بعضی از دوستانم در ستایش متنهای بلند و طولانی مینویسند و معتقدند پست وبلاگی عمیق و ارزشمند باید طولانی باشد و الخ.
برخی دیگر از دوستان هم کوتاهنویسی را ترویج میکنند و معتقدند مهمترین حرفها را در یک پاراگراف هم میتوان زد و اصولاً برای بیشتر و بهتر خوانده شدن چهبهتر که تا میتوانیم کوتاه بنویسم. مگر نه اینکه گاهی پستهای وبلاگی ست گادین یکی دو خط است. من هم گاهی اوقات در همین دسته بودهام.
اما نه بلند نوشتن، متنی را عمیق و اندیشمندانه میکند و نه کوتاهنویسی به معنای ایجاز و خردمندانه بودن است.
دوست خوب و عزیز من بیش از هزار کلمه نوشته تا ایدهای دمدستی را با اطناب فراوان تحویل خواننده بدهد، این نوع مطولنویسی راه به جایی نمیبرد.
دوست دیگری به بهانۀ ایجاز متنی صدکلمهای نوشته که همچنان در خوشبینانهترین حالت میتوان هفتاد کلمۀ آن را حذف کرد تا به جان کلام رسید، اینجا هم با اطناب مواجهیم.
من فکر میکنم حجم مطلب به معنای خوب یا بد بودن، عمیق یا سطحی بودن آن نیست.
آنچه ارزشمند است و باید موردتوجه قرار گیرد ایجاز است.
گاهی میتوانی ده هزار کلمه بنویسی و همچنان موجز باشی و گاه در پنجاه کلمه به اطناب بیفتی.
ایجاز یعنی نتوانیم حتی یک کلمه اضافی را از متن بیرون بکشیم؛ حالا چه متنی صدکلمهای باشد چه صدهزار کلمهای.
این جستارک را با نقلقول هوشمندانهای از رضا بابایی به پایان میبرم:
«در نویسندگی، من کاری را دشوارتر از تنظیم سرعت نویسنده با خواننده ندیدهام. در ایجاز، نویسنده جلوتر از خواننده است و در اطناب، خواننده جلوتر از نویسنده.» (+)
10 پاسخ
خیلی هم عالی👌👌👌
با هر کلمه از این جستارک موافقم
میخواهم اعتراف کنم
معانی ایجاز و اطناب را نمیدانستم ولی با یک سرچ ساده از سایه جهل خارج شدم بیاید کمی خلاق باشیم میخواهم لغت جدیدی بسازم
ایناب= سخن گفتن نه زیاد نه کم
زنده باد احسان عزیز
کلی پرسشهای منو پاسخ دادی با این پرسشت. پرسشهای که پاسخهای پراکنده داشتم.
الان میفهمم باید چیزی که هست نوشت. ممکن است یک جمله دو واژهای باشد ممکن است متنی ۱۰۰۰۰ واژهای. فکر کنم باید به اندازه حرفمان بنویسیم. دست کم توی وبلاگ. شاید گاهی مانند داستان نویسی نیاز به پر بال باشد و گاهی مثل یک ضرب المثل کوتاه و پر معنا یا حتی گاهی پر طعنه:)
سپاس شاهین عزیز
شاهین جان حرفت کاملا درسته
جو پالیتزی در کتاب Epic میگه : همیشه از من میپرسند طول مناسب برای پستها چقدر است. و جواب من همیشه این است: هر چقدر که نیاز باشد
به نظرم این سادهترین و در عین حال صریح ترین جوابی هست که میشه به این سوال داد.
من فکر میکنم نباید مبنا رو بر هیچکدوم از این دو قرار بدیم.
نکته مهم اینه که در آخر، مخاطب خوشحال باشه. و از خوندن متن لذت برده باشه. این متن میتونه ۱۰۰۰۰ کلمه یا شاید فقط ۳۰ کلمه باشه.
محمدضادق عزیز
بی نهایت سپس بابت نقل قول خوبت.
با حرفت موافقم.