شماره‌ی تماس مسئول دفتر: 09388101739
ایمیل: info@madresenevisandegi.com
Facebook
Twitter
Instagram
RSS
لوگوی شاهین کلانتری
  • وبلاگ
  • درباره‌ی من
  • کانال تلگرام من
  • نظرات جدید
  • مدرسه نویسندگی
  • آموزش نویسندگی
    • اصول نویسندگی
    • تولید محتوا
    • عادت نوشتن
    • رادیو
  • کلاس‌‌ها
    • کلاس آنلاین نویسندگی
    • نویسنده-کارآفرین
    • کارگاه آنلاین تولید محتوا
    • کلاس حضوری نویسندگی
    • آموزش کپی‌ رایتینگ
  • رسانه‌ها
    • مدرسه نویسندگی
    • اینستاگرام شاهین کلانتری
    • اینستاگرام مدرسه نویسندگی
    • کانال تلگرام
    • کالج پول
    • جمله‌ورزی
  • جملات کوتاه
  • نامه
  • لینک
  • پرسش‌و‌پاسخ

قبل از موبایل، بعد از موبایل

۱۳۹۶-۰۴-۳۱شاهین کلانتریتکنولوژی34 دیدگاه

 قبل از موبایل

صبح که بیدار می‌شد کمی نرمش می‌کرد

وقتی یاد یکی از دوستانش می‌افتاد به دیدار او می‌رفت

دنبال کسب موفقیت و پیروزی در دنیای واقعی بود

هرازگاهی که کلافه می‌شد می‌رفت پیاده‌روی

برای چاپ شدن نوشته‌اش در یک مجله معتبر، بارها و بارها متنش را بازنویسی می‌کرد

بعد از موبایل

با فوروارد کردن یکی دو تا چیز جالب، یادی از دوستانش می‌کند

دنبال کسب موفقیت و پیروزی در بازی‌های موبایل و لایک جمع‌کردن است

هر وقت کلافه می‌شود، ساعت‌ها در تلگرام و اینستاگرام پرسه می‌زند

به‌محض بیدار شدن به‌سرعت موبایلش را چک می‌کند و حوصلۀ خوردن صبحانه را هم ندارد

هر چه به ذهنش می‌رسد سریع در اینترنت می‌نویسد و با گرفتن چند تا لایک و کامنت راضی می‌شود

نظر شما دربارۀ قبل و بعد از موبایل چیست؟

 

چگونه نویسنده شویم؟ | دریافت کتاب قدرت نوشتن |کانال مدرسه آنلاین نویسندگی در تلگرام
برچسب ها: گوشی, موبایل
پست قبلی یک پیشنهاد ساده برای وبلاگ‌نویسی پست بعدی چگونه دیگران را کتاب‌خوان کنیم؟

مطالب پیشنهادی

شهامت تنها زیستن

شهامت تنها زیستن

۱۳۹۷-۰۷-۲۱شاهین کلانتری

آیا باید گوشی هوشمند داشته باشیم؟

۱۳۹۶-۰۱-۰۲شاهین کلانتری
جایزه‌ای برای انجام‌ دادن کارها

جایزه‌ای برای انجام‌ دادن کارها

۱۳۹۶-۱۰-۰۶شاهین کلانتری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

34 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

المیرا خزاعی
۱۳۹۹-۰۵-۱۱ ۷:۱۷ ق.ظ

سلام
همیشه وقتی می شنوم که افرادی مثل مارک زاکربرگ و استیو جابز تونستن استفاده از ابزارهای مرتبط با تکنولوژی رو برای فرزندانشون در زمان های خاص و با مدت مشخص محدود کنند خیلی غبطه می خورم که چطور کسانی که این تکنولوژی ها رو به وجود آوردن تونستن این قدر خوب توی خانواده شون استفاده از اون ها رو مدیریت کنند و با دیدن اطرافیانم که وقتی در حال صحبت مهمی با اونها هستی ناگهان تماس چشمی شون رو باهات قطع می کنند و به صفحه موبایلشون خیره میشن بیشتر دلم می گیره.جایی خوندم با غنی تر کردن زندگیامون و یادگیری چیزهای جدید این نیاز کاذب به دیده شدن در شبکه های اجتماعی و گرفتن دائم سلفی با موبایل و …می تونه برطرف بشه،خصوصا برای نوجوون ها.جای دیگه ای خوندم کسایی که زیاد با موبایلشون آهنگ گوش میدن احساس می کنند درک نشدند و کسی نیست باهاش صحبت کنند.به نظرم همه ی این حرف ها درسته و استفاده ی افراطی از موبایل حداقل برای بیشتر ما ایرانیا پر کردن خلاهایی هست که توی زندگی داریم.باید سعی کنیم خلا ها رو تا حد امکان پر کنیم (نصیحت آلات!!) و بپذیریم که این عادت رو هم میشه مثل چیز های دیگه ترک کرد.هرچند سخت اما امکان پذیره و قطعا بعدش حالمون بهتر میشه.
سپاس

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۹-۰۵-۲۱ ۳:۵۶ ق.ظ

شما خیلی زیبا و خوب می‍‌نویسید المیرا خانم عزیز
بیشتر بنویسید. شفافیت خوبی در نوشتۀ شما هست، می‌تونه بیشتر پرورش پیدا کنه و به جاهای خوبی برسه.
برای من هم بیشتر بنویسید. خوشحال میشم.

پاسخ
المیرا خزاعی
۱۳۹۹-۰۵-۲۳ ۳:۳۱ ب.ظ

از شما سپاسگزارم و نظرتون برام بسیار ارزشمند هست.حتما این کار رو می کنم.

پاسخ
حسین
۱۳۹۶-۰۶-۰۱ ۴:۱۷ ق.ظ

قبل موبایل خوب بود و این انسان بود که اوقات را با موبایل را خراب کرد
شخصی رو میشناسم که جوونه . .. ولی زندگی با موبایلش رو به اندازه قبل موبایل اداره میکنه
باهاش بیدار میشه تا طلوع افتاب رو نظاره کنه و لحظه طلوع‌ رو با سلفی ثبت کنه و لذت ببره
موسیقی دلخواهش رو میزاره و میره تا ورزشش رو تموم کنه… با موبایلش یاداوری میکنه در طول روز چه کاهایی باید کنه و با کی قرار داره…
با برنامه های مختلف کارش رو جلو میندازه… مثلا توی راه بادوربین محل کارش رو نگاه میکنه یا با برنامه ای میتونه ورود و خروجارو ثبت کنه وخلاصه کلی کارای دیگه
خلاصه اینکه زندگی رو ما ادما میسازیم نه ابزارها…
بلد باشیم با چی چطوری کار کنیم روزگار قشنگتری داریم… وگرنه فرقی نمیکنه زندگی بعد از چیزی با قبل از چیزی

پاسخ
تیرا
۱۳۹۶-۰۵-۰۶ ۶:۰۴ ق.ظ

کامنت خوندن چه لذتی داره وقتی که آدم می بینه همه افراد چقدر وقت گذاشتن و فکر کردن روی موضوع
و چقدر با علاقه و دقت نظرشونو ثبت کردن..
چقدر هیجان انگیزه که افکار و دیدگاه ادم های مختلف را نسبت به یک موضوع می خوانم : )

راستش خیلی ذوق کردم از کامنت دوستان و بخاطر همین نتونستم این کامنت رو ننویسم : ))))

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۶ ۳:۰۷ ب.ظ

تیرا جان
درود بر تو که میخونی.
منم باهات موافقم، کامنت ها خیلی بهتر از پستی هستن که من نوشتم.

پاسخ
مهرگان
۱۳۹۶-۰۵-۰۵ ۱۲:۵۰ ب.ظ

میشه موبایل داشت و همچنان به برنامه های پیش از داشتن موبایل هم پرداخت.
قبل از موبایل و بعد از موبایل صبحها پیاده روی و صبحانه سرجاشه.
به روال سالهای دور، مطالعه پیش از خواب برقراره.
آنچه زیر بالشت قرار داره کتابهای جیبی محبوب و دوست داشتنیه و نه موبایل.
همچنان برای دیدار حضوری دوستان دلم پر میکشه، اما آن چیزی که مانعش میشه موبایل خودم نیست، موبایل اونهاست! به همین خاطر کمی بیشتر احساس تنهایی میکنم.
اما موبایل برای من حکم همون تلفن ثابت رو داره. فقط باهاش تماس میگیرم و پیامک میدم.
تلگرام هم توی دسکتاپ نصب شده و همه جا همراهم نیست.
تا حدی میشه این وضع اسفناک رو مدیریت کرد.

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۵ ۱:۲۹ ب.ظ

مهرگان عزیز
به جنبۀ جالبی اشاره کردی.
بله موافقم مدیریت کرد.

پاسخ
آمنه
۱۳۹۶-۰۵-۰۲ ۱:۰۹ ب.ظ

برای من قبل از موبایل،کتاب بود.کتابخانه استان قدس بود و میزها و ردیف های پر کتابی که مامن آرامش بودند و وقتی کتابی رو بر میداشتم دیگه گذر زمان رو حس نمی کردم.تصویر خودم قبل از موبایل دختری بود که مسیرش از هرجا ختم میشد به کتابخانه و کیفش همیشه سنگین بود.اصلا یادم نمیاد کی و چطور این تصاویر جاشون رو دادند به موبایل و جملات کوتاه و متن های خلاصه و صبر و حوصله ای که دیگه نبود و جمله معروف “نخونده لایک 🙂 ”
از تب و تاب اولیه موبایل که اومدم بیرون و کم کم شبکه های اجتماعی جذابیت شون رو از دست دادند و اکانت ها دیلت شد،حس میکنم یک فاصله زیادی بین من قبل از موبایل و من بعد از موبایل ایجاد شده.حالا وقتی چشمم به جنایت و مکافات میفته و یا خانواده تیبو و یا همین صد سال تنهایی که چهار بار خونده بودمش،از ذهنم میگذره که چه حوصله ای داشتم که تک تک این صفحات رو ورق زدم و کلمه به کلمه خوندم.
البته این روزها دارم به نسخه قبل از موبایلم نزدیک تر میشم وقتی دارم آگاهانه تر با موبایل تا میکنم و ردیف های اول لیست کتاب های “باید بخوانم” خط میخورند و تمرین نوشتنم رسمی شده و به جای متن های پراکنده و کوتاه همیشگی وبلاگ نویسی رو جدی تر کردم از حال خوبم لذت میبرم.

پ.ن:گمانم بیشتر درد و دل شد تا یک کامنت ارزش آفرین اما خیلی با حوصله و دقت نوشتم 🙂 یعنی که نکته دوازده مطلب “اهمیت کامنت گذاری” رو رعایت کردم 🙂

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۲ ۲:۴۳ ب.ظ

آمنه جان تو یکی از بهترین و زیباترین کامنت ها رو نوشتی.
آدرس وبلاگت رو بده. دوست دارم نوشته های بیشتری از دوست خوشفکری به نام آمنه رو بخونم.

پاسخ
khajeh
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۱۰:۴۶ ب.ظ

شاید باید می‌گفتیم قبل از شبکه های اجتماعی و بعد از آن

ویا شاید قبل و بعد از گوشی‌های هوشمند ….

اما قبل از مبایل :
وقتی بیرونی بودی ازت خبری نداشتن، نگرانی و دل‌شوره به وجود نمی‌آمد … مادرم دل‌شوره نداشت که یک دنیا ارزش داشت برایم …

بعد از مبایل :
اگر یک ساعت یک‌بار ازت خبر نداشته باشند دل‌شوره آنها را می‌کشد و بعد از دیدنت توبیخ می‌شوی … و ناراحتی مادرم که انگار دنیا را روی سرم خراب کرده اند …

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۲ ۲:۴۷ ب.ظ

آخ گفتی
و چه درست گفتی.

پاسخ
Rainbow
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۳:۵۷ ب.ظ

قبل از موبایل، وقتی در حال یادگیری مطلبی بودم حتما موظف بودم و مجبور که بنویسم روی کاغذ اما پس از موبایل عکس می گیرم از مطلب یا کتاب و یا آنچه ساخته ام و…. تا بعد از روی موبایل سر فرصت استفاده کنم اماااا همچنان پس از مدتها تیت نخورده در موبایل خاک خورده! و این منجر به حس ناخوشایندی هم میشود.
قبل از موبایل مضرات امواج موبایل نبود و تاثیرات بر اعصاب و غیره اما پس از موبایل، هم نشین مضراتش هم هستیم.
پیش از موبایل دوستانی بودند که برای تبریک تولد تماس می گرفتند حالا تبدیل شده به کامنت در تلگرام. که چقدر این مقوله آزار دهنده است… شنیدن صدای دوست کجا و پیام مکتوب دیجیتالی کجا. یادم است قبل از موبایل نامه های مکتوب پستی رد و بدل می شد مثلا دوستم مسافرت می رفت برایم نامه پست می کرد و یا نوشته های مکتوب میان من و دوستانم که هنوز هم دارمشان. و حالا دیگر تبدیل به خاطره و یادگاری شده و چقدر نامه پستی و یا نوشته ی مکتوب غیردیجیتالی را دوست دارم.
قبل از موبایل بیشتر کتاب می خواندم مثلا جوانى و نوجوانی ام را فقط کتاب پر می کرد کتابهای مشهور از نویسندگان خارجی….
قبل از موبایل احساس می کنم بیشتر در مقوله های مورد علاقه ام کار می کردم تا الان. مثلا الان بیشتر نقاشی نگاه می کنم تا نقش بزنم!
قبل از موبایل هم انسانها زندگی می کردند و مدام در دسترس نبودند اما الان اگر یکی تلفنش خاموش باشد نگران می شویم!
فعلا اینها به نظرم آمد…
ببخشید اگر خوب ننوشته ام!

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۲ ۲:۴۹ ب.ظ

سلام عزیز دلم
مگه میشه شما بد بنویسید.
من از کامنت های زیبای شما جون میگیرم.
افتخار میکنم که به این وبلاگ سر میزنید.

پاسخ
الهه غیثی
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۱۰:۱۳ ق.ظ

خب بیایید حداقل روزی ۲ ساعت گوشی ها رو خاموش کرده و به یاد قدیم، بدون این وسیله روزگار بگذرانیم.
من همین الان اینکار رو انجام دادم و گوشی رو توی کشوی میزم گذاشتم.
واقعا قدیما حتی استفاده از اینترنت هم یه حال دیگه ای داشت. وقتی میرفتی پای کامپیوتر و با سرعت داغون Dial-up
وصل میشدی و اون صدای گوشخراشی که آخرش میگفت وصل شدی، چقدر آدم رو خوشحال میکرد، (چه حالی داشت کسی که به خونه مون برا کار فوری زنگ میزد و همش خطمون اشغال بود). حتی اون کارتهای اینترنت ۲۰ ساعته چه حالی می داد 🙂 ولی الان ۲۴ ساعته وای فای روشنه و مثل اکسیژن ، ضروریه و جاری، فقط وقتی قطع میشه متوجه اش میشیم و سرمونو از گوشی بیرون میاریم.

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۳:۴۹ ب.ظ

بله عالیه این کار.
آخی یادش بخیر دایال آپ. چقدر کارت اینترنت میخریدم من.
چه خاطراتی

پاسخ
nourbakhsh_lawyer
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۱۱ ق.ظ

سلام و خسته نباشید خدمت شما
من به شخصه کلافگی و رخوت رو به وضوح در خودم و درونم احساس میکنم بعد از این موبایل … این که آدم ها اون شادابی و خلاقیت خودشون رو دارن از دست میدن خیلی ملموس هست و توی فکر یه برنامه ی ویژه برای ترک عادت تلف کردن وقت با این وسیله هستم ! تا به امروز جرات اجرایی کردن نداشتم ! :(( ولی خب همین امروز صبح داشتم فکر میکردم که چطور میتونم از این تکنولوژی در بهبود زندگی و مهارتم استفاده کنم به گونه ای که قرار نباشه من رو کلافه کنه و وابسته به خودش !! کار راحتی نیست ولی امیدوارم بتونم انجامش بدم .

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۳۰ ق.ظ

زنده باد
حتماً میتونی.
منم هر چی به ذهنم برسه برات مینویسم.

پاسخ
پری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۴:۲۳ ق.ظ

راستش برای من یکم متفاوته.
برا من این دوره تقسیم میشه به دوره های اوایل موبایل و بعد اوایل موبایل… اوایل عکاسی می کردم و برا خودم در هر موقعیتی که ممکنه دفترچم کنارم نباشه یادداشت برمی داشتم…وقتایی که تو کلاس عقب می افتادم دیگه نگران نبودم و از تخته یا جزوه بچه ها عکس می گرفتم…تازه اینستا رو کشف کردم و اشتراک عکسام با اونایی که عکسای منو درک میکردن و تشویقشون به ادامه و پیشرفتم تو عکاسی… .
اما یواش یواش دوره بعد اوایل از راه رسید…اونقد از حالت های متفاوت آسمون عکس گرفته بودم که دیگه غروب و طلوع شگفت انگیزش برام یکنواخت شایدم حتی مسخره به نظر میرسید….گلا و درختا برام شکل یکنواخت و تکراری و مسخره ای به خودشون گرفتن…دیگه طبیعت برام اون طبیعت سابق و جذاب و روح نواز نبود…کلی یادداشت بی ارزش و شایدم خوب رو هم تلنبار شده بود که همشون برام یه شکل و مسخره به نظر می اومدن(هیچی جای دفترچه رو نمیگیره!!!)…کلی عکس جزوه و نوشته های استاد رو هم تلنبار شدن که حتی نمیتونستم تشخیص بدم مال کدوم مبحث و چه زمانی هستن…..و مهم تر از همه اینستا که دیگه یه محیط برا اشتراک عکسام نبود…همش چرخیدن و کامنت گذاشتن و لایک و فالوور جمع کردن شد برام… .اینترنت و دوربین و کلی امکانات دیگه زندگی رو برام یکنواخت کرد.دیگه لذت های سابقمو نداشتم… .
حالا زندگی یواش یواش داره به روال قبلیش برمی گرده…آسمون دوباره همون شاهکار طبیعت شده برام…دیگه خیالم راحته و چشم به راه کامنت و لایک نیستم. و کلی فرصت و خیالی آسوده و آرام.
ببخشید طولانی شد…فقط خواستم نظرمو بگم (:

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۲۹ ق.ظ

چقدر کار خوبی کردی که تجربۀ شخصی خودت رو انقدر روان و شفاف نوشتی پری جان.
لذت بردم.

پاسخ
Amish
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۱۲:۰۸ ق.ظ

به نام خدا
موضوع انشاء: قبل از موبایل، بعد از موبایل.

قبل از آمدن موبایل همه ما آدم هایی بودیم که در پی تیله بازی بودیم، عملا نمی دانستیم ۲+۲ چرا می شود ۵ اما با آمدن موبایل یا همان تکنولوژی و اینستاگرام تبدیل شدیم به rich kids of Tehran که تخصصش فلسفه و روشنفکری است، با جمع آوری لایک ارتزاق میکند، چند تا شکست عشقی خورده است اما هر روز شاداب و سرحال ورزش می کند، باشگاه می رود، عکس سلفی در حین بدنسازی، پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا می اندازد. آدم سرشناسی شده است، ۳۰k دنبال کننده دارد که حاضرند بخاطرش لایک ها و کامنت های فراوانی بگذراند.

پایان انشاء.
(نویسنده این انشاء پس از نوشتن به یکی از وبلاگ ها (لازم نیست که بگم شاهین کلانتری دات کام :دی ) مراجعه نموده تا کامنتی بگذارد و به جمع آوری لایک و از این جور چیزها هر چند کم بپردازد و خود را از قافله جا افتاده نبیند)
——-
اما موبایل هم مثل هر پیشرفت دیگه ای تغییرات را به همراه آورد، فقط سرعتش فرق می کرد، این ما آدم ها بودیم که یاد نگرفتیم چطور باید استفاده کنیم و البته هنوز هم یاد نگرفتیم….
ولی به عنوان کسی که شغلش کامپیوترها و برنامه ها هستند واقعا از این تکنولوژی می ترسم :(((((

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۲۸ ق.ظ

امیر گل
خیلی قبولت دارم پسر.
تو بی نظیری.

پاسخ
امیر شرفی
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۱۰:۵۷ ب.ظ

قبل از موبایل:
نوشته های صادق هدایت را می خواندند.
بعد از موبایل:
نوشته های صادق کله پز محله شان را می خواندند.

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۱۸ ق.ظ

صادق کله پر! :)))

پاسخ
سمیرا شیری
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۵:۰۵ ب.ظ

***قبل از موبایل
سپیده ی صبح  با صدای مهیب،ممتد و گوش خراش ساعت زنگی از خواب به هوا پرتاب میشد تا جایی که تا آخر شب فکر خواب به کله اش نمی زد!
از آنجایی که هر دلتنگی، احوالپرسی و دیداری برایش هزینه های ریز و درشتی از مادی و معنوی به همراه داشت،یا دلتنگ نمی شد یا دلتنگی ها و دیدن کردن هایش، صادقانه و واقعی بود.
اگر میخواست نظریه پرداز و عالمی همه چی دان باشد باید راهی طولانی و پر فراز و نشیب را طی میکرد.
برای تصویر برداری با دوربین عکاسی، اغلب باید دلیل موجه و قانع کننده ای در اختیار می داشت و فلسفه ی استفاده از دوربین هم معمولا ثبت بکر ترین ها و تکرار نشدنی ترین ها بود.
هر انسانی خاص بود و دنیای ویژه ای داشت که کشف آن یکی از جذاب ترین دلایل دوستی و بودن در کنار دیگران بود.
چیزی به نام حریم شخصی و زندگی خصوصی وجود داشت که برای خود فرد مهم بود و اصرار به عمومی ساختن آن نداشت.
***بعد از موبایل
نزدیک نهار با صدای گوش نواز و ملایم آلارم موبالش با حالت ناسزاگویی به زمین و زمان و زندگی و گوشی بیچاره،سعی می کند از رختخواب دل بکند،فقط سعی!
در همان حالت با یک چشم بسته و یک چشم نیم باز در آن واحد، تک بیت هایی از غزلیات مسحور کننده و جملات منفجر کننده ی انرژی و انگیزه را برای روحیه دادن به مخاطبین عام و خاصش *سِند تو آل میکند و در همان حال برای ثبت این لحظه ی به یاد ماندنی از سلفی با زاویه ی ۴۵ درجه اصلا غفلت نمیکند!
اما بعد از اینکه نهارش را خورد و کمی حالش جا آمد تا ۵ صبح فردای روز آینده، به نظریه پردازی قهار در زمینه های متعدد اجتماعی،اقتصادی،سیاسی، هنری،پزشکی و مهم تر از همه روانکاوی و انگیزه بخشی بدل میشود  که هیچ مدرک گنگ دانشگاهی گنجایش علم وسیع و بی کران او را که بی منت در اختیار همگان قرار می دهد،مسلما ندارد.
در تمام این مدت به شدت سعی دارد شبیه دیگران باشد و با این شبیه کردن خود در ظاهر و باطن به همه، خاص بودن و به عبارتی “شاخ” بودنش! را ابزاری برای فخر فروشی و پست های ویژه قرار می دهد.
و در نهایت هر چه بیشتر شخصیت ویژه و حریم خصوص اش به عمومی بدل می شود، در پایان آن روز با احساس بهتری از انجام وظایفش، به ادامه ی مسیر می پردازد!
(عذرخواهی میکنم که طولانی شد)

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۲۷ ق.ظ

سمیرا جان
من که واقعاً کیف کردم، از پستی که من نوشتم خیلی بهتر نوشتی.
درود به خلاقیت و ذوق تو.
کاش وبلاگ داشتی.

پاسخ
ابی
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۴:۲۹ ب.ظ

سلام جناب کلانتری عزیز
واقعا همینه.حالا اینا تاثیر مستقیمشه که شما گفتین.یه تاثیر غیر مستقیم و خیلی منفی موبایل و شبکه های اجتماعی،بیحوصلگی و تحمل نداشتنه.
توو موبایل همه چی در دسترسه،خیلی سریع و بیواسطه.
موزیک،عکس،مطلب،حتی دوستات آماده به چت هستن.همه چی با کلیک کردن قابل دسترسیه.این باعث شده تو‌دنیای واقعی نتونیم صبر کنیم تا از چیزی یا کاری نتیجه بگیریم.میخوایم همه چی فوری و فوتی باشه.مثل کلیک
مثلا پشت چراغ قرمز یه دقیقه ایستادن برامون‌زیاده،یه رمان رو‌خوندن برامون وقت تلف کردنه.یه شب دورهمی دوستانه بی موبایل برامون سخته.هر جا اسم انتطار بیاد،ما بیزار و بیخوصله میشیم.واسه همین دیگه هیچی عمق نداره‌نه آگاهی،نه درک،نه شناخت،حتی شعور.همه سطحی و فوری و کلیکی هستن.
امروز وقتی به مادرم درباره گرما میگفتم،یادم اومد که ما قبل موبایل،کمتر غر میزدیم.چرا؟ چون انقدر فرصت داشتیم که بین ناملایمات و خوشی ها،با حوصله دنبال خوشی ها باشیم.و ذهنمون خیلی سریع، رو بظاهر سختی ها کلیک نکنه.

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۲۶ ق.ظ

ابی جان
چقدر کیف میکنم از داشتن دوست روشنفکر و ریزبینی مثل تو.
بی حوصلگی؛ چقدر درست گفتی.

پاسخ
سحر
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۴:۱۳ ب.ظ

قبل از موبایل
با حوصله بیشتری کارها را انجام میداد
کتاب ها را بیشتر دوست داشت
از دیدن خانواده اش و کنار آنها نشستن لذت میبرد
بعد از موبایل
شتاب زدگی زیادی در کارها دارد
خواندن مطالب کوتاه را به کتاب خواندن و متن هایی که اجازه تفکر می دهند، ترجیح می دهد
بعد از خوردن شام در کنار خانواده به اتاق می رود و مشغول چت با دوستانش میشود!

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۱۹ ق.ظ

آفرین سحر، خیلی خوب بود، این پست رو کامل تر کرد.

پاسخ
محسن برجی
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۳:۳۶ ب.ظ

به شکل غریبی همین‌طور است.
به نظرم برویم موبایل‌ها را پس بدهیم!

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۱۸ ق.ظ

حیف که نمیشه محسن جان!

پاسخ
تیرا
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۳:۳۵ ب.ظ

در این دو وضعیتی که گفتید مسلما قبل از موبایل بهتر است.
اما اگه گزینه سومی باشه من میگم بعدتر از موبایل 🙂

در زمان بعدتر آدم همان برنامه های قبل از موبایل را دارد به علاوه استفاده های مفید و به جا از تلفن همراه !

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۶:۱۹ ق.ظ

زنده باد گزینۀ سوم!

پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم

پیشنهاد مطالعه

چگونه نوشتن را راحت‌تر شروع کنیم؟ نوشتن چیست؟
چگونه نوشتن کتاب را شروع کنیم

آخرین دیدگاه‌ها

  • شاهین کلانتری در سن مناسب برای نویسندگی
  • شاهین کلانتری در فهرستی از عمیق‌ترین و بدترین اشتباهات دنیای نویسندگی
  • شاهین کلانتری در تمرین افزایش دایره لغات-۷
  • شاهین کلانتری در ماجرای نردبان نویسندگی چیست و چگونه هر روز از آن بالا برویم؟
  • شاهین کلانتری در گفت‌وگوهای دوره‌ی وبلاگ‌نویسی
  • شاهین کلانتری در گا‌ه‌شمار روزانه | چگونه با نوشتن زندگی کنیم؟
  • شاهین کلانتری در ماجرای نردبان نویسندگی چیست و چگونه هر روز از آن بالا برویم؟
  • شاهین کلانتری در آیا ما بیش از ۳ بار عاشق می‌شویم؟
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در گا‌ه‌شمار روزانه | چگونه با نوشتن زندگی کنیم؟

دریافت خبرنامه اختصاصی:

با عضویت در خبرنامه، هر هفته گزارشی از پست‌های سایت و مطالب مهمی که به تازگی خوانده‌ام، دریافت خواهید کرد.
loader

جدیدترین مطالب:

  • و هفت‌سالگی | نویسندگی: اصول و مسائل
  • فهرستی از عمیق‌ترین و بدترین اشتباهات دنیای نویسندگی
  • آیا شما هم به تدریس علاقه دارید؟ | درباره‌ی نویسنده‌مدرس شدن
  • گا‌ه‌شمار روزانه | چگونه با نوشتن زندگی کنیم؟
  • ماجرای نردبان نویسندگی چیست و چگونه هر روز از آن بالا برویم؟
  • از مدرسه نویسندگی چه خبر؟ فراخوان کلاس‌های جدید
  • وبینار روزانه‌ی اهل نوشتن (حضور برای همه آزاد و رایگان است)
  • آفوریسم چیست؟ | درباره‌ی گزین‌گویه و گزین‌گویه‌نویسی
  • نوشته‌های شما | آدم‌ها، کارها، لینک‌ها
  • کریستین بوبن چرا و چگونه می‌نویسد؟ | دانلود ۲۵مین وبینار زبان‌آور
  • تبدیل یادداشت‌ روزانه به اثر ادبی | دانلود ۲۴مین وبینار زبان‌آور
  • پنج نامه‌ی متفاوت | دانلود ۲۳مین وبینار زبان‌آور
  • کتاب «زبان، گفتگو، حقیقت» | دانلود ۲۲مین وبینار زبان‌آور
  • ساده‌ترین تمرین نوشتن | دانلود ۲۱‌مین وبینار زبان‌آور
  • گفت‌وگوهای دوره‌ی وبلاگ‌نویسی
  • چگونه مانیفست بنویسیم؟ | دانلود بیستمین وبینار زبان‌آور
  • دیالوگ‌نویسی برای ایده‌یابی | دانلود نوزدهمین وبینار زبان‌آور
  • تاریخ جایگزین در داستان‌نویسی | دانلود هجدهمین وبینار زبان‌آور
  • نگرش‌های محدودکننده در نویسندگی | دانلود هفدهمین وبینار زبان‌آور
  • فصل تازه‌ی کانال مدرسه نویسندگی در تلگرام
  • از «می‌خوام»‌ به «دارم»
  • یک سؤال و صد جواب | دانلود شانزدهمین وبینار زبان‌آور
  • شروع برنامه‌‌ی گسترس دایره‌ی واژگان | دانلود پانزدهمین وبینار زبان‌آور
  • ده سال، رایگان انجامش بده | دانلود چهاردهمین وبینار زبان‌آور
  • کتاب «شفاف بیندیش» | دانلود سیزدهمین وبینار زبان‌آور
  • از کانت تا کامنت | دانلود دوازدهمین وبینار زبان‌آور
  • با چه امیدی بنویسیم؟
  • وقتی نوشتن می‌ترساندت
  • آموزش مقاله‌نویسی خلاق | کلاس مقاله‌نویسی | راه و روش تولید محتوای متنی (نوشتن مقاله برای سایت)+ویدیو
  • تو را می‌جویم | دانلود یازدهمین وبینار زبان‌آور

دانلود رایگان کتاب:

مجلۀ عشق نوشتن:

آموزش تولید محتوا:

تولید محتوا

ویدیوهایی دربارۀ نویسندگی:

نوشتن تی وی

جمله‌ورزی:

شاهین بلاگ

بایگانی شمسی

  • بهمن ۱۴۰۱ (۱)
  • دی ۱۴۰۱ (۷)
  • آذر ۱۴۰۱ (۲۵)
  • آبان ۱۴۰۱ (۲۸)
  • مهر ۱۴۰۱ (۱۷)
  • شهریور ۱۴۰۱ (۱)
  • مرداد ۱۴۰۱ (۴)
  • تیر ۱۴۰۱ (۱۳)
  • خرداد ۱۴۰۱ (۱۲)
  • اردیبهشت ۱۴۰۱ (۴)
  • فروردین ۱۴۰۱ (۱۲)
  • اسفند ۱۴۰۰ (۸)
  • بهمن ۱۴۰۰ (۱۵)
  • دی ۱۴۰۰ (۲۴)
  • آذر ۱۴۰۰ (۲۹)
  • آبان ۱۴۰۰ (۱۶)
  • مهر ۱۴۰۰ (۲۵)
  • شهریور ۱۴۰۰ (۲۸)
  • مرداد ۱۴۰۰ (۲۹)
  • تیر ۱۴۰۰ (۲۸)
  • خرداد ۱۴۰۰ (۳۰)
  • اردیبهشت ۱۴۰۰ (۲۹)
  • فروردین ۱۴۰۰ (۲۹)
  • اسفند ۱۳۹۹ (۱۷)
  • بهمن ۱۳۹۹ (۹)
  • دی ۱۳۹۹ (۲۵)
  • آذر ۱۳۹۹ (۴)
  • آبان ۱۳۹۹ (۱۰)
  • مهر ۱۳۹۹ (۱۷)
  • شهریور ۱۳۹۹ (۱۳)
  • مرداد ۱۳۹۹ (۷)
  • تیر ۱۳۹۹ (۱۳)
  • خرداد ۱۳۹۹ (۳)
  • اردیبهشت ۱۳۹۹ (۵)
  • فروردین ۱۳۹۹ (۱۲)
  • اسفند ۱۳۹۸ (۱۷)
  • بهمن ۱۳۹۸ (۱۴)
  • دی ۱۳۹۸ (۱۷)
  • آذر ۱۳۹۸ (۲۴)
  • آبان ۱۳۹۸ (۲۷)
  • مهر ۱۳۹۸ (۲۹)
  • شهریور ۱۳۹۸ (۱۹)
  • مرداد ۱۳۹۸ (۲۲)
  • تیر ۱۳۹۸ (۲۵)
  • خرداد ۱۳۹۸ (۱۱)
  • اردیبهشت ۱۳۹۸ (۱۰)
  • فروردین ۱۳۹۸ (۲۶)
  • اسفند ۱۳۹۷ (۲۳)
  • بهمن ۱۳۹۷ (۲۰)
  • دی ۱۳۹۷ (۱۸)
  • آذر ۱۳۹۷ (۱۸)
  • آبان ۱۳۹۷ (۱۵)
  • مهر ۱۳۹۷ (۱۸)
  • شهریور ۱۳۹۷ (۱۳)
  • مرداد ۱۳۹۷ (۱۵)
  • تیر ۱۳۹۷ (۲۳)
  • خرداد ۱۳۹۷ (۲۲)
  • اردیبهشت ۱۳۹۷ (۲۵)
  • فروردین ۱۳۹۷ (۲۲)
  • اسفند ۱۳۹۶ (۲۲)
  • بهمن ۱۳۹۶ (۲۵)
  • دی ۱۳۹۶ (۲۸)
  • آذر ۱۳۹۶ (۲۴)
  • آبان ۱۳۹۶ (۲۹)
  • مهر ۱۳۹۶ (۲۶)
  • شهریور ۱۳۹۶ (۲۵)
  • مرداد ۱۳۹۶ (۳۱)
  • تیر ۱۳۹۶ (۲۹)
  • خرداد ۱۳۹۶ (۳۴)
  • اردیبهشت ۱۳۹۶ (۴۲)
  • فروردین ۱۳۹۶ (۳۱)
  • اسفند ۱۳۹۵ (۲۵)
  • بهمن ۱۳۹۵ (۲۳)
  • دی ۱۳۹۵ (۲۲)
  • آذر ۱۳۹۵ (۲۰)
  • آبان ۱۳۹۵ (۲۹)
  • مهر ۱۳۹۵ (۱۷)
  • شهریور ۱۳۹۵ (۲۱)
  • مرداد ۱۳۹۵ (۲۱)
  • تیر ۱۳۹۵ (۶)
  • خرداد ۱۳۹۵ (۱)
  • اردیبهشت ۱۳۹۵ (۲)
  • فروردین ۱۳۹۵ (۲)
  • اسفند ۱۳۹۴ (۶)
  • بهمن ۱۳۹۴ (۴)

موضوعات:

  • 10 جمله (22)
  • 101 جمله (2)
  • آفوریسم (5)
  • آموزش دستور زبان فارسی (6)
  • آموزش ساخت محصول آموزشی (2)
  • آموزش نویسندگی (71)
  • آنافورا (4)
  • از تدریس (8)
  • از نوشتن (428)
  • استراتژی محتوا (74)
  • استعاره (2)
  • استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم (1)
  • اطلاع رسانی (12)
  • اون می‌گه (1)
  • این آدم‌های دوست‌داشتنی (4)
  • این شکسته‌ها (2)
  • با شما نبودم (29)
  • با هم بنویسیم (4)
  • با و بی حوصله (5)
  • باشگاه تولیدکنندگان محتوا (3)
  • باورهای من (6)
  • برای اعضای دورۀ آنلاین لذت نویسندگی (1)
  • برگزیده‌ها (17)
  • برند شخصی (2)
  • بهترین لینک‌های هفته (1)
  • بهره وری (26)
  • پادکست (28)
  • پادکست بهترین عادت (1)
  • پادکست شاهین کلانتری (3)
  • پادکست محتواتیم (5)
  • پادکست مهم (1)
  • پاره‌ها (2)
  • پرت و پلا (1)
  • پرسش و پاسخ (5)
  • پست‌های چندصدایی (1)
  • پیاده روی (14)
  • تبلیغ نویسی و کپی رایتینگ (6)
  • تجربه‌ی شرکت در کارگاه تمرین نوشتن (1)
  • تسلط کلامی (9)
  • تعریف‌های تازه (18)
  • تفکر نقادانه (1)
  • تکنولوژی (5)
  • تکنیک تبلیغ نویسی (5)
  • تکه‌های طلایی هفته (7)
  • تلگرام (7)
  • تلگرامات (7)
  • تمرین (23)
  • تمرین افزایش دایره لغات (12)
  • تمرین نویسندگی (36)
  • توسعه فردی (273)
  • تولید محتوا (111)
  • توییتر من (1)
  • تیتربازی (1)
  • جستار هفته (1)
  • جستارنویسی (2)
  • جملات کوتاه (57)
  • چالش جستارک (3)
  • چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟ (1)
  • چگونه نویسنده شویم؟ (4)
  • حرف کتاب (2)
  • خرده‌گفته (1)
  • خلاقیت (79)
  • داستان (17)
  • داستان دوست (6)
  • دل نوشته ها (30)
  • دهه هشتادی ها (2)
  • دوست (5)
  • دیالوگ روز (1)
  • دیجیتال مارکتینگ (12)
  • رابطه (23)
  • رادیو کاماک (1)
  • رادیو نویسندگی (21)
  • رادیونوشته (1)
  • رسانه‌سازی (7)
  • رویاها (9)
  • ریزنوشته‌ها (1)
  • زندگی (11)
  • سبک زندگی (15)
  • سبک‌های نویسندگی (2)
  • سخنرانی (3)
  • سمپوزیوم توسعه فردی (16)
  • سمپوزیوم نویسندگی (21)
  • سوال (7)
  • شاعرانه‌ها (12)
  • شاهین کلانتری (1)
  • شاهین‌شو (3)
  • شبکه های اجتماعی (6)
  • شعر (10)
  • شعر نوشتن (1)
  • شکسته‌نویسی (5)
  • شما و شاهین (1)
  • عشق (5)
  • فروش (1)
  • فکر و تفکر (9)
  • فهرست‌ها (3)
  • فیلم (3)
  • فیلم نامه نویسی (3)
  • فیلمسازی (6)
  • قدرت (1)
  • قصه گویی (3)
  • قلم‌انداز (17)
  • کارتون و کاریکاتور (17)
  • کارگاه تولید محتوا (7)
  • کارگاه کلمات (20)
  • کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام (4)
  • کتاب الکترونیکی (8)
  • کتاب قدرت تکرار (17)
  • کتاب و کتابخوانی (134)
  • کسب و کار (15)
  • کشکول کلانتری (24)
  • کلاس کپی رایتینگ (4)
  • کلاس نویسندگی (7)
  • کلمات قصار (13)
  • کلمه (26)
  • کلمه‌برداری (8)
  • گروه‌سازی (1)
  • گزارش زندگی (1)
  • گفت‌وگوی روزانه درباره‌ی نوشتن (2)
  • لینک های خوب (20)
  • مجلۀ عشق نوشتن (2)
  • محتواتیم (1)
  • محتواگران (1)
  • مدرسه نویسندگی (6)
  • مدیریت پروژه (1)
  • مسترکلاس نویسندگی (7)
  • مصاحبه (8)
  • مصاحبه با علی اکبر قزوینی (3)
  • معرفی کتاب (12)
  • مقالات گروهی (1)
  • مقالۀ هفته (5)
  • مهارت های نویسندگی (188)
  • مواد خام برای تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • مواد خام تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • موفقیت (22)
  • مونولوگ‌های شکسته (5)
  • نامه (10)
  • نامه ها (3)
  • نامه‌های شاهین کلانتری (1)
  • نانومحتوا (1)
  • نثرهای یومیه (31)
  • نخستین سطرها (1)
  • نسیم نیکلاس طالب (3)
  • نظرت برگزیدۀ هفته (3)
  • نقل قول (156)
  • نکته‌ها و تکه‌ها (1)
  • نگرش (3)
  • نمایشنامه‌نویسی (3)
  • نوشتار پولساز (1)
  • نوشتن TV (6)
  • نوشتن کتاب (4)
  • نوشته‌های شما (1)
  • نویسندگی آنلاین (23)
  • نویسندگی استراتژیک (1)
  • نویسندگی خلاق (8)
  • نویسندگی کودک و نوجوان (1)
  • نویسندگی مثبت نگر (3)
  • هر روز یک دفتر شعر (4)
  • هزار و یک ایده (124)
  • همۀ کتاب‌های نویسندگی (2)
  • هوش کلامی (5)
  • وبلاگ نویسی (75)
  • وبینار اهل نوشتن (1)
  • وبینار زبان‌آور (26)
  • ولاگ (8)
  • ویدیو (20)
  • یادداشت روز (85)
  • یادگیری (43)
  • یک کار تازه (2)
  • یوتیوب آموزش نویسندگی (1)
© ۱۳۹۴-۱۴۰۱ | این وب‌سایت برای شاهین کلانتری است. | طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی