تصور کن شیرین‌ترین رؤیای ممکن را در خواب دیده‌ای؛ رؤیای تحقق زندگی ایده‌آلت؛ و پس از بیدار شدن، در کمال خوش‌شانسی می‌توانی رؤیایت را در بیداری دنبال کنی…
داشتن کسب و کار شخصیِ موردعلاقه مثل تجربۀ رؤیایی شیرین در بیداری است. اما دشوار و دور از دسترس؛ ولی امکان‌پذیر.
سؤال اول هر کسی که سودای راه‌اندازی یک بیزنس کوچک و آنلاین را دارد معمولاً چنین چیزی است:
علاقه یا بازار؟
اغلب افرادی که به دنبال نتیجۀ سریع‌تر و مطمئن‌تر هستند دومی را به اولی ترجیح می‌دهند و غالباً سرخورده‌تر و شکست‌خورده‌تر از دستۀ اول هستند.
چرا این همه تأکید روی علاقه؟
چون انجام دادن کار موردعلاقه راحت است؟
نه، بر خلاف تصور رایج ابداً چنین نیست. حتی در مواردی ممکن است انجام دادن کاری که دوست داریم سخت‌تر از انجام کاری باشد که دوست نداریم.
پس رفتن سراغ کار موردعلاقه چه مزیتی دارد؟
تحمل سختی. ما فقط تحمل سختی طولانی‌مدتِ کارهای موردعلاقه‌مان را داریم. در غیر این صورت به‌سرعت از رده خارج می‌شویم.
بسیاری از افرادی که مدام از پیدا نکردن علاقۀ خودشان گلایه دارند دقیقاً قربانی این فکر هستند که انجام کارِ موردعلاقه آسان است؛ که اصلاً این‌طور نیست. ما صرفاً به دلیل تحمل راحت‌تر سختیِ کارهای موردعلاقه‌مان موفق می‌شویم.
آیا بازاری برای علاقه‌ام هست؟
با وجود وب و شبکه‌های اجتماعی و هزینۀ کم و امکانات بالای این ابزارها، برای دنبال کردن عجیب‌وغریب‌ترین علایق هم می‌توان گوشه‌ای از بازار را یافت و درخشید.
در ایران حتی اگر کسب و کار موردعلاقۀ شما ظاهراً اشباع شده و پر از رقیب هم باشد، باز هم شما می‌توانید به‌سرعت بی‌رقیب بشوید. چرا؟
۱
اینجا همه خیلی زود جا می‌زنند. چرا؟ به خاطر عدم پشتکار، شهوت رشد سریع و از این شاخه به آن شاخه پریدن و عدم یادگیری مداوم.
۲
اینجا همه تنبل‌اند. حتی اگر رقبای شما ثابت‌قدم و محکم هم باشند باز در بسیاری از جنبه‌ها از تنبلی و اهمال‌کاری رنج می‌برند. این فرهنگ ماست. فقط کافی است مقدار اندکی متفاوت باشید.
پس:
بیزنس موردعلاقۀ خودتان را همین امروز هوا کنید!
بعد از خواندن این مطلب چه‌کار کنم؟
می‌توانید «قدرتی که ما داریم» را بخوانید.
شرکت در طرح تابستانه مدرسه نویسندگی (طرحی ویژه برای نوشتن و تولید محتوا در تابستان ۹۷)
دانلود رایگان کتاب چگونه به یک نویسنده آنلاین تبدیل شویم؟
دریافت نامه‌های شاهین کلانتری
کانال مدرسه نویسندگی در تلگرام
همه چیز دربارۀ کتاب «چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟»
13 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
چقدر عالی و پرانرژی، مثل همیشه!
اینجا ایرانه، اما هنوز کسانی مثل شما هستند که برای انگیزه دادن به یک کشور که نه، یک دنیا کافی اند.
بروز رسانی سایت زیبا و منحصربفرد تون هم مبارک استاد عزیز
واقعا امیدوار کننده بود. ممنون از این پست عالی و مرسی که دانسته های خودتون رو با سخاوت در اختیار ما قرار میدین. به عنوان کسی که یکماهه از کارمندی استعفا دادم تا دنباله روی علاقه ام باشم باید بگم خیلی خیلی مفید بود.
پایدار باشید.
سلام مائده عزیز
با روحیه و عزمی که تو داری شک ندارم که به جاهای خیلی خوبی میرسی.
آفرین شاهین جان عزیز، اینجا همه تنبلند!!!
یکی از دوستان من رفته آلمان و این جنبه از زندگی ما رو چند وقت پیش بهم گفت. می‌گفت اینجا آدم‌ها عجیب منظمند و عجیب سخت کار می‌کنند. ایرانی جماعت سخت بتواند اینجا موفق شود :). این‌ها اگر یک دهم تلاش‌شان در ایران بود میلیاردر بودند.
دقیقاً همین سخن شماست جناب کلانتری عزیز. غلبه بر اهمال‌کاری خودش یعنی ۳-۰ از بقیه جلو بودن.
سلام مرتضی جان
چقدر کیف کردم با کامنتت.
این جمله خیلی جالب بود:
«این‌ها اگر یک دهم تلاش‌شان در ایران بود میلیاردر بودند.»
ما تو ایران دقیقاً مشکل بهره وری و سختکوشی داریم. همین یکی رو رفع کنیم؛ هزار تا نقص دیگه هم نمیتونه جلوی موفقیتمون رو بگیره.
سلام اقای کلانتری عزیز .استاد من دنبال یک کسب و کار انلاینم رو راه اندازی کنم اما نمیدونم چجوری.و ترسی از اینده دارم چون این کار انلاین دیر بازدس.اگه میشه راهنمایم کنید ممنون میشم
اکام عزیز
اگر توی این موضوع جدی هستی اول از همه یه سایت شخصی راه بنداز.
اما اگر میخوای بیشتر بنویسم برات، یه مقدار بیشتر از خودت و علایق و مهارت هات بنویس.
موفق باشی.
سلام استاد واقعیتش من خیلی وقته برای دل خودم مینویسم ولی جدیدا کانالی با تعدادی از دوستام زدیم و من متن هامو اونجا میزارم اسم کانال هم نیمکت چوبین هست.اما احساس میکنم که از راه نوشتن نمیتونم زود بازده به نتیجه برسم جدای از اون به کار فروش و بازاریابی هم علاقه دارم و به زبان های خارجی خصوصا انگلیسی علاقه دارم اما نمیدونم تو این زمینه ها چه بیزنسی انلاینی میتونم راه اندازی کنم.
من پیشنهادم اینه که یه سایت شخصی خوب راه اندازی کنه و روی برند شخصی خودت وقت بذاری.
دو نکته مهم و اساسی رو در این مقاله بهش اشاره کردی
یکی تنبلی و دوم خسته شدن و جا زدن.
واقعا همینه
همه دوست دارند یک شبه ره صد ساله رو طی کنند.
همه خیلی زود خسته می شن
ولی کسی پیروز میدان خواهد بود که: آهسته و پیوسته رود.
سپاس از حضورت
سلام !
چقدر لذت بردم از خوندن این پست..
یاد جمله آقای بهرام پور افتادم: بالای نردبون موفقیت خلوته.
کمتر افرادی توان استمرار توی کارشون رو دارن، نمونش رو میشه فرد موفقی مثل شمارو مثال زد 🙂
زنده باشی مهدی جان
جملۀ قشنگی رو نقل کردی. من بهرام پور رو دوست دارم. آدم فعال و ثابت قدمیه.
امیدوارم روز به روز بیشتر بدرخشی.
از اون دوتا دلیلی که برای موفقیت در ایران آوردی خوشم اومد