وقتی می‌نویسی خودتی یا یکی دیگه؟
این مهم‌ترین سؤالیه که باید بهش جواب بدی.
خوب که فکر کنی می‌بینی بیشتر وقتا خودت نیستی؛ هزار تا نقاب می‌زنی که البته گاهی بعضی از این نقابا یه کم شبیه خودته.
اما هنرْ برداشتنِ نقابه.
حالا جواب بده: انصافن هر چی می‌نویسی خودِ خودت می‌نویسی؟
ــــــــــــــــــــــــــــــ
که مینویسد؟ خودت یا دیگری؟
این مهم‌ترین پرسشی‌ست که باید به پاسخش بیندیشی.
با درنگی ژرف‌تر درمی‌یابی اغلب اوقات خودت نیستی؛ هزار نقاب می‌زنی که البته برخی‌ش هم بی‌شباهت به تو نیست.
هنرْ زدودن نقاب‌هاست.
حالا بگو: هر چه می‌نویسی، خودِ خودت می‌نویسی؟
3 پاسخ
مسلما همانطؤر که هرآنسآنئ موقع بئرون رفتن از خانه ومواجهه با دیگران دستی به سرو روی خود میکشد یا اقلا کمئ ارائش میکندوگاها شائد عبنکئ هم بزندکه ه‍مه چیزرا آنطور که دوست دارد ببیندکسی هم که مینویسد ازاین قایده مستثنئ نئست یاخئلئ که صادق باشد کموکاستیهارا نمئگویدونآخودآگاه خیلی ازانهآرا نادیده میگیردولی خوبی نوشتن آنست که انسان با خودش صادقترمیشود آنجا دیگر لاآقل به خودت نمئتوآنئ دروغ بگوئی واشکالات خودت را صادقانه ترمیبینی وخیلی ازآوقات نوشتن مانند آینه عمل میکند و خود واقعئت را به نمایش میگذاردواینجا جاییست که شهامت میخواهد تا تو تو بتوانی رک و پوست كنده خودت را به نمایش بگذاری بدون هیچ پیرایه ای و باعث عبرت دیگران شوی.
که نوشتن راهی برای نظم و آراستگی دادن به افکار و باورهامونه و کمک می‌کنه خود واقعی و بی‌نقابمون رو پیدا کنیم.(:
به شکل عملی مراحل نوشتن را سهل کرده‌اید.
گاهی می‌اندیشم نوشتن زیادیِ من در اینجا باعث ملال می‌شود. من غرقه در نوشتن و لذتم اما خوب است گاهی خودم را خارج از گود و از چشم دیگران ببینم. از دورنمایی که شاید شباهتی به غرقگی من نداشته باشد.