نوشتن مراقبت می­‌خواهد

سلام
جناب کلانتری گرامی!
اگر کامنت من را با دقت خوانده بودید متوجه میشدید که من خودم به خاطر اینکه مدتیه دارم با نوشتن دست و پنجه نرم میکنم و اون را لمس کردم اعتراف کرده بودم که نویسندگی کار خیلی سختی هست منظور من این بود که به جای کلمات خشن و منفی از کلمات مثبت و شوق برانگیز استفاده کنید
هر چند گویا شما اعتقادی به روانشناسی مثبت نگر ندارید و در یکی از پستهاتون از اون به عنوان کتابهای انگیزشی آبکی نام بردید
من اگر دنبال تفریح و سرگرمی و تفنن و عیاشی و بطالت و جلب توجه و لایک جمع کردن بودم به قول خود شما میرفتم سراغ تلگرام و اینستاگرام و سایتهایی از این دست
وقتی من تمام پستهای شما را دقیق میخونم و حتی تک تک کلماتتون را تحلیل میکنم یعنی اینکه به دنبال یادگیری و رشد و پیشرفت و مهارت آموزی هستم یعنی اینکه اهداف بزرگی دارم و برای رسیدن به اونها دارم تلاش میکنم
من اینطور فکر میکردم که شما بین طنز و تمسخر تمایز قائل هستید مگر نه اینکه در طنز از صنعت اغراق استفاده و یک سری نقصها و ضعفها درشت نمایی میشود درست مثل کاریکاتور
هدف طنز اصلاح نقصهاست
شخصیت من با هرزگی و ریشخند کردن و تمسخر دیگران هیچ تناسبی ندارد
من نمیدونم برداشت شما از رنگ و بوی عشق چه چیزی بود ولی این را بدونید که منظور من اصلا عشقهای زمینی پیش پا افتاده نبود منظور من جملاتی هست که عشق و شور و اشتیاق به نوشتن را برای ایجاد تغییر و تحول در دیگران به وجود بیاره
من برای خودم خیلی متاسفم که بعد از دریافت اینهمه کامنت از طرف من در مورد شخصیتم اینطور قضاوت میکنید
بهتره چند تا از درسهای خودتون را مرور کنیم
در درس سنگ کلامی یاد گرفتیم که هنر شنیدن و ظرفیت و تحمل پذیری خودمون را بالا ببریم
در درس ذلت نفس یاد گرفتیم که گاهی باید خودمون را به باد شدیدترین انتقادها بگیریم تا از انتقاد دیگران نلرزیم و در درس وبلاگ نویسی یاد گرفتیم که ما میتونیم در خلوت خودمون چیزی بنویسیم و قربان صدقه خلاقیت خود شویم ولی تنها از طریق تبادل و ارتباط با دیگران می تونیم به ضعفها و نقصهای خودمون پی ببریم
مگر نه اینکه یه معلم باید اهل عمل باشد
تا حالا نظر و دیدگاه خودم را در مورد پستهای شما خیلی صریح وصادقانه بیان کردم اونجایی که خوب بود ستایش میکردم و اونجایی که از نظر خودم کمی ایراد داشت هم مطرح میکردم
این طبیعیه که اختلاف سلایق و نوع نگاهها باعث ایجاد سوتفاهم بشه
جناب کلانتری من همیشه برای شما و نوع تفکرتون احترام قائل بودم و هستم و اگر این شوخی را حمل بر بی ادبی و جسارت بنده کردید خیلی ازتون معذرت میخوام و اگر کامنتهای من باعث رنجش و آزردگی شما میشه
چشم دیگه براتون کامنت نمیزارم
به خاطر راهنماییها و مطالب خوبی که ازتون یاد گرفتم واقعا ازتون سپاسگزارم
شاد و پیروز و موفق باشید

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست
به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن
به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب
که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن
به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن
عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن
ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب
که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن

سلام جناب کلانتری بزرگوار
ممنونم از پاسخی که به کامنتم دادین
“من تو این روزنوشته‌ها می‌خوام روش رسیدن خودم به ایده‌های تازه رو بهتون نشون بدم.”
لذت بردم از خوندن مطلبتون که آدرس دادین
خوندن مطالبتون چقدر به آدم انگیزه و ذوق و شوق میده برای نوشتن. امیدوارم منم بتونم…
پاینده باشید استاد.