تصور کنید در کلبه‌ای میان یک دهکدۀ سرسبز زندگی می‌کنید. هیچ سرصدایی مزاحم شما نیست و میتوانید تمام روز را به خواندن و نوشتن بگذارنید؛ و کتابخانۀ بزرگی دارید که یک قفسۀ آن شامل آثار چاپ شدۀ شماست. فقط اول هر ماه، حین نوشتن، صدای زنگ پیامک بانک به صدا در می‌آید…
بعد از سال‌ها وبلاگ‌نویسی، هنوز به فرمولی برای راحت‌نویسی نرسیده‌ام.
بله، در خلوت خودم می‌توانم صدها صفحه کاغذ سیاه کنم و کلی هم قربان صدقۀ خلاقیت خودم بروم؛ اما نوشتن منظم روزانه برای وبلاگ، کماکان برایم…
گمان می‌کنم برای سروشکل دادن به زندگی، به نظمی رنج‌آور و خودخواسته نیاز داریم.
و این نظم را نه مدیر ما، نه مراد ما و نه هیچ کس دیگری نمی‌تواند برایمان تعیین کند…
ما نمی‌نویسم چون خلاق هستیم، ما می‌نویسم تا خلاق بشویم…
یک جمله می‌نویسیم، ذوق تمام وجودمان را می‌گیرد، جختی می‌پریم توی اینستاگرام، جمله را که گذاشتیم، خواه‌ناخواآگاه ده تا چیز دیگر را هم می‌بینم و سر بلند می‌کنیم می‌بینیم نیم ساعت گذشته و هیچ‌درهیچ.
به خاطر همین است که…
چراغ این سایت را که روشن کردم، در وبلاگستان فارسی تقریباً همه فتیله را پایین کشیده بودند. من هم البته قصد نداشتم به سیاق وبلاگ‌بازی‌های قبل بنویسم. می‌خواستم یک سایت آموزشیِ قرص و محکم بسازم که موتور «خواندن» و «نوشتن» را در خودم و دیگران روشن کند و گاز بدهد!
خب، مزایای وبلاگ‌نویسی را تا حدی روشن کردیم. اما چرا وبلاگ‌نویسی روز به روز سخت‌تر می‌شود. طوری که فضای وب فارسی به قبرستان وبلاگ‌های خاموش تبدیل شده؟
توجیه فعالان شبکه‌های اجتماعی این است…
برای من که عشق و لذت و کارم تولید و نشر روزانۀ محتوای متنی و صوتی و ویدیویی است، هر روز خرده‌چالش‌های بزرگی ایجاد می‌شود.
در این پست می‌خواهم یکی از چالش‌های مهم هر محتواآفرینی را برایتان بگویم…
تصور کنید سایت شخصی شما یک کشور خشک‌وخالی و بی جمعیت است.
و شما خودتان را به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب! آن انتخاب کرده‌اید تا رشد و توسعۀ این کشور تازه تأسیس را طراحی و عملیاتی کنید.
حالا یک دورۀ ریاست جمهوری چهارساله بر عهدۀ شماست…
از هر طرف که بروی، باز هم می‌فهمی که برای حضور مؤثر در اینترنت، فعالیت مستمر در وب، حیاتی‌تر از حد تصور است.
اینکه چرا وبلاگ برخی از ما، علیرغم میلمان متروکه می‌ماند دلایل مختلفی دارد. کمبود زمان، انرژی، ایده و دانش ممکن است بهانه‌های موجهی به نظر برسند؛ اما بیش از دلایل فنی، باید موضوع مهم‌تری را در نظر گرفت…
