نویسندگی: اصول و مسائل
ایمیل: info@madresenevisandegi.com
Facebook
Twitter
Instagram
RSS
لوگوی شاهین کلانتری
  • وبلاگ
  • درباره‌ی من
  • وقت نویسنده
  • کانال تلگرام من
  • نظرات جدید
  • مدرسه نویسندگی
  • آموزش نویسندگی
    • اصول نویسندگی
    • تولید محتوا
    • عادت نوشتن
    • رادیو
  • کلاس‌‌ها
    • کلاس آنلاین نویسندگی
    • کلاس حضوری نویسندگی
    • کارگاه تمرین نوشتن
    • آموزش کپی‌ رایتینگ
  • رسانه‌ها
    • مدرسه نویسندگی
    • اینستاگرام شاهین کلانتری
    • اینستاگرام مدرسه نویسندگی
    • کانال تلگرام
    • کالج پول
    • جمله‌ورزی
  • نامه
  • پرسش‌و‌پاسخ
دکتر محمد فقیری

نگاهی تازه به نوشتن و نویسندگی | گزین‌گویه‌های دکتر محمد فقیری

1398-08-20شاهین کلانتریاز نوشتن, جملات کوتاه, کلمات قصار5 دیدگاه

غروب یکی از روزهای مهرماه که آستین بالا زده بودم و داشتم انبوه کتاب‌ها و کاغذهای اتاقم را توی قفسه‌های کتابخانه و کمد مرتب می‌کردم، زنگ آیفون دفتر به صدا درآمد. و بی‌ مقدمه و انتظار با مردی آشنا شدم که عشق به نوشتن و فرهنگ مکتوب در چشم‌های کنجکاوش موج می‌زد. این آغاز آشنایی با استادی بود که در فضای اکادمیک این سال‌ها کم‌تر کسی را می‌توان ماننده او «جدی» و «باسواد» دانست.

دکتر محمد فقیری، عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان است. از استاد فقیری به تازگی «کتاب معلم» منتشر شده که آن را می‌توان از جامع‌ترین و بهترین کتاب‌های نویسندگی غیرداستانی در ایران دانست. البته این کتاب اختصاصا برای آموزش معلم‌ها نوشته شده؛ ولی این موضوع هیچ آسیبی به عمومیت کتاب نزده، و به گمان من مطالعۀ آن می‌تواند برای اغلب علاقه‌مندان به نویسندگی و تولید محتوا مفید باشد.

پاراگراف موقت!
یکی از اتفاقات خوب سخنرانی استاد فقیری در گردهمایی محتواگران است. من خودم برای شنیدن این سخرانی بسیار مشتاقم. اگر می‌توانید حتماً در این دورهمی شرکت کنید. پشیمان نمی‌شوید!

جملات و پاراگراف‌هایی را که در ادامه می‌خوانید، آقای فقیری به طور اختصاصی برای کانال تلگرام مدرسه نویسندگی نوشته‌اند:

لحظه نوشتن مثل لحظات نقاشی کردن است؛ باید حال خوشی پیدا کنی و احساس خوبی به تو دست بدهد. از دستور هم نترسی و دلهره نداشته باشی که اشتباه می‌نویسی.

قلم‌مو را بردار و روی بوم نقاشی با رنگ و لعاب دلخواهت چیزی که دوست داری نقاشی کن. به نقش‌‌ها و سایه‌هایش نگاه کن و با هر مکث، ببین چه رنگی به چه مقدار نیاز است. نوشتن این‌گونه است. لحظهٔ خوش، روز و شب هم نمی‌شناسد؛ شاید نصف شب باشد که برای خوردن یک لیوان آب بیدار شده باشی.

هنگام خستگی تن و گسیختگی ذهن نوشتن مثل نوشیدن گل‌گاو‌زبان به تن و روان آرامش می‌بخشد.

مشکل ما مشاهده است؛ ما چیزها و پدیده‌ها را نمی‌‌بینیم، نمی‌شنویم، نمی‌بوییم، نمی‌چشیم و لمس نمی‌کنیم.

در عوض تا می‌توانیم شهود می‌کنیم؛ رؤیا می‌بینیم، تخیل و توهم می‌کنیم و هذیان می‌گوییم؛ پرت‌وپلا و دری‌وری طوری که خودمان متوجه نمی‌شویم که چه گفته‌ایم.
تخیل ما نیز بیشتر انفعالی است تا هنری، تا حدی که فلج می‌شویم و در هزارتوی انتزاع و توهم گم می‌شویم.

واژه نداریم ولی در عالم لایتناهی ابرهایی از رؤیا می‌سازیم و پر از هیجان می‌شویم و هیاهو می‌کنیم؛ همان هیاهو برای هیچ که شنیده‌اید.

جای تو باشم صد کیلو رؤیا را به یک جمله می‌فروشم و اشتباهات دوهزارساله را تکرار نمی‌کنم.

نویسنده همیشه گوش‌به‌زنگ یک ایده، احساس، حادثه و واژه است که سرنخی برای نوشتن پیدا کند؛ مثل معلم‌های قدیم به دنبال موضوع انشا نمی‌گردد. موضوع برایش چیزی حسی است؛ یعنی از هر حسی مثل دیدن، شنیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن ممکن است به وجود آید. حواس نویسنده همیشه بیدار است و با یک جرقه بلافاصله دست‌به‌قلم می‌برد.

نوشتن زمان نمی‌شناسد مثل ارتباط که هرلحظه ممکن است اتفاق بیفتد. هرچه با دنیای بیرون ارتباط بیشتری برقرار کنی، بهتر می‌توانی بنویسی؛ باید اره حواس را تیز کنی و پدیده‌ها را از زوایای مختلف برش بزنی تا بتوانی دقیق‌تر و جالب‌تر بنویسی.

مثل یک موسیقی‌دان که حواسش به یک نت است که اشتباه نزند، حواس نویسنده باید به واج و واژه باشد که در جای خود استفاده کند؛ بدون اینکه وسواس بگیرد که قلم از دستش بیفتد. ساز سنتور را تصور کنید؛ صفحه کاغذ همان‌گونه است؛ گویی با تو حرف می‌زند که بزن آن مضراب زیبای قلم را تا دلم وا شود و طنین صدایت.

وقتی باران نثر می‌بارد، بدون چتر زیر باران می‌روم تا قطره‌های واژه‌ها بر پنجره ذهنم تق‌تق بزنند. من از زیبایی شبنم‌های پشت شیشه لذت می‌برم به‌ویژه وقتی مثل جمله پایین می‌آیند.

اینجا جایی است که خورشید اشراق از سپیده‌دمان تاریخ در آن تابیده و شهاب‌های شهود بی‌شمار از آسمان باریده است.
در اینجا کسی چندان احساس نیاز به خواندن نمی‌کند؛ به نوشتن که به‌طریق‌اولی. همه‌چیز تقریباً با شم فهمیده می‌شود و شفاهی نقل می‌گردد.
روزبه‌روز هم تعداد واژگان و جملات از غربال ذهن آدم‌ها پایین می‌ریزند. از چنگک‌های داستان و رمان هم خبری نیست که این‌ها بدانها بیاویزند.
از آسمان اینجا فقط شعر باریده است. داستان هم بیشتر به زبان شعر بوده است؛ انگار در اینجا باران نثر نمی‌بارد!

در هزارتوی توهم گیر افتاده‌ای و هنوز تصور می‌کنی که داری فکر می‌کنی.

توصیف گرایی (Descriptivism) مقابل تجویز گرایی (Prescriptivism) قرار دارد. در اولی، پدیده‌ها را به‌صورت دقیق، جزئی و شفاف توصیف می‌کنیم و در دومی، حرف‌ها و ادعاهای کمال‌گرایانه و ایدئالیستی می‌زنیم.

فضای اولی، ملموس، عینی و واقعی است و فضای دومی، ناملموس، ذهنی و فراواقعی.
در توصیف فرد را با خود واقعیت روبرو می‌کنیم و در تجویز درباره واقعیت برایش توضیح می‌دهیم.
در لنز توصیف، توی مخاطب اصل هست و در لنز تجویز، من گوینده. اینجا متکلم وحده می‌شویم و آنجا به گفتگو می‌نشینیم.
توصیف برای تفکر بستر می‌گستراند و تجویز پلاس آن را در هم می‌پیچد.

مثل یک کپسول آتش‌نشانی پر از گاز هیجان شده‌ام. کافی‌ است کمی پیچش را باز کنی، آن‌وقت می‌بینی که چطور کلمات پراکنده و نامرتبط از لابه‌لای هیجانات بیرون می‌ریزند و من بر اساس آن‌ها فکر می‌کنم، با دیگران تعامل می‌نمایم و ساده‌اندیشانه عمل می‌کنم. برای همین نوشتار درمانی را دنبال می‌کنم تا به تعادل روحی و روانی دست‌یابم.

با تقویت هوش زبان‌شناختی (linguistic intelligence) آسان‌تر، غنی‌تر و بیشتر می‌توان نوشت؛ برای این کار، می‌توان فرهنگ واژگان ذهنی (Mental dictionary) را با جمله نویسی و واژه‌گزینی پر کرد.

داستانی کوتاه یا صفحه‌ای از روزنامه خواند و واژه‌های آن را مثلاً با حوادث یا موضوعات تداعی کرد؛ جدول کلمات حل نمود؛ بازی خوشه سازی را اجرا کرد و تداعی کلمات را به‌صورت گروهی تمرین نمود.

واژه ابزار تفکر است و اگر کم باشد یا نباشد، اندیشیدن سخت می‌شود چون مفهوم به‌تنهایی نمی‌تواند فکر ایجاد کند.

اگر واژه نباشد، زبان هم نیست و اندیشه هم سنگ و بنایی ندارد. واژه، نشانه و جمله که نباشد، شمایل، تصویر و خیال به سراغ ذهن می‌آید و شاید فرد در دریای وهم و رؤیا غرق شود؛ در این حالت، واژه و جمله مثل پارو و قایقی است که او را به ساحل واقعیت می‌برد.

عقل عقل یا عقل کلی تصوری است که با عقل جزئی فهم می‌شود و اگر اسباب عقل جزئی یعنی کلمات نباشد، عقل کلی را حتی تصور هم نمی‌شود کرد. آن‌وقت همین عقل جزئی قرن‌ها به دیده تحقیر نگریسته شده است و آن تصور کلی، آن را لگدکوب خیال کرده است.

اتوپایلت یا خودکارشدگی حالتی که ذهن هوشیار است اما کار نمی‌کند؛ مثل ماشینی که روشن است ولی راه نمی‌رود. برای اینکه ماشین ذهن راه برود، باید نوشت و برای اینکه سرعت بیشتری بگیرد، باید داستان نوشت و برای اینکه مسابقه رالی بتواند بدهد، باید رمان نوشت.

وهم گاهی یک حالت یا احساس که مثل خونی گرم از توی رگ‌های سر می‌گذرد؛ تقریباً بدون واژه و جمله است گرچه ممکن است گاهی به‌صورت ایده‌ای از ذهن به بیرون پرتاب شود مثل تکانش‌های عصبی یا رعشه‌ای که در دست‌وپا رخ می‌دهد، اما اساساً از جنس جمله نیست. گاهی که از شدت احساس داغ یا سرد می‌شوی یا از چیزی ناراحت و عصبانی هستی، چیزی از جنس حالت و هیجان است که در وهم نیز اتفاق می‌افتد.

وهم سنگین است و خیال سبک؛ به همین دلیل با تخیل خیلی تند و چالاک حرکت می‌کنی و با توهم مثل آدم‌های معتاد منگ می‌شوی و احساس خماری می‌کنی. گاهی هم مثل الکلی‌ها، هذیان و چرت‌وپرت می‌گویی و مست و خمار زمین را به آسمان می‌بافی.

یکی از راه‌های فرار از این حالات نوشتن است. نوشتن مثل قرص آسپرین است که خون را رقیق می‌کند، خیال را با کلمات صید می‌نماید؛ توهم را مثل عنکبوت در تار جملات می‌اندازد و آن حالت گیجی و منگی کم می‌شود یا از بین می‌رود.

اینکه قلم آدم روی صفحه کاغذ سر بخورد یا سکندری به میزان مشاهده برمی‌گردد؛ وقتی حواس تیز نباشد، تنها خواندن می‌تواند انبان اطلاعات را پر کند و فکر کردن حتی به مفهوم‌سازی انتزاعی بینجامد.

در نوشتن اول چشم کار می‌کند و بعد مغز؛ باید دریافت بیشتر از ادراک باشد یعنی حواس به کار بیافتد تا قلم روی کاغذ سر بخورد و کلمات و جملات در رقابت با هم بستیزند وگرنه باید هی سکندری بخورد و اعصابتان خورد شود که چرا چیزی به ذهن نمی‌رسد.

چقدر نوشتار درمانی جالب و عجیب است؛ انگار که با بادکش دردهایت را از جسم و جانت بیرون می‌کشد.
چقدر حس خوبی است وقتی واژه‌ها سر و گردنت را حسابی ماساژ می‌دهند. درست مثل لحظاتی که توی جکوزی، آب قل‌قل می‌کند و بالا می‌آید.

اصلاً نمی‌شود ملتی نخواند و ننویسد و ادعا کند که فکر می‌کند. شاید تصور و تخیل باشد. شاید هم تفکر باشد، اما تا روی کاغذ نیاید معلوم نیست تفکر است یا توهم یا چیزی میان این دو یا غیرازآن.

آشیانهٔ فکر صفحه سفید کاغذ است؛ جایی که می‌توانی خط‌خطی کنی (preparation)، شکل یک تخم‌مرغ رسم کنی (Incubation)، از ابهام و گیجی درآیی (Illumination) و آن‌وقت به این نتیجه برسی که حرفت درست است؛ یعنی به اثبات (Verification) رسید.
نمی‌شود از آخر به اول حرکت کرد! به نظر تو ما از آخر شروع نکرده‌ایم؟

برای نوشتن بیشتر باید بخوانیم یا ببینیم؟ برای تفکر چی؟ به نظر شما مشاهدات بیشتر به ما کمک می‌کنند که بنویسم، یا خواندنی‌ها؟ کدام مهم‌تر است؟
حتماً گزینه‌های دیگری هم به ذهن شما می‌رسد اما در اینجا غرض این است که بدانیم کدام مهم‌تر است.
حالا بیایید به سوال دوم فکر کنیم; مشاهده و شهود چگونه می‌توانند در نوشتن مؤثر باشند و نقش بیافرینند؟
کدام‌یک تأثیرگذارترند؟ از کدام‌یک چگونه می‌توان استفاده کرد؟ آغاز نوشتن بهتر است با کدام‌یک باشد؟ روش شما چگونه است؟ آیا می‌توانید شیوه خود را توصیف کنید؟ تجربه شخصی شما در نوشتن در این خصوص چه بوده است؟

چه می‌شد، اگر این‌همه هیجان را ایرانیان به‌پای نوشتن می‌ریختند! این‌جوری هم از سردرگمی درمی‌آمدیم و هم احساس خلأ ذهنی نمی‌کردیم. دیگر اینکه به معنی بیشتری از هستی و زندگی می‌رسیدیم و آن عطش معنی گرایی یا به تعبیری دیگر، معنی زدگی رشد می‌کرد و سراب گونه نمی‌شد.

نوشتن زمان نمی‌شناسد مثل ارتباط که هرلحظه ممکن است اتفاق بیفتد. هرچه با دنیای بیرون ارتباط بیشتری برقرار کنی، بهتر می‌توانی بنویسی؛ باید اره حواس را تیز کنی و پدیده‌ها را از زوایای مختلف برش بزنی تا بتوانی دقیق‌تر و جالب‌تر بنویسی.

 

چند پیشنهاد برای مطالعۀ بیشتر: | مدرسه نویسندگی | نقشه راه نویسندگی | تولید محتوا | کپی رایتینگ | معرفی کتاب | کلاس‌ها و دوره‌ها | دانلود رایگان کتاب نویسندگی آنلاین 
شاهین کلانتری در مدرسه نویسندگی | تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین
برچسب ها: دکتر محمد فقیری, فرهنگ مکتوب, کتاب معلم, محمد فقیری, نوشتن, نویسندگی
پست قبلی محتواگران جدید+چند جمله از جواد مجابی پست بعدی اندر حکایت کردن یک داستان

مطالب پیشنهادی

اگر می‌خواهید کتابخوان شوید...

اگر می‌خواهید کتابخوان شوید…

1396-09-09شاهین کلانتری

یک روز ایده‌آل برای من چه مشخصاتی دارد؟

1395-10-26شاهین کلانتری

خوشیِ نوشتن

1395-05-15شاهین کلانتری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

5 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

فاطمه کارگر
1401-05-12 7:41 ب.ظ

واااای استاد کلانتری
از آن نوشته های انگیزشی است که آدم را می جنباند تا به سراغ نوشتن برود.
چه نگاه های عمیقی این استاد فرهیخته داشتند. نیاز به رونویسی دارد. سپاس از شما و استاد فقیری.

پاسخ
شاهین کلانتری
1401-05-22 9:10 ق.ظ

سلامت باشی فاطمه نازنین.

پاسخ
فرزانه محمدی
1399-04-23 2:38 ق.ظ

سلاااام
چقدر عالی و ناب و وسوسه برانگیز
اس

پاسخ
آفوریسم چیست؟ - شاهین کلانتری | نویسندگی و توسعه فردی
1398-09-12 2:34 ب.ظ

[…] نگاهی تازه به نوشتن و نویسندگی | گزین‌گویه‌های دکتر مح… […]

پاسخ
پرویز
1398-08-25 9:16 ق.ظ

تبریک می گویم هم به شما و هم به دکتر محمد فقیری
به خاطر اندیشه های زیبا و بسیار کاربردی به نوشتن .
در جملات و بیانات ایشان آموختنی فراوان هست .
امیدوارم لطف کنید و بخش های دیگری از کتاب را نقل و نقد بفرمایید .
سپاس گذارم

پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم

پیشنهاد مطالعه

چگونه نوشتن را راحت‌تر شروع کنیم؟ نوشتن چیست؟
چگونه نوشتن کتاب را شروع کنیم

آخرین دیدگاه‌ها

  • شاهین کلانتری در یادگاری دوستان من در دورۀ نویسندگی خلاق
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در یادگاری دوستان من در دورۀ نویسندگی خلاق
  • شاهین کلانتری در چالش ۱۰۰ روزه‌ی جمله‌‌ورزی
  • شاهین کلانتری در چگونه نوشتن را راحت‌تر شروع کنیم؟ این مهم‌ترین نکته‌ای است که در نویسندگی به آن نیاز دارید+ویدیو
  • شاهین کلانتری در گفت‌وگوهای دوره‌ی وبلاگ‌نویسی
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در پرسش و پاسخ
  • شاهین کلانتری در چگونه یک کتاب را معرفی کنیم؟ روش مرورنویسی برای کتاب‌ها+چک‌لیست معرفی کتاب

دریافت خبرنامه اختصاصی:

با عضویت در خبرنامه، هر هفته گزارشی از پست‌های سایت و مطالب مهمی که به تازگی خوانده‌ام، دریافت خواهید کرد.
loader

جدیدترین مطالب:

  • شیوه‌‌های شاخ‌‌ و برگ دادن به داستان | تکینک‌ها و تمرین‌هایی برای گسترش متن
  • کلمه‌یی برای تمام عمر
  • بی‌ درمانی
  • خائن یا خیانت؟
  • چگونه از روز خودمان مراقبت کنیم؟
  • خویش‌خوارشماری
  • مرور یادداشت‌های گذشته
  • معیاری برای تولید محتوای باکیفیت
  • چه کسی از مجتبی مینوی می‌ترسد؟
  • معلم انشا
  • بیت‌های محبوب من
  • گزینه‌ی پیش‌فرض نویسنده
  • ضد بدیهیات
  • چه فرقی می‌کند؟
  • وقت‌دزدی
  • هزارکاش
  • اینجوری هم بنویسیم
  • وردی برای وراجی‌های ذهن
  • خلاقانه‌ دیدن
  • هر ۱ روز را به ۳ روز تبدیل کنید
  • نوشتن واقعی
  • گورنوشت
  • تمرینی ساده برای طنزنویسی
  • فقط یک تشبیه
  • به چه می‌‌مانید؟
  • با هجوم ایده‌ها چه کنیم؟
  • این‌گونه می‌بینم نوشتن را 
  • کلمه‌برداری | روشی ساده برای افزایش دایره لغات و تسلط کلامی
  • آداب تکرار 
  • آزادنویسی چیست؟ چگونه آزادنویسی بهتری را تجربه کنیم؟

دانلود رایگان کتاب:

مجلۀ عشق نوشتن:

آموزش تولید محتوا:

تولید محتوا

ویدیوهایی دربارۀ نویسندگی:

نوشتن تی وی

جمله‌ورزی:

شاهین بلاگ

موضوعات:

  • 10 جمله (22)
  • 101 جمله (2)
  • آفوریسم (7)
  • آموزش دستور زبان فارسی (6)
  • آموزش ساخت محصول آموزشی (2)
  • آموزش نویسندگی (103)
  • آنافورا (5)
  • از تدریس (12)
  • از نوشتن (506)
  • استراتژی محتوا (74)
  • استعاره (2)
  • استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم (1)
  • اطلاع رسانی (12)
  • اون می‌گه (1)
  • این آدم‌های دوست‌داشتنی (4)
  • این شکسته‌ها (2)
  • با شما نبودم (32)
  • با هم بنویسیم (4)
  • با و بی حوصله (5)
  • باشگاه تولیدکنندگان محتوا (3)
  • باورهای من (6)
  • برای اعضای دورۀ آنلاین لذت نویسندگی (1)
  • برگزیده‌ها (17)
  • برند شخصی (2)
  • بهترین لینک‌های هفته (1)
  • بهره وری (34)
  • پادکست (28)
  • پادکست بهترین عادت (1)
  • پادکست شاهین کلانتری (3)
  • پادکست محتواتیم (5)
  • پادکست مهم (1)
  • پاره‌ها (2)
  • پرت و پلا (1)
  • پرسش و پاسخ (5)
  • پست‌های چندصدایی (1)
  • پیاده روی (14)
  • تبلیغ نویسی و کپی رایتینگ (7)
  • تجربه‌ی شرکت در کارگاه تمرین نوشتن (1)
  • تسلط کلامی (9)
  • تعریف‌های تازه (18)
  • تفکر نقادانه (1)
  • تکنولوژی (5)
  • تکنیک تبلیغ نویسی (5)
  • تکه‌های طلایی هفته (7)
  • تلگرام (7)
  • تلگرامات (7)
  • تمرین (24)
  • تمرین افزایش دایره لغات (12)
  • تمرین نویسندگی (36)
  • توسعه فردی (305)
  • تولید محتوا (114)
  • توییتر من (1)
  • تیتربازی (1)
  • جستار هفته (1)
  • جستارنویسی (2)
  • جملات کوتاه (58)
  • چالش جستارک (3)
  • چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟ (1)
  • چگونه نویسنده شویم؟ (4)
  • حرف کتاب (2)
  • خرده‌گفته (1)
  • خلاقیت (82)
  • داستان (19)
  • داستان دوست (6)
  • دل نوشته ها (30)
  • دهه هشتادی ها (2)
  • دوست (5)
  • دیالوگ روز (1)
  • دیجیتال مارکتینگ (12)
  • رابطه (24)
  • رادیو کاماک (1)
  • رادیو نویسندگی (21)
  • رادیونوشته (1)
  • رسانه‌سازی (7)
  • رویاها (9)
  • ریزنوشته‌ها (1)
  • زندگی (11)
  • سبک زندگی (15)
  • سبک‌های نویسندگی (2)
  • سخنرانی (3)
  • سمپوزیوم توسعه فردی (16)
  • سمپوزیوم نویسندگی (21)
  • سوال (7)
  • شاعرانه‌ها (12)
  • شاهین کلانتری (1)
  • شاهین‌شو (3)
  • شبکه های اجتماعی (6)
  • شخصیت‌پردازی (1)
  • شعر (16)
  • شعر نوشتن (1)
  • شکسته‌نویسی (5)
  • شما و شاهین (1)
  • عشق (5)
  • فروش (1)
  • فکر و تفکر (9)
  • فهرست‌ها (34)
  • فیلم (3)
  • فیلم نامه نویسی (3)
  • فیلمسازی (6)
  • قدرت (1)
  • قصه گویی (3)
  • قلم‌انداز (17)
  • کارتون و کاریکاتور (17)
  • کارگاه تولید محتوا (7)
  • کارگاه کلمات (20)
  • کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام (4)
  • کتاب الکترونیکی (8)
  • کتاب قدرت تکرار (18)
  • کتاب و کتابخوانی (138)
  • کسب و کار (16)
  • کشکول کلانتری (24)
  • کلاس کپی رایتینگ (5)
  • کلاس نویسندگی (7)
  • کلمات قصار (13)
  • کلمه (29)
  • کلمه‌برداری (8)
  • کلمه‌ی سال (1)
  • گروه‌سازی (1)
  • گزارش زندگی (1)
  • گفت‌وگوی روزانه درباره‌ی نوشتن (2)
  • لینک های خوب (20)
  • مجلۀ عشق نوشتن (2)
  • محتواتیم (1)
  • محتواگران (1)
  • مدرسه نویسندگی (6)
  • مدیریت پروژه (1)
  • مسترکلاس نویسندگی (7)
  • مصاحبه (8)
  • مصاحبه با علی اکبر قزوینی (3)
  • معرفی کتاب (12)
  • مقالات گروهی (1)
  • مقاله‌ی گروهی (1)
  • مقالۀ هفته (5)
  • مهارت های نویسندگی (188)
  • مواد خام برای تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • مواد خام تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • موفقیت (22)
  • مونولوگ‌های شکسته (5)
  • نامه (11)
  • نامه ها (4)
  • نامه‌های شاهین کلانتری (1)
  • نانومحتوا (1)
  • نثرهای یومیه (33)
  • نخستین سطرها (1)
  • نسیم نیکلاس طالب (3)
  • نظرت برگزیدۀ هفته (3)
  • نقل قول (170)
  • نکته‌ها و تکه‌ها (1)
  • نگرش (3)
  • نمایشنامه‌نویسی (3)
  • نوشتار پولساز (1)
  • نوشتن TV (6)
  • نوشتن کتاب (4)
  • نوشته‌های شما (1)
  • نویسندگی آنلاین (23)
  • نویسندگی استراتژیک (1)
  • نویسندگی خلاق (8)
  • نویسندگی کودک و نوجوان (1)
  • نویسندگی مثبت نگر (3)
  • هر روز یک دفتر شعر (4)
  • هزار و یک ایده (127)
  • همۀ کتاب‌های نویسندگی (2)
  • هوش کلامی (5)
  • وبلاگ نویسی (75)
  • وبینار اهل نوشتن (1)
  • وبینار زبان‌آور (26)
  • ولاگ (8)
  • ویدیو (20)
  • یادداشت روز (85)
  • یادگیری (45)
  • یک کار تازه (2)
  • یوتیوب آموزش نویسندگی (1)
© ۱۳۹۴-۱۴۰۲ | این وب‌سایت برای شاهین کلانتری است. | طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی