ما در حوزۀ دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی کارشناس و آدم‌صاحب‌فکر نداریم. کسی که به جای کپی واو به واو نوشته‌های خارجی، دربارۀ روندهای موجود در فضای دیجیتال ایران تولید فکر کند. به خاطر همین از روی بسیاری از موضوعات مهم از جمله تلگرام به سادگی می‌گذریم.
به نظرم اینترنت در ایران نسبت به آمریکا -که ما بیشتر خوراک محتوایی در حوزۀ دیجیتال را از آنجا می‌گیریم- روند کاملاً متفاوتی را طی کرده. اگر آنجا فیس بوک و توییتر تعیین کننده و مهم هستند اینجا بی اهمیت و کم‌تاثیر هستند. که دربارۀ تلگرام اوضاع کاملاً بر عکس است.
چند روز پیش شروع کردم به توییت کردن، اما خیلی زود فهمیدم توییتر زمین بازی من نیست، اگر قرار است روی چیزی وقت بگذارم تلگرام بهتر و استراتژیک‌تر است.
اینجا نقطه آغاز ورود بخش اعظمی از جامعه از به اینترنت از طریق تلگرام بوده و گوشی‌های هوشمند. کسب‌کارهای دیجیتال ما هم در همین روند متحول شده‌اند. اما آنجا ماجرای اینترنت هم قدمت بیشتری دارد و هم به شکل دیگری شکل گرفته و توسعه پیدا کرده.
من بین دوستانم کم نمی‌بینم کسانی را که تلگرام را خار می‌شمارند و دست کم می‌گیرند. من هم تا حدی با آنها هم نظرم.
اما دست کم گرفتن تلگرام ضرر بزرگی است.
من فکر می‌کنم تلگرام جای کار بیشتری دارد، جای جدی گرفتن و جای فکر کردن. من از پاول دورف پول نگرفته‌ام که این‌ها را بگویم. علاقه‌ای هم به او و زاکربرگ و این قبیل آدم‌ها ندارم چون در قیاس با آدمهایی مثل ایلان ماسک و موسسان گوگل اصلاً خلاق و ارزش‌آفرین نمی‌دانمشان.
ولی تلگرام با بیش از چهل میلیون کاربر ایرانی که بخش اعظم آنها تنها ارتباطشان با اینترنت از طریق تلگرام است، موضوعی بسیار جدی‌تر از این حرف‌هاست که به سادگی از روی آن بگذریم.
دوست دارم نظر شما را دربارۀ تلگرام و آیندۀ آن بدانم.
9 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
شاهین جان، مساله خیلی خوبی رو مطرح کردی، خیلی از آدم ها که با فیسبوک و تویتر و امثالهم و حتی با فضای اینترنت یا گوشی های هوشمند آشنا نبودند، با آمدن تلگرام ناچار شدند که گوشی هوشمند تهیه کنند و از تلگرام استفاده کنند. در حال حاضر تلگرام حدود ۴۰ میلیون کاربر ایرانی فعال دارد و می تواند یک مدرسه ی بزرگ، یک بازار و صنعت محتوای بزرگ باشد و یا تبدیل به یک باتلاق و فاضلاب محتوا شود.
همیشه برایم سوال بود که آیا می شود با پیام های کوتاه یا محتوای گرافیکی جذاب که همگی حول یک موضوع محوری هستند، مطالبی را در تلگرام آموزش داد؟ مشابه کاری که محمدرضا در کانال Just for 30 days انجام داد. یا مشابه کاری که کلیپ های دیرین دیرین انجام دادند. آیا اصلا در تلگرام آموزش دادن امکان پذیر است؟ تمرین کردن چطور؟ چند درصد این ۴۰ میلیون نفر فقط و فقط برای خنده و تفریح و انتشار شایعات سراغ تلگرام می آیند؟
درباره آینده تلگرام چیزی به ذهنم نمیرسه. شاید بهتر باشه از خود آقا معلم بعد از همایش بپرسیم 🙂
علی جان
عالی نوشتی
پنجشنبه حتما بیا گپ بزنیم.
من هم با نظر شما موافق هستم. و تلگرام پتانسیل بالایی در زمینه بازاریابی محتوا دارد که بیشتر می تواند به شناخته شدن کسب و کارها و به برند سازی کسب و کارها کمک کند. البته اگر حساب شده و با دید بلند مدت و با در نظر گرفتن سلیقه مخاطب هم باشد.
سلام
شاهین جان من مدت کوتاهیه که وبلاگ شما را دنبال می کنم و الان جزو مشتریان هر روزه وبلاگ و کانال تلگرامت شدم.
باهات موافقم . هر جامعه را باید با شرایط همون جا بررسی کرد و نمیشه نسخه ای را بصورت یکسان برای همه حوزه دیجیتال در همه جا ، در نظر گرفت.
الان مدتیه که تمرین نوشتن صبحگاهی را انجام میدم و دیگه نمیتونم ننویسم.
خوشحالم از اینکه هستی و مینویسی و به ما انگیزه نوشتن میدی.
شاد باشی
شاهین عزیز
فعلاً تلگرام با قدرت و سرعت زیادی که گرفته است؛ به پیش‌می‌تازد. البته این پیشتازی به کجا می‌رسد نمی‌دانیم. با توجه به اینکه میشود گفت رسانه‌ای مشابه تلگرام ( با این حجم از مخاطب و گستردگی در اینجا) نداریم. و مابه‌ازایی خارجی نداریم که آنها را با هم مقایسه کنیم؛ حدس می‌زنم آینده‌ی تلگرام همانقدر که می‌تواند شفاف و پیشرو باشد می‌تواند مبهم و پیچیده بماند. معلوم است بالاخره یکی از این دو حالت اتفاق خواهد افتاد. با این حرف می‌خواهم تاکیدی دوباره داشته باشم بر عدم آگاهی و دانایی ما از رسانه‌ها و آینده‌ی آنها از جمله تلگرام.
با اینکه هنوز تلگرام را باور نکرده‌ام؛ ولی نمی‌توانم از آن هم دل بکنم.
—–
ـ ضمناً فکر کنم اشتباهی تایپی در کلمه‌ی “خار / خوار” در متن فوق دیده میشود.
متشکرم
حرف شما تا حد زیادی درست است.
تلگرام الان به بستر اصلی تولید محتوا تبدیل شده. آمار ۵۵۵ هزار کانال عمومی فارسی که در تلگرام وجود دارد، چیزی نیست که به همین راحتی بتوانیم از کنارش بگذریم.
تلگرام آپدیت‌های خوبی در جهت تبدیل شدن به یک بستر رسانه‌ای انجام داده، ولی باز هم یک بستر تمام‌عیار برای تولید و آرشیو محتوا نیست.
هنوز قابلیت آرشیو کردن مطالب سخت و پیچیده است، ارجاع به مطالب به راحتی انجام نمی‌شود، سعی می‌کند کاربران را در پلتفرم خودش نگه دارد (مثل کاری که فیسبوک و اینستاگرام و بقیه میکنند) و مواردی دیگر.
مجموع امتیازات و معایب تلگرام باعث میشود به این نتیجه برسیم که احتمالا تلگرام ابزار کمکی خوبی برای رسانه‌ها است، ولی یک رسانه اصلی نیست. یعنی خوب است که یک وبلاگ یا وب‌سایت یا استارتاپ، کانال تلگرام را هم برای ترویج و بازنشر راحت‌نتر محتوا در کنار خودش داشته باشد، ولی اینکه پلتفرم رسانه‌ای را به طور کامل روی تلگرام تعریف کنیم، شاید راه‌کار رسانه‌ای خوبی نباشد.
سلام آقا شاهين
بنظرم تلگرام مي تونه نقشي رو كه وي چت در چين بازي مي كنه، بازي كنه. الان يك چيني بدون وي چت فلجه. از خريد هاي خانگي گرفته تا رزرو هتل و هواپيما. و خيلي خوب اشاره كردي كه توييتر و فيس بوك و امثالهم لااقل الان زمين بازي ما نيستد. همانطوركه وي چت نتونست توي امريكا موفق بشه.
https://www.google.com/amp/s/www.technologyreview.com/s/608578/can-wechat-thrive-in-the-united-states/amp/
راستي منتظرم فردا بشينم پاي سخنرانيت و به حرفات گوش بدم.
یک نقص بزرگ تلگرام این هست که موتورهای جستجو نمیتوانند به مطالب آن دسترسی داشته باشند و آنها را ایندکس کنند
در صورتی که توییتر و گوگل پلاس چنین خاصیتی را دارد
مسئله دیگر این است که در خود تلگرام هم نمیشه مطلبی را سرچ کرد یعنی شما فقط در کانالها و گروههایی که عضو هستی میتوانی جستجو کنی نه کل مطالبی که در تلگرام نوشته میشه
یک اشکال دیگه سبک آدمهایی است که مطالب را در تلگرام دنبال میکنند که به نظر من اکثرشان حوصله مطالب طولانی و جدی را ندارند
دیگر اینکه چون دسته بندی مثل وبلاگها نمیتوان در تلگرام داشت مطلب قبلی عملاً در حال دفن است و فقط چند پست آخر دیده ممکن است دیده شود
اگر روزی هم مدیر تلگرام تصمیم بگیرد دیگر سرویس ندهد همه محتوایی که در آن هست به یکباره حذف میشود
[…] که چون نقطۀ ورود میلیون‌ها ایرانی به اینترنت، تلگرام بوده، باید از ظرفیت‌های آن به‌عنوان بستری پرمخاطب […]