اگر بیکار هستید…

«البته اگر بیکاری برایتان وقتی باقی گذاشت.»
جمله‌ای بس خنده‌دار، گریه‌دار و صددرصد واقعی.

سلام استاد کلانتری عزیز.
وقت تون بخیر.
من شخصآ به نوشته اعتقاد دارم.البته چند سال قبل حس علاقه مندی به نوشتن دروجودم پدیدار گردیده بود اما مسیرش رابشکل درست نمیدانستم و نمیدانستم ازکجاشروع نمایم. آن موقع توی اداره که وظیفه داشتم نوشته های آن روزهام نامه نگاری ومکتوب نوشتن بود.وگاهی هم بعضی دلنوشته های کوتاانجام میدادم.
به یاد دارم قبل اینکه به نوشتن روبیارم مدام باخود درگیربودم افکار منفی سراغ ذهن رامیگرفت لحظه رهایم نمیکرد انگار حس میکردم که تمام عالم وآدم بامن دشمن میباشند.راهی نجات را نمیافتم چندمدتی بیش ازحد درگیرافکارمنفی بودم باوصف که ان روزها ورزش خاصی را.انجام نمیدادم حدود سه کیلو وزن کم نموده بودم.
این کاهش وزن خیلی برام وحشت ناک بود تااینکه به نوشتن رو آوردم لحظات که دست به کیبورد گوشی همراه ام میبرم شروع به نوشتن میکنم بهترین حسی را دارم.
آزادی واقعی رابانوشتن تجربه مینمایم.موقع که مینوسم رها وآزاد ازهرقید وبند میباشم.
مدت یک سال است باسایت زیبایی تون توسط خانم نیلویگانه آشنا شدم از روزی که باسایت شما آشناشدم بیشتر شیفته نویسنده گی شدم ازنظر من عشق واقعی یعنی نوشتن ونویسنده گی.
امسال مصمم ومشتاقم که تاتوان دارم صرف بخوانم وبنویسم خیلی چیزهای که جزتلف نمودن وقت سودی درپی نداشته قیدشان را زدم مینوسم به مسیرمیمانم وادامه میدهم حتی اگر درست ازآب درنیایدبازهم مینوسم ایمان دارم روزی بهتر وروان مینوسم.

می نویسم پس هستم.
در یک عصر کسل کننده روز تعطیل، وقتی به نظر نمی رسه حوصله خودت رو هم داشته باشی. شروع می کنی به گشتن در فضای مجازی تا شاید عقربه ها یک تکانی به خودشان بدهند و زمانِ خسته و کش آمده را هل بدهند بلکه راهش را بگیرد و برود. پشت میزت می نشینی و با خودکار شروع می کنی به زخمی کردن کاغذ بی چاره که نمی دانم چه هیزم تری به تو فروخته است. دستانت را زیر سرت حائل می کنی و می روی.
اهالی نوشتن در پس سکوت ناگزیر لحظاتشان، می روند لابلای هم همه مبهم واژه های ذهنشان، یکی یکی حروف را به خط می کنند و تبعیدشان می کنند روی کاغذی، صفحه کامپیوتری،… آنها بر عکس بیرون آرام و خلوت ،درون شلوغی دارند که بیشتر اوقات حرف برای گفتن و شنیدن هست.

[…] با نوشتن، انسان از دست عواطف منفی و افکار خراب خلاص می‌شود و از موفقیت‌ها و توانایی‌های که دارد لذت می‌برد. به اعتقاد من، نوشتن باعث اصلاح و افزایش تراز آگاهی می‌شود و آگاهی به خودسازی انسان منتهی می‌شود. شاهین کلانتری، استراتژیست محتوا، درخصوص اهمیت نوشتن می‌گوید: […]

بانک واژه
پشت میز روی کاغذ خم شده ام
زاویه ای نود درجه به دستم داده ام و تو فکر شغل و کارم و دارم می نویسم،
فکر میکنم بانک داری پول چرب و چیله ای داره،میخوام یک بانک راه بندازم
آره بانکداری فکر خوبیه!
باید هزاران واژه بسازم و تو بانکم سپرده کنم اونوقت کلی پول دار میشم
فقط باید زود سر کار برم و دیر برگردم کمی صبر و حوصله که باشه معرکه س!!

[…] با نوشتن، انسان از دست عواطف منفی و افکار خراب خلاص می‌شود و از موفقیت‌ها و توانایی‌های که دارد لذت می‌برد. به اعتقاد من، نوشتن باعث اصلاح و افزایش تراز آگاهی می‌شود و آگاهی به خودسازی انسان منتهی می‌شود. شاهین کلانتری، استراتژیست محتوا، درخصوص اهمیت نوشتن می‌گوید: […]

این نوع از نوشتن که یعنی نوشتن در مورد بیکاری و چیزای آزار دهنده،به شدت موثره. من خودم انجامش می دادم و نتیجه هم گرفتم.ممنون از شما آقای کلانتری در مورد «فرصت آفرینی نوشتن».
#ناجی

وقتی مینویسیم انگار زمان واقعی تر میشه، وقتی اخر فصل بهار برگشتم به روزهای قبل نگاه کردم شاید کار خاصی هم انجام نداده بودم و فقط روزها نوشتم اما ته دلم احساس خوبی داشتم و به نظرم اومد که اولین فصل بهاری بود که این چنین از خودم و از لحظه هام راضی بودم چون میدونم که دارم جلو میرم نه عقب.

جناب قای شاهین کلانتری عزیز مثل همیشه عالی بود
درمواقعی که خیلی بی کار هستیم با چه موضوعاتی کارنوشتن را پیش ببریم میشه دوتا موضوع پیشنهاد بدهیدممنونم

یک بیکارِ نویسنده بهتر از یک بیکارِ خالی هستش
گاهی که تو خونه میگم من کار دارم صدام نزنین
ازم میپرسم کارت چیه جز اینکه بشینی پشت لپ تابت کار خاصی نمیکنی
همیشه جوابم اینه اتفاقا من به مفیدترین حالتِ ممکن پشت لپ تابم میشینم
چرا؟چون مینویسم همین
قبلا با افتخار این حرف هارو نمیزدم چه بسا حتی وقتی خانوادم میومدن اتاقم من دفترم رو میبستم یا لپ تاب رو خاموش میکردم که نبینن مینویسم
اما از وقتی وبلاگ زدم با افتخار میگم من مینویسم و نویسنده ام پس مزاحمم نشید
حتی اگه توهم نویسنده بودن رو هم زده باشم بازم ولی خرسندم که مینویسم

عرض ادب آقا شاهین.
اول صورت جدید سایتت جالبه اما چرا تصویر ها رو حذف کردی؟
به هر حال بخش نقشه راه نویسندگی یک ایده خلاقانه و به نظرم مورد نیاز بود.
نوشته هایت هم که مثل قبل انگار فیلم برداری از زندگی منه.
بیکاری! فکر کنم پدر بیکاری ایران من باشم. الان مدت هاست بیکاری له ام می کنه.
منم طبق پیشنهاد شما از این فرصت دارم استفاده می کنم تا بیشتر بنویسم. البته امیدوارم از بیکاری بنویسم اما از بیکاری ننویسیم😉
چاکر قلمت

سلام. وقت بخیر
منم جزو اون دسته آدم هایی هستم که اول نوشتن رو شروع کردم. چند سال فقط می نوشتم و خیلی کم می خوندم.
به این خاطراینکه دلم می خواست هر چیزی که می نویسم طرز تفکر واقعی خودم باشه. برای همین شب ها کلی باخودم کلنجار می رفتم وتا صبح به معنی خیلی چیزا فکر می کردم. خیلی هم لذت می بردم واز این اوضاع راضی بودم. اما گر چه کشف مطالب شیرین ولذت بخشه.
اما نخوندن باعث شد که عقب بمونم. شاید بزرگترین اشتباهم این بود که نمی خوندم. وقتی بزرگتر شدم
دیدم وضع نمی تونه اینطوری ادامه پیدا کنه. 16سالم بود که نوشتن رو همراه با خوندن شروع کردم و… ادامه مسیر نویسندگی.
موفق باشم…

سلااااام جناب کلانتری عزیز
مدتی نمیتونستم به سایتتون سر بزنم و درگیر یک آزمون سخت و جانکاه هستم
چقدر دلتنگ نوشته هاتون و حس خوب ناشی از اون ها بودم
اما باید خبری بهتون بدم ، با وجودی که فرصت وقت گذاشتن و پست نوشتن برای وبلاگم رو ندارم اما بیش از یک هفته ست که نوشتن صفحات صبحگاهی رو شروع کردم و بی وقفه ادامه میدم و باید اضافه کنم که بی نهایت حس خوب بهم میده و کمک کننده ست
ممنونم از پیشنهادتون

یعنی میشه بدون خوندن حداقلی هم دست به قلم شد ؟ بنظرم صحبتای شما توی این سایت یجور نشونه از خدا بود برام .چون دقیقا من هم بیکارم ولی تابستون رو دارم با مطالعه ی کتابای مختلف میگذرونم و رونویسی از متنهایی که خوشم میاد از کانال شما .

سلام جناب کلانتری..
شخصا به نوشتن اعتقاد و ایمانخاصی دارم و بارها و بارها با نوشتن معجزه دیدم..
تکنیک ها و پیشنهادات شما عالیه و ساده.. در پناه خدا موفق و سالم و شاد باشید

بعضی وقتا بیکاری بیش از حد وقتی واسه نوشتن نمیذاره
به وبلاگ ماهم سر بزنید
http://cafelatary.mihanblog.com

من که نمی دانم چه بنویسم. ،؟ چون مشکلات من را افسرده کرده و توان مقابله را گرفته و گاهی اوقات فکر میکنم آدم بد شانسی هستم چرا هیچ کاری آنطور که تلاش میکنم به نتیجه نمیرسه . به نظر تون چه کاری انجام بدم. ،؟

نوشتن سخت ترین کار ساده ای است که می توان انجام داد ولی مهم تر اینه که شروع کنیم، چه خوب چه بد!
قدم اول….

بزرگترین بهونه ام بیشتر برای ننوشتن شاید همین جمله ای بود که شما گفتید! ولی تا حالا انگار بهش شفاف نگاه نکرده بودم 🙂
“به بهانه خواندن از نوشتن طفره نرویم”

راهکاری جذاب و هیجان‌انگیز بود.
خیلی خوب است که جریان نوشتن دستمان را بگیرد و قلمروهای جدیدی را در ذهن و جان ما باز کند.

فکر کردم کار برامون پیدا کردی 😂