تکرارآگاه

 

تکرار خوب تکرار بد

تکرار سفید تکرار سیاه

تکرار مفید تکرار مضر

تکرار عاقلانه تکرار جاهلانه

تکرار سازنده تکرار مخرب

 

به تکرار می‌رسم همیشه. تکرار که هم‌خانواده‌ی تمرین و تداوم است در ذهنم. تکرار که در نوشتار -عین زندگی- هم زشتی می‌‌آفریند هم زیبایی؛‌ زیباش این بیت منوچهری:

«به جایگاه عزم، عزمْ عزمِ او/به‌جایگاه رای، رایْ رایِ او»

زیباترش:

«گویند تمنایی از دوست بکن سعدی/جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی»

زشتش هم هیولای روزمرگی که یک‌ریز خاک می‌پاشد تو چشم آدم، و زشت‌ترش کلیشه در هنر و ادبیات.

 

بیش از خلاق‌بودن خوش دارم تکراربلد باشم که بلدیش محتاجِ خلاقیت است و خلاقیت مولود تکرار.

 

سعید عقیقی نوشته بود:

«در فاصله‌ی زندگی تا مرگ، فقط باید چند کار را به طور مداوم تکرار کرد. مشکل این است که خیلی‌ها آن چند کار را اشتباه انتخاب می‌کنند.»

 

آرامش یعنی اطمینانِ نسبی از انتخاب درستِ عادت‌ها.

2 پاسخ

  1. خطرنا کترین تکرار،تکرار عادتهای مخرب است که به باور می انجامد .من تکرار مهربانی،عشق و همدلی را دوست می دارم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *