لذت نوشتن مقاله‌های لیستی+ویژگی‌های سی‌گانۀ محمود سریع‌القلم

این سبک نوشتن من رو یاد کتاب‌های مدرسه انداخت. همیشه راحت‌‌ترین و مشخص‌ترین سؤالات از بخشی از کتاب میومد که حالت نام ببرید داشت.
این سبک، خوندن رو آسون میکنه.

من هم فهرست نویسی رادوست دارم واسمش راگذاشته ام تفریح نویسنده ها.بااین حال من یک نظری دراین خصوص دارم که شاید مفید واقع شود.زمانی که شروع به نوشتن فهرستهامیکنم،حتی شده سطحی وبیخود چندخطی درباره هرتیترمینویسم.به این شکل که هم تکلیف خودم راباآن مطلب روشن میکنم وهم جزئیات بیش تری راازسرمیگذرانم.درعین حال مغزم رانیزبه کارمی اندازم تاهرآنچه درباره اش به ذهنم میرسد نوشته شودوحتی یک نکته عملی نیزسعی میکنم به آن اضافه کنم.این راگفتم زیرا خودم سابق که اینطورمقالات رامینوشتم ،خیلی بی ثمربود وبعدها فراموش میشدند،بااینحال به این شکل مثل یک تیترخشک وخالی نمی مانند وانگیزه عمل گرایی رابانوشتن همان چند خط وروشن شدن مدل ذهنی ام نسبت به آن کلمه بیش ترمیکند.

نمی فهمم این روش چه فایده ای میتونه داشته باشه. می دونم شما هم نمیگین این کار میتونه جای مطالعه رو بگیره، ولی به نظر من کلا هیچ فایده ای نداره! کسی که واقعا میخواد موفق بشه نمیره سراغ علمی که به زور توی چند تا جمله خلاصه شده. بیشتر توهم مطالعه است. به امید پیدا کردن حرف جدید هم نمیشه مرورش کرد. به خصوص که معمولا تعداد موارد هم رند هستن. این یعنی به احتمال زیاد نویسنده چند تا از مواردو همینطوری کم و زیاد میکنه تا به عدد دلخواهش برسه. و موردها اکثرا به شدت قطعی، کوتاه، بدون مثال، و بسی بیمزه هستن. (این آخری خیلی مهمه!) جمله کوتاهم نیس که بگی تلنگری برای اندیشیدن و ساماندهی افکار و از این حرفاس!
به نظرم تمایل افراد به خوندن اینطور نوشته ها واقعا نگران کنندس.

شاهین جان میشه لینک اولین مطلبی که منتشر کردی رو بدی؟

سلام شاهین جان. من یک بار از مدیران سایت ایشان خواستم از دکتر سریع القلم بخواهند فهرستی از «سی کتاب» تأثیرگذار از نظر ایشان منتشر کنند ولی ظاهرا کسی وقعی ننهاد!
من هم با نظر شما موافقم. ایشان هوشمندانه به ذائقۀ ایرانی ها پاسخ داده اند. کسانی که حوصله و دغدغه دارند، اگر تا کنون به سراغ نوشته های ایشان نرفته باشند، حتما دستکم یکی را خواهند خواند. کسانی هم که حوصله شان تنگ است دستکم یک فهرست اصیل در این فضای مجازی بی در و پیکر خوانده اند.
یکی از ویژگی های بارز و دوست داشتنی ایشان به عنوان محقق این است که کارهای علمی خود را با طمأنینۀ خاصی هم نقد و هم تکمیل می کنند. کتاب تقریباً تازۀ ایشان زیر عنوان «عقلانیت و توسعه یافتگی ایران» نخستین بار حدود ۲۰ سال پیش، اگر اشتباه نکنم، منتشر شد ولی در این فاصله ایشان آن را غنی تر و بهنگام کرده اند. این خاصیت تقریباً امروزه در میان اهل علم و قلم کمیاب است.
شاد و تندرست باشید

مدت‌ها بود می‌خواستم وبسایت ایشان را مطالعه کنم، اما هربار فرصتی پیش نمی‌آمد. درواقع تنبلی می‌کردم.
چه قدر خوب است که وبسایت‌ها را معرفی می کنی شاهین، واقعا استفاده کردم. ممنونم.