نمی‌شود شیفتۀ کلمه‌ها باشی و نویسندۀ رود راوی را دوست نداشته باشی.
به گمانم بهترین نویسندۀ حال حاضر ایران ابوتراب خسروی است.
همیشه کنار تختم یکی از کتابهای او را دارم.
اگر کسی واقعاً عزم یادگرفتن فارسی درست و افزایش دامنۀ واژگانش را دارد نباید مطالعۀ آثار ابوتراب را از دست بدهد.
نویسندۀ جوان اگر صد بار هم از روی آثار ابوتراب رونویسی کند، ضرر نکرده که بسیار عمیق‌ترشده و طعم نثر هنرمندانه را چشیده. او دربارۀ نوشتن نسخۀ اول داستان‌هایش می‌گوید:
«داستان را که می‌نویسم، معمولاً اولین نسخه از داستان نوشته شده، به طور باورنکردنی‌ای افتضاح خواهد بود. این مواقع تازه اول کار خواهد بود.» (+)
شنیدن این حرف از نویسندۀ بزرگی مثل ابوتراب خسروی آموزنده و دلگرم کننده است.
این ادیب شیرازی دستی هم در نقاشی دارد و آثارش دیدنی و رازآلودند. (+)
عمرش دراز باد
9 پاسخ
چه عالی منم انرژی گرفتم.
من شرق بنفششو خوندم.تو خودت اسفار کاتبان رو خوندی؟ادم دلسرد میشه
رود راوی رو بخون.
ندیدمش ونشندیده بودمش شاهین عزیز.از یکی از اساتید به نام آقای قدیمی که داور مسابقات ادبی بودن وتسلط بی چون وچرایی رو ادبیات دارن نظرشون رو راجب ایشون پرسیدم که گفت وقت تلف کردنه خوندن کتابهای ایشون.راستی بابت پیشنهاد خواندن آقای مندنی پور ممنون.عجب نثری دارن ایشون.راستی چرا محمود خان دولت ابادی رو به ایشون ترجیح دادی؟
هادی جان
متاسفانه باید بگم که اون استاد یا نادان بوده یا خیلی حسود و مطمئناً کارهای ابوتراب رو نخونده بوده یا شاید درک و سوادش رو نداشته.
زنده باد، از مندنی پور چی رو خوندی؟
منم چند پیش یکی از داستان های کوتاهش رو خوندم، نفسگیر بود.
بازم بنویس برام.
اسفار کاتبانش رو نتونستم تموم کنم.بیخودی پیچیدست .
کاش با مجموعه داستان هاویه شروع میکردی.