گاندی گفت:
«به‌جای خائن به‌خیانت و به‌جای جانی به جنایت نفریت بورزید.»
این جمله را بهانه می‌کنم تا دو نکته بگویم که بیشتر راجع به نوشتن است تا مضمون حرف گاندی:
در تولید محتوا:
فرض کنیم که رسانه‌یی شخصی داریم (یک کانال تلگرام یا پیج اینستاگرام) و می‌خواهیم درباره‌ی مهم‌ترین دغدغه‌هایمان چیزهایی منتشر کنیم.
یک رویکرد آن است که درباره‌ی اخبار و وقایع روزانه بنویسیم. اما می‌توان به جای چسبیدن به حرف فلان وزیر و وکیل کار جدی‌تری هم کرد:
به اصل موضوع بپردازیم. یعنی به جای آن‌که در بند خود رخدادها باشیم علل و عوامل ایجاد رخدادها را واکاوی کنیم یا به عبارتی به جای خائن از خیانت بنویسیم و به جای جانی از جنایت.
این‌طوری شانس آن‌که محتوایی سبز (محتوایی بی تاریخ مصرف) تولید کنیم بیشتر می‌شود.
صدالبته باید از افتادن به دام کلی‌گویی پرهیزید.
در داستان‌نویسی:
اینجا برعکس، باید خائن را نشان بدهیم، از خیانت نگوییم، جانی را نشان بدهیم و از جنایت نگوییم.
چرا که گفتن از این‌‌ها شاید به شعار یا مقاله تبدیل شود، اما به داستان نه.
وقتی همه‌چیز را به تصویر بکشیم، نگرش و دیدگاه ما هم خواه‌ناخواه در تمام داستان جاری می‌شود.