گاهی اوقات خورۀ پیدا کردن نسخۀ اصل بعضی کتابها به جانم میافتد و تا پیدا نکنم آرام نمیگیرم. اینبار دنبال نمایشنامۀ «در پوست شیر» شون اوکیسی بودم. دلیل علاقۀ من به داشتن و خواندن این نمایشنامه هم اسماعیل خویی بود که شعر و نثرش یکه و ممتاز است. دو سه روز پیش بالاخره نسخۀ تر و تمیزی از کتاب را توی انقلاب گیر آوردم، و این هم چند سطر از کتاب برای شما:
6 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
سلام
یه خبر خوب یه خبر بد
خبر خوب اینکه با شما و مدرسه نویسندگی آشنا شدم ، و خبر بد اینکه الان آشنا شدم
ناراحتم، ناراحتم از اینکه انقدر دیر اینجا رو پیدا کردم
به هر حال جلوی ضرر رو هروقت بگیری منفعته
مرسی از بلاگ خوبت
خیلی خوشحالم که اینجا هستی ثنا جان.
باز هم برای من بنویس.
بهترینها رو برات آرزو میکنم.
شاعر هنرمند است همچون یک عکاس یا نویسنده نقاش مجسمه ساز و… شاعر هنر بیرون کشیدن احساس از دل واژهگان را داراست او میتواند با تخصصی که در عروض و قافیه دارد مفاهیمی را که روزمره گی در چشممان بی فروغ ساخته جانی دوباره بخشد
زنده باد الهام عزیز
البته یه نکته ظریف رو در نظر داشته باشیم. شاعر الزاماً نباید بر عروض و قافیه مسلط باشه یا اینها رو به کار بگیره. شعر میتونه وزن و قافیه نداشته باشه و شعر خوبی هم باشه. نوشتجات بسیاری هم هست که توشون وزن و قافیه میبینیم اما نمیشه بهشون گفت شعر.
برقرار باشی.
استاد، لیست نماشنامههای خوب با ترجمه خوب رو در سایتتون سرچ کردم، خطا میداد. اگر میشه بفرمائید لیست را از کجا میتونم ببینم؟
درود
معرفی کتاب