فصل تازۀ کانال مدرسه نویسندگی در تلگرام

چند سال است که بی‌وقفه کانال مدرسه نویسندگی را به روز می‌کنیم.

اکنون که این کانال حدود ۶۵۰۰ عضو دارد، همان‌قدر برای ما مهم و جدی است که زمانی که کم‌تر از ۵۰ عضو داشت.

می‌دانید چرا احساس خوبی به این کانال دارم، چون تاکنون حتی یک نفر از دوستان و آشنایان خودم را هم، با دست خودم به کانال اضافه نکرده‌ام. هر کسی عضو کانال شده به میل خودش بوده. و حتی برای عضوگیری دست به دامان تبادل با کانال‌های بی‌ربط هم نشده‌ایم. غالباً دوستان نازنینی لطف کرده‌اند و مطالب کانال را بدون اینکه برنامه‌ای برای تبادل لینک داشته باشیم، به اشتراک گذاشته‌اند. ما هم سعی کرده‌ایم در اشتراک‌گذاری محتوای خوب دیگران کوشا باشیم.

همین حس خوب کانال و شکل‌گیری ارگانیک مخاطبان آن، که قالباً هم از طریق گوگل به کشف کانال رسیده‌اند، باعث شده علیرغم تمام بلاهای نازل شده بر سر تلگرام، من همچنان کانال مدرسه نویسندگی در اولویت بگذارم.

چند روز است که تصمیم گرفته‌ام حال و هوای کانال را کمی تغییر بدهم. وقت بیشتری برای آن بگذارم و کمی از هم دغدغه‌های شخصی خودم بیشتر بنویسم.

در این روزگار چه کاری شگفت‌انگیزتر از خلق و نشر محتوای برای آنانان که آیندگانند.

یگی از مطالب جدید کانال مدرسه نویسندگی:

#حرف_روز

از دیروز چالش «#گزارش_روز» را در کانال و گروه مدرسه نویسندگی آغاز کردیم.
همین تجربه یکی دو روزه اما برای من درس‌های غافلگیرکننده‌ای داشت. چون وقتی نسبت به انتشار عمومی گزارش عملکرد خود می‌پردازی، این سوال بزرگ و مهم مدام در ذهنت تداعی می‌شود:

«آیا زندگی من ارزش گزارش کردن دارد؟»

شاید هراس ما از انتشار گزارش روزانه‌دقیقاً به خاطر همین باشد که در کار و زندگی‌مان چیز قابل گزارشی نمی‌یابیم. ممکن است مدام درگیر این حس باشیم که روزهایمان به بطالت و انجام کارهای بی‌ارزش می‌گذرد.

در چنین شرایطی چه باید کرد؟ آیا باید از این کار صرف‌نظر کنیم یا نه، طوری زندگی کنیم که ارزش گزارش کردن داشته باشد.
من راه دوم را ترجیح می‌دهم.
پس این می‌تواند راهی برای توسعه فردی باشد. شروع کنیم به نوشتن گزارش‌ زندگی و در رهگذر نوشتن این گزارش‌ها زندگی خودمان را بسازیم.

 برای مطالعۀ بیشتر:
| مدرسه نویسندگی | نقشه راه نویسندگی | تولید محتوا | کپی رایتینگ | معرفی کتاب | شعر | ویرایش و ویراستاری |