمال‌کاری در نوشتن و چند چیز دیگر!
پادکست: جنون نوشتاری، تولید محتوا برای سایت و چند چیز دیگر
2 پاسخ