جملات قصار زیادی با این مضمون گفته‌شده که یک تصویر خوب از هزار کلمه ارزشمندتر است.
برای من که سال‌ها در حوزۀ تصویر و کارتون کار کرده‌ام و بعد به کلمات و نوشتن پناه برده‌ام، فکر به ظرفیت‌های کلمات و تصاویر و تفاوت‌های این دو، همواره دغدغه‌ام بوده.
چند روز پیش حرف جالبی از جو ویتالی خواندم که نشانگر خرد پخته‌ای دربارۀ ظرفیت بالای کلمات است، حیفم آمد این یکی دو خط را با شما در میان نگذارم. حرف ویتالی یادآور فرمان مشهور نویسندگی است: نگو، نشان بده.
به قول چخوف به‌جای اینکه بگویی ماه می‌درخشد، تلالو ماه را روی شیشۀ شکسته نشانم بده.
«ذهن با تصاویر کار میکند؛ بنابراین تصویری که در ذهن خواننده با کلمات شما و به‌واسطۀ قوه تخیل خودش شکل می‌گیرد، از هزار عکس و نقاشی تأثیرگذارتر است.»
10 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
[…] ذهن با تصاویر کار میکند؛ بنابراین تصویری که در ذهن خواننده با کلمات شما و به‌واسطۀ قوه تخیل خودش شکل می‌گیرد، از هزار عکس و نقاشی تأثیرگذارتر است. (+) […]
[…] ذهن با تصاویر کار میکند؛ بنابراین تصویری که در ذهن خواننده با کلمات شما و به‌واسطۀ قوه تخیل خودش شکل می‌گیرد، از هزار عکس و نقاشی تأثیرگذارتر است. (+) […]
در مورد تاثیر ماندگار کلمات در کنار تصاویر با آقای جباری موافقم. اما به نظر من کلمات وقتی با عشق و محبت قلبی نویسنده همراه می شوند، انرژی ،قدرت و تاثیرشان چندین برابر می شود.ظرفیت کلمات برای پذیرش انرژی عشق و قدرتشان برای انتقال به خواننده
عجیب و فوق العاده هست.در این حالت کلمات ، فقط یک واژه بی جان نیستند ،هم جان دارند هم جان می بخشند.
ممنونم برای مدرسه نویسندگیت
رولان بارت در مقاله ی “نظریه ی بیان تصاویر”از یک آگهی تبلیغاتی یاد کرده است: تصویر فنجانی قهوه که بخار از آن برمیخیزد. این تصویر به تنهایی گویاست( رساننده ی معناست) اما شرحی هم در کنارش نوشته شده است:”تازه،طبیعی،خوش طعم”، این نوشته (که تکرار معناست) چه ضرورتی دارد؟ بارت میگوید”زبان یعنی قدرت”. هر چه هم نوشته ها ساده گرا به نظر آیند و توضیح مواردی آشکار بنمایند،باز “معنا را تحکیم میکنند”
ساختار و تاویل متن
و نیز شعری از رویایی در ذهنم تداعی شد:
شاعر به جای گفتن باران
بباران!
سلام مرضیه جان
چقدر کیف کردم از خوندن کامنتت.
و چقدر خوب که با رویایی عزیزم کامنتت رو تموم کردی.
وبلاگ یداله رویایی برای من یکی از الهام‌بخش‌ترین جاها بوده و هست.
گاهی چیزهایی در کامنت ها یاد می گیریم که در هزار کتاب و با هزار وب گردی پیدا نمی کنیم.
این اعجاز فقط در مدرسه نویسندگی ممکنه
با سلام و احترام
راستش من حافظه ی تصویری بسیار خوبی دارم خصوصا قیافه آدما رو فقط با یک بار دیدن هم از یاد نمیبرم و عموما هر چیزی در ذهن من یک تصویر داره و که گاهی با اعداد ارقام تلفیق میشه چون علاقه ی شدیدی به اعداد و ارقام دارم. و تقریبا میتونم بگم وقتی چیزی رو میخونم یک اسکرین شات از اون صفحه و کتابی که خوندم توی ذهنم هک میشه ولی جزء به جزء نوشته را به یاد نمیارم. احساس میکنم این باعث شده عاشق نوشتن باشم
سلام
شاهین جان
درباره قدرت تصویر خیلی حرف ها گفته شده.
قدرتی هم که در نوشتن هست رو بهتر از هر کسی درک و تجربه کردی.
حالا قدرت تصویری رو در نظر بگیر که دربارش هزار کلمه بنویسی.
بعد از خوندن اون هزار کلمه، اون تصویر، اون تصویر سابق نیست.
یک تصویر + هزار کلمه ای که براش گفتی+ هزاران خاطره ای که این کلمات در ذهن خواننده ایجاد شده، همش در دل اون تصویر ذخیره می شند و هر بار که نگاش کنی، تمام این کلمات و خاطرات رو تداعی می کنه.
تصویری که براش داستانی نداشته باشیم، ارزش چندانی نداره.
کلماتی که تصویری در ذهن ما ایجاد نکنند هم چندان به درد بخور نیستند.
کلمات در کنار تصاویر و تصاویر در کنار کلمات هستند که اثر های موندگار رو ایجاد می کنند.
شاهین جان، تصاویری که در روالِ زندگیِ فرد ایجاد می شوند قدرتمندترین آموخته های مغزِ آن فرد خواهد بود.
به نظرم دو بحث داریم:
— منِ معلم با چه روشی می توانم بهترین آموزش را ارائه کنم، کلمه یا تصویر؟
— شخص در طولِ زندگی خود از کدام یک بیشتر و عمیق تر می آموزد، کلمه یا تصویر؟
سوال، پاسخ ما را در آن مورد تعیین می کند.
سلام استاد . بله واقعا با شما موافق هستم . من شخصا از نوشتن داستان لذت میبرم و باید بگویم اکثرا این عکسها هستند که باعث میشن ایده های درون سرم جرقه بزنن . حتی باید اعتراف کنم گاهی اوقات که میلم را برای داستان از دست میدهم یا حس میکنم که داستان روند نزولی پیدا میکند سراغ عکسها میرم . میشه گفت عکسها تقویت کننده کلمات و جملات ذهن من هستند !