مرسی که هستم

در یادداشت‌های روزانه‌‌مان مراقبت کنیم از خوبی‌ها و خوشی‌هایِ اندک‌شمارِ زندگی.

ته یادداشتی نوشته بودم: «مرسی که هستم»، نه از سر خودپسندی، بل‌که برای قدردانی از فرصت حیات.

این برام شد معیار. اگر ته یک ساعت نوشتن برسم به «مرسی که هستم» یعنی خوب نوشته‌ام، از خوبی نوشته‌ام.

تو هم بنویس‌اش؛ این یعنی خوب نوشته‌یی، خوبی را نوشته‌یی.