توی مطلب «پازل انگیزه» از این گفته بودم که چیدن برخی قطعات مختلف در کنار هم، برای حفظ و افزایش انگیزه مفید است. فرضاً اگر قصد آموختن تولید محتوا داریم، ساختن پازلی از مطالب گوناگونی که الهام‌بخش ما هستند می‌تواند انگیزۀ ما را برای مهارت‌آموزی افزایش دهد. پاراگرافی که در ادامه برای شما نقل میکنم یکی از قطعات پازل انگیزۀ من دربارۀ وبلاگ نویسی است. تاکنون دربارۀ وبلاگ‌نویسی مطالب گوناگونی را نوشته و نقل کرده‌ام؛ اما حس میکنم اسکات آدامز به بهترین و موجزترین شکل ممکن حرفی را زده که مدت‌ها بود سر زبانم مانده بود:
علت اصلی که همچنان وبلاگ‌نویسی میکنم، این است که به من انرژی میدهد. می‌توانم در ارتباط با وبلاگ‌نویسی خودم استدلال بیاورم که این امر، بازدید وب‌سایتم را به اندازه ۱۰ درصد افزایش میدهد یا ذهن مرا آماده میکند. فکر کنم وقتی ایده‌های بیشتری وجود داشته باشد، دنیا تبدیل به محل بهتری میشود. اما حقیقت اصلی این است که وبلاگ‌نویسی به من انرژی میدهد. به من انگیزۀ ادامۀ کار میدهد. نیاز به دلیل دیگری ندارم. (+)
آیا شما از وبلاگتان انرژی می‌گیرید؟
چند پیشنهاد برای مطالعۀ بیشتر: | مدرسه نویسندگی | نقشه راه نویسندگی | تولید محتوا | کپی رایتینگ | معرفی کتاب | کلاس‌ها و دوره‌ها | دانلود رایگان کتاب نویسندگی آنلاین
شاهین کلانتری در مدرسه نویسندگی | تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین
چرا عاشق وبلاگ‌نویسی‌ام؟Reviewed by کاربران on Jan 24Rating: 
14 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
استاد جان به وبلاگم سر بزنید لطفا
چشم
سلام آقا شاهین
من چندین وبلاگ ساختم و حذف کردم
وبلاگهای با عمر یک ساله
وبلاگ نویسی رو خیلی دوست دارم. ولی وقتی تعداد کامنتها و افراد وبلاگم زیاد می شوند، نوشتن برایم سخت میشود و مجبور میشم طبق سلیقه افراد بنویسم
در حال حاظر وبلاگی با عمر دو ماهه دارم و هیچ کسی آن را نمی خواند و منازاد در نوشتن هستم
سلام
موفق باشی بهار گرامی.
امیدوارم این وبلاگت رو حذف نکنی.
سلام شاهین جان عزیز
من هنوز خیلی تازه کار هستم
و خیلی حرف های ناب ندارم
که هر روز بخواهم توی سایت و وبلاگ بگذارم
راستش هر روز چندین ساعت می نویسم
گاه در تند بارش واژها
می ایستم
تا همه شان به سر و روی اندیشه هایم بخورند
بریزند روی شیروانی ذهنم
و بعد از ناودان نوک قلم
چکه چکه بیایند توی حیاط برگه های کاغذ
بروند در باغچه احساس
تا برویند دانه های کاشته در آن
تا جوانه ای بزنند
قد بکشند
رشد کنند
مثل قد کشیدن بچه جلوی چشمان بی تاب و نگران مادر
یا پدر
و لبخند بزنند
از آن بالا
و راست توی چشمم نگاه کنند
و من
بگویم
دوستتان دارم
درست مثل حس پدر یا مادر به فرزندش
و شاید در انتهای هفت هشت ده صفحه نوشتن یا تایپ کردن
چند خطی
یا چند کلمه ای به دلم می نشیند
بعد آنها را می نویسم جایی تا بعدا توی وبلاگ سایت بگذارم
به هر حال برای یک هنرجوی تازه وارد
همین هم غنیمت است
راضی هستم
می نویسم
بدون هیچ چشم داشتی
بدون هیچ اندوهی
بدون هیچ نا سپاسی
بدون هیچ …
راستش گاهی دلم می خواهد ساعت ها بنویسم
و این راه نوین را در زندگی مدیون تو هستم
و سپاسگزارت
سلام
مدتی هست بیشتر کارهاتون رو دنبال میکنم ، واقعا با نوشته هاتون به آدم انگیزه میدین . فقط یه سوال داشتم انتشار متون در وبلاگ شخصی فقط و فقط از طریق کامپیوتر انجام میشه ؟؟
راهی نداره که با گوشی این کارو بکن ؟
سلام مهرسا جان
خوشحالم که اینجا هستی.
با جدیت به نوشتن ادامه بده.
دربارۀ سوالت:
چرا که نه. خیلی راحت با موبایل هم می‌تونی این کار رو انجام بدی.
خیلی ممنونم ، کمک بزرگی کردین .
خیلی خیلی انگیزه میگیرم
حتی وقتی هیچ بازدیدکننده ایی نداشته باشد بازهم به من اعتماد بنفس میدهد و لذتی که در وبلاگ نویسی هست در هیچ چیز نیست آنهم در اتاقی گرم با صدای باران کنار بخاری برقی پای لپ تاپ وقتی کودکم خواب است و من همزمان با نوشتن آلوچه میخورم .
زنده باد. چقدر عالی.
سلام شاهین جان. بیشتر از چهارماهه که وبلاگ نویسی میکنم در این مدت بیشتر روزها نوشته ام . این روزها فکر میکنم چند ماهه پیش و سالهای پیش که وبلاگ نویسی نمی کردم چقدر روزهایم خالی بودند. این درگیر بودن با وبلاگ نویسی را مدیون شما هستم . و خودم متوجه تغییرات مثبتم شدم. ممنونم
درود بیتا جان
خوشحالم که حس ناب وبلاگ‌نویسی رو کشف کردی.
سلام
وبلاگ شما به خیلی ها انگیزه کار می دهد همیشه یک حرف تازه و بکر برای گفتن دارد
که آدم را وسوسه میکند هر چقدر هم مشغله داشته باشد یک سری اینجا بزند.
مثلا تنها جایی که بگویی تازه چه خبر و یک پاسخ متفاوت بشنوی ….
چیزی سوای قیل و قال زمانه
درود بر روی ماه شما
یک دنیا ممنون از مهرت.
من از وجود شما انگیزه و انرزی میگیرم.