دردشنیده

 

در برخی رمان‌ها وقتی به عمق توصیفِ نویسنده از احساسات انسانی می‌رسم با خودم می‌گویم، برای نوشتن این‌ها:

یا باید دردکشیده باشی

یا دردشنیده.

 

 

📖 به‌تازگی داستانی خانده‌اید که شما را هم به چنین دیدگاهی برساند؟

پاسخ من: لمس از محمدرضا کاتب

به همسفران مدرسه نویسندگی بپیوندید:

پیشنهاد مطالعه:

19 شهریور 1398

19 شهریور 1398

17 مهر 1402

17 مهر 1402

17 فروردین 1399

17 فروردین 1399

2 پاسخ

  1. اگربادردکشیده واقعی هم صحبت شوی وگوش جان به دردهایش بسپاری دیگر درد خودرا فراموش میکنی وتوخود اعتراف می‌کنی که الحق آگر کوه هم بود ازپا درمی امدواین افراد آنچنان در مصایب و مشکلات زندگی آب دیده شده اند که ناخودآگاه زندگی را یک بازی میپندارند وبا سلاح صبربه جنگ آن مئروند تا شاید روزی دردهم سلاحش را بیاندازد و تسلیم شودو تنور زندگی استخوانهای اورا نرم و انعطاف پذیر گرداند.

  2. دقیقا همینطوره. دردکشیده حتا بهتره. احساسات راحت‌تر میاد توی نوشته.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *