فصل تازه‌ی کانال مدرسه نویسندگی در تلگرام

چند سال است که کانال مدرسه نویسندگی، علی‌رغم تمام بلاهایی که بر سر تلگرام نازل شده، بی‌وقفه به‌روز می‌شود. اکنون که این کانال حدود شانزده هزار عضو دارد، همان‌قدر برایم مهم و جدی است که زمانی که کم‌تر از ۵۰ عضو داشت. تصور می‌کنم تا زمانی که کاری را جدی نگیریم به دستاوردهای ارزشمند آن نمی‌رسیم.

می‌دانید چرا احساس خوبی به این کانال مدرسه نویسندگی دارم؟ چون تاکنون حتا یک نفر از دوستان و آشنایان خودم را هم، با دست خودم به کانال اضافه نکرده‌ام (هر کسی عضو شده به میل و درخواست خودش بوده)؛ برای عضوگیری دست به دامان تبادل با کانال‌های بی‌ربط هم نشده‌ام. معمولن دوستان نازنینی لطف کرده‌اند و مطالب کانال را بدون اینکه برنامه‌ای برای تبادل لینک داشته باشیم، به اشتراک گذاشته‌اند یا افراد با جستجو در گوگل یا خود تلگرام کانال به کانال پیوسته‌اند. افزایش ارگانیک مخاطبان کانال سبب شده تا فضایی باکیفیت شکل بگیرد که مشوق اجرای ایده‌هایی نو در زمینه‌ی نوشتن است.

از ستون‌های کانال تلگرام مدرسه نویسندگی:

قصار: در این ستون به ارائه‌‌ی جملات کوتاه نغز و الهام‌بخش می‌پردازیم.

از نوشتن: یادداشت‌ها و نقل‌قول‌های آموزشی مرتبط با نوشتن در این ستون ارائه می‌شود.

صفحه‌ی اول: در این بخش نگاهی می‌اندازیم به صفحه‌ی اول داستان‌های مختلف و درباره‌شان نظر می‌دهیم.

رادیو نویسندگی: این بخش شامل پادکست‌هایی کوتاهی درباره‌ی نوشتن است.

یکی از مطالب جدید کانال مدرسه نویسندگی:

اعتراف 😅

تا همین چند وقت پیش دوستانم را از نوشتن در موبایل منع می‌کردم. دلیلم این بود که موبایل حواس‌پرت‌کن است و برای نوشتن باید از قلم‌وکاغذ یا رایانه استفاده کرد.

اما چند روز است که به خاطر افزایش شدید پروژه‌هایم، در موبایل هم می‌نویسم و از شما چه پنهان، می‌بینم که لذت خاص خودش را دارد. جز با موبایل چطور می‌توان در رختخواب و خیابان و هواپیما به‌راحتی نوشت؟

برای جلوگیری از حواسپرتی هم موبایل را در حالت هواپیما می‌گذارم و خلاص.

اما نکته‌ی مهم: «ابزار بر رفتار تأثیر می‌گذارد.» جنس آنچه روی کاغذ قلمی می‌کنیم با آنچه به‌وسیله‌ی ابزارهای الکترونیکی می‌نویسیم فرق می‌کند. گاه استفاده از مداد به جای خودنویس سبب پایان داستان به شکلی دیگر می‌شود یا لحن نوشته را تغییر می‌دهد.

نمی‌گویم‌ یکی بر دیگری برتری محسوسی دارد، پیشنهادم این است که به طور همزمان از همه‌ی ابزارها استفاده کنیم تا ذهنمان فرصتی برای بروز جنبه‌های مختلفش بیابد.

پس:

روی کاغذ بنویسیم، با مداد و خودنویس و ماژیک.

در رایانه تایپ کنیم و حتا تایپ ده انگشتی بیاموزیم.

در موبایل بنویسیم، در رختخواب و مترو و تاکسی.

هدف ما این است:

نوشتن با همه‌ی ابزارها، در همه جا و همه وقت.

لینک ورود به کانال:

کانال مدرسه نویسندگی