سمپوزیوم تازه

استاد من با سایتم راحت نیستم. اون چیزی که خودم هستم و میخوام نیست. زیادی رسمیه یه جورایی حس میکنم نوشته‌های خودم نیس. شاید بخاطر با تایپ کردن میونه خوبی ندارمه. کند تایپ می‌کنم. من روزانه حداقل ۴ساعت و حداکثر ۸ساعت کار میکنم وقتشم دارم نوشتن برام راحته زیادی روان و راحت مینویسم. سرعت بالایی دارم. وحشیانه آزادنویسی دارم ونتیجه عالی بوده. ناتمام‌های صدداستان را هرچند بد تموم کردم. سمپوزیوم کامل انجام دادم روی شخصیتا کار کردم داستانا رو نوشتم. کارهایی که توی تمام دوره‌ها بودم انجام دادم از تکلیفای که دادین عقب نیستم یعنی سعی کردم به موقع انجامش بدم. توی تمام جلسات دوره و لایو اینستاگرام شرکت نکردم اما تمام صحبتاتون گوش دادم نکته‌ها رو نوشتم و مرتب مرور میکنم. پادکستای لذت‌بخش و شنیدنی را با وسواس گوش میدم هر روز تکرار و تکرار جمله جمله برام تازگی داره با اینکه صدبار گوش دادم. اما متاسفانه تایپ کردن برام سخته. ساعتها وقت میذارم تا یه پست ۳۰۰کلمه برای سایت آماده میکنم. از نوشتن کاغذی بقدری لذت میبرم که حاضرم از خواب و خوردن بزنم. چون تایپ کردن نمیدونم نتونستم فعالیتمو نشون بدم وهزارتا حرف دیگه دنیایی حرف دارم باهاتون و دلم میخواد باهاتون صحبت کنم. بدون ایده سراغ دفتر میرم قلم تو لحظه بهم ایده میده. مگس بشینه رو دفترم صفحه از مگس مینویسم. باد کولر بزنه به موهام و بیفته تو صورتم بیش از نصف صفحه مینویسم. حین نوشتن صدای موتور از کوچه بشنوم ۲۰۰کلمه از صدای موتور مینوسم. برگ از درخت بیفته، گنجشک پر بزنه، صدای همسایه بشنوم از هرچی حس تشنگی بکنم میتونم یه ساعت درمورد تشنگی و آب بنویسم. هر چیزی باشه منو تا ناکجاها میکشونه. شدید اشتهای نوشتن دارم اما امان از تایپ. تا صبح تایپ میکنم فوقش بشه ۴۳۰٫ نشده به ۵۰۰ برسم. واسه همینه که نتونستم سایتمو به روز کنم