برای وقت‌هایی که از نوشتن توقع معجزه داری

با لبخندی روی لب بنویس، حتا شده با تبسمی مصنوعی.

این شاید عصاره‌ی آن چیزی باشد که می‌توانم درباره‌ی نوشتار الهام‌بخش بگویم، الهام‌بخش برای خودت، برای دیگران.

 

اگر این شیوه ‌را آزمودی، از حست برایم بگو.

6 پاسخ

  1. سلام و عرض ادب
    بارها آزموده ام و نهایت امر _ البته بسته به میزان شادی درونی_ متفاوت شده است .
    زمانی که از فرط شادی ،روی پا بند نیستم طنازانه از آب در آمد.
    زمانی که شادی زیرپوستی و شعف ریزی حادث شد و نوشتم ،مبدل شد به متنی که هر بار می خوانمش همان احساس مثبت حین نوشتن را در من بر می انگیزاند.
    برقرار باشید.

    1. چقدر این زیبا و باشکوهه که ما می‌تونیم احساساتمون رو همراه با اتفاقات ثبت کنیم و بعد با هربار خوندنشون دوباره اون احساسات رو مزه کنیم، نه؟
      ممنون از کامنت شما ناهید عزیز🙏🙂.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *