وقتی وبلاگ می‌نویسم، گذر زمان را حس نمی‌کنم.
فکر میکنم این معیار خوبی برای سنجش علاقه‌ی ما به کاری باشد.
من از کودکی از تولید محتوا لذت می‌بردم.
یادم هست بعد از مدرسه به جای انجام مشق‌هایم، برای اعضای خانواده مجله درست می‌کردم و با بریده‌ی تصاویر روزنامه‌‌ها و نقاشی‌ها و نوشته‌های کودکانه‌ام روزنامه اختصاصی خودم را میساختم.
هنوز هم همان حس را دارم. حس میکنم با وبلاگ نویسی کودک درونم را تقویت میکنم.
باور نمی‌کردم بین تمام مشغله هایی که دارم بتوانم این وبلاگ را هر روز تازه کنم.
اما از ابتدای ماه جاری این این کار را هر روز و به راحتی و با لذت انجام می‌دهم. و امیدوارم این روند با قوت بیشتری ادامه داشته باشد.
به گمانم وبلاگ نویسی از سر فراغت نیست، کاری پرفایده است که می‌تواند در عمیق تر شدن نگاه ما به جهان تاثیر بگذارد.
13 پاسخ
خدا قوت استاد جان الحق که وبلاگ عالیی هم دراومده
وبگاه دکتر داداشی مدتهاست که تغییر پیدا کرده و لینک در این پایگاه قدیمی شده است.
اوه خدا من، این پست مال هزار سال پیشه. مرسی که یادآوری کردید. خیلی از لینک‌ها از دره خارج شده. همه رو حذف کردم.
آقای کلانتری عزییز ممنونم از اینهمه کار کیفی و محتوای ارزشمند که مخاطب مشتاقی مثل من ساعت ها حاضره وقت بزاره و از سایتتون خارج نشه
من سایت دارم اما برای هرروز نوشتن و ایجاد نظم در تولید محتوا دوست دارم وبلاگ هم داشته باشم .
در حال جستجو برای ایجاد وبلاگ هستم
ممنونم از شما
سلام آزاده خانم عزیز
سپاس از مهر شما.
خیلی عالیه که می‌خواید جدی‌تر رو وبلاگتون وقت بذارید.
حتما لینک نوشته‌هاتون رو برام بفرستید.
من دچار سردرگمی شدم برای وبلاگ نویسی و توانمند شدن در تولید محتوا کدام یک را بخوانیم و دنبال کنیم متمم یا رایتینا؟؟
همه رو بخون مرتضی جان
🙂
سلام شاهین عزیز.
اول از همه تشکر میکنم که وبلاگ من رو به لیستت اضافه کردی. راستش رو بخوای وقتی دیدم محمدرضا وبلاگ من رو هم بین این همه وبلاگ پرمحتوا و قدیمی شما دوستان عزیزم (بدون کوچکترین تعارفی) گذاشته، بیشتر از اینکه خوشحال بشم خجالت کشیدم که چرا اینقدر کم می نویسم و وبلاگم تقریباً خالیه. (که معادلش برای من میشه: چرا اینقدر در مورد مسائل پیرامونم و دغدغه های ذهنم کم فکر می کنم. همون حرفی که خودتم بالا اشاره کردی)
این شد که تصمیم گرفتم یک تقویم محتوایی تنظیم کنم و این شاید باعث بشه منظم تر و ساختاریافته تر فکر کنم و بنویسم.
در مورد وبلاگت هم باید بگم خوبی نوشته هات اینه که طعم و عطر فکر کردن رو خیلی خوب میشه درمیون کلماتش حس کرد. (علاوه بر اینکه خیلی روان می نویسی. که احتمالاً بر میگرده به تجربه بالات در نوشتن و خوندن)
ایشالا امروزت بدتر از فردات باشه! (اینجوری آرزو کردن رو از محمدرضا یاد گرفتم)
سلام بهروز ایمانی مهر عزیز
از لطفی که به من داری بی نهایت ممنونم.
چقدر خوب که به فکر تنظیم تقویم محتوا افتادی. به نظرم میتونه خیلی موثر باشه توی نظم و رشد کار.
از آرزوی آخرت خیلی لذت بردم.
راستی بابت لینک هم دمت گرم.
شاهین جان دستت درد نکنه، از اینکه وبلاگ منم معرفی کردی. امیدوارم همیشه دست به قلم باشی. و زیاد ایجاد بنویسی. همانطور که معلم مان هم اشاره کردن نوشتن ابزاری است برای فکر کردن.
سلام علی جان
این روزها وبلاگت رو کمتر به روز میکنی.
بی صبرانه منظر خوندن مطالب جدیدت هستم.
از گشتن تو وبلاگت خیلی لذت میبرم.
موافقم، منم دوران دانش آموزی برای درست کردن روزنامه دیواری بیشتر علاقه مند بودم تا درس خواندن!