دربارۀ پیوستگی

واقعا همینطوره، وقتی به صورت مستمر یه کارو انجام بدیم کم کم رشد می کنیم. توقف ما رو مثل آب راکد گندیده میکنه باید حرکت کنیم ولو اندک و قدم به قدم.
رهرو آن نیست که گه تند گهی خسته رود/رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

حدود بيست سال پيش، من در امر نوشتن وارد فاز خيلي خوبي شده بودم، مجلات دانشجويي و همايشها شركت مي كردم و واقعا حس خوبي براي من داشت. اما متاسفانه وقتي در يكي از مسابقات برنده نشدم و قصد داشتم براي يك همايش ديگر كه با من تماس گرفته بودند شركت كنم يكي از نزديكان عزيزم به من گفت تو كه برنده نميشي براي چي مي خواهي بري.
جمله خيلي ساده بود من ميتوانستم تسليم نشم و ادامه بدهم، اما نوشتني كه داشت كم كم حرفه اي ميشد را رها كردم و با از دست دادن همين اصل تداوم سالها عقب موندم. سالهايي كه شايد طلايي بودند.
به همه توصيه مي كنم با وجود همه بازخوردهاي منفي و يا حتي روزها و ماههاي بدون بازخورد، تداوم را از دست ندهند.

عالی مثل همیشه ممنون استاد جان

دقیقا همینطوره . ای کاش این چیزها رو از ابتدا تو مدارس و خانواده ها فرهنگ سازی میکردن … حیف …

پیوستگی چیزیه که آدم های معمولی و موفق رو از هم جدا میکنه. نمونه بارزش هم که پیشرفت خود این سایته که بواسطه مداوم نوشتن بوده. من یه مثلت ساختم که به نظرم باهاش میشه قله های سعادت و موفقیت رو فتح کرد.

۱- تمرکز
۲- تعادل
۳- تداوم

تمرکز به معنی اینه که در یک زمان معین فقط روی یک موضوع کار کنیم و در حالت عمیق به اون بپردازیم

تعادل یعنی بین کارهای مختلفی که برای بهبود زندگی (یا یک کار خاص) لازم هستن، یه تناسب برقرار کنیم و همه شون رو انجام بدیم. در واقع در عین حال که توی بازه های زمانی مختلف روی یک کار متمرکز هستیم، تعادل رو بین این کارها رعایت کنیم و تک بعدی نباشیم.

تداوم هم که یعنی همون پیوستگی. کاری که در میان مدت یا طولانی مدت براش وقت بزاریم، در هر شرایطی (که سطح بندی خرد و خوب و عالی خیلی کمک میکنه به حفظ این تداوم)

دقیقا. منم کلمه امسالم رو گذاشتم «تداوم».
یاد این شعر از سعدی هم افتادم:
به راه بادیه رفتن بِه از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم