میخواهم یکی از قاتلهای اصلیِ حرفهایشدن در نویسندگی را معرفی کنم:
خطری که توجه و تمرکز نویسندگان فضای دیجیتال را تهدید میکند، آنلاین بودن دائمی است.
ذهن ما دائماً در پی این است که به بهانهای از نوشتن طفره برود؛ آنلاین بودن سیستمی که با آن در حال تایپ هستیم، وسوسهای بزرگ است که جریان خلاقیت ما را مختل میکند.
نوشتنِ متنِ مطلوب یک جریان پیوسته است که بهتر است حین انجام آن از کنجکاوی و تحقیق بیشتر صرفنظر کنیم. اگر هم لازم بود دربارۀ چیزی اطلاعات بیشتری کسب کنیم یا به معنای یک واژه نیاز داشتیم، میتوانيم آن را در گوشهای یادداشت کنیم.
بهترین نتیجه در نوشتن زمانی حاصل میشود که پیشنویس اولیه را بی وقفه و با سرعت بالا بنویسیم.
امتحان کنید، شگفتزده میشوید.
4 پاسخ
سلام شاهین جان..
آنلاین بودن اگر به قصد نوشتن هم نباشه گاهی خوب نیست… چیزی که من بارها و بارها دچارش شدم… گوگل کردن بود… بدون اینکه حتی بهش فکر کنم… انلاین بودن یجورایی مغز رو تنبل میکنه و به تشبیه خودم ادما بخش عمده ای از توانایی مبزشون رو توی گوگل جا میزارن
گاه ی حتی برای تعیین یک موضوع هم سرچ میکنن بدون اینکه پیش نویس داشته باشن.. این موضوع طوری روی خلاقیت ادمها تاثیر میزاره که نمیتونن بدون گوگل حتی حرفی بزنن
سلام ودرود آقای کلانتری.
اینترنت مثل مثلث برمودا می مونه. نزدیکش که بشی ناخودآگاه در خودش می کشه و غرق می کنه.
پاینده باشید.
چه تعبیر جالبی: مثلث برمودا