چشم گرداندم سمت کتابخانه‌ام، دیدم چه کتاب‌هایی که آشنایی من با آن‌ها دقیقاً به خاطر خواندن تنها یک جمله از نویسندۀ کتاب بوده است؛ جملاتی که به حد کافی کنجکاوی برانگیز و پرمغز بوده‌اند تا سراغ نویسندۀ آن‌ها را بگیریم…
تو نمی‌توانی غذا نخوری تا بفهمی استعداد غذا خوردن داری یا نه؛ هر هنر و مهارتی را که دوست داری شروع کن، به خودت گرسنگی نده…
یک کلاس خوب، هیچ‌وقت شلوغ نیست…
۱۰۱ جمله که هر کدام دربارۀ یکی از درس‌های زندگی من در سال ۹۷ هستند. تجربه‌هایی که بسیاری از آن‌ها پس از هزینۀ بسیار و متحمل شدن مشقت‌های فراوان به دست آمده‌اند…
نوشتن جملات کوتاه برای هر قلمزنی، زمین بازی مناسبی برای تمرین ایجاز و خلاقیت در جمله‌نویسی است.
همچنین کلمات قصار می‌توانند به عنوان یک ریزعادت گام خوبی برای آغاز نوشتن باشد؛ نوشتن یک جمله در روز کار چندان دشواری به نظر نمی‌رسد.
این ستون هفتگی را برای این راه می‌اندازم تا…
بسیاری از جملات قصار تحریک‌آمیزند (!) و غالباً می‌توانند به‌سرعت موافقت یا مخالفت ما را برانگیزند.
می‌خواهم چند روز یک‌بار، در همین صفحه فقط دربارۀ یک جملۀ خاص بنویسم: جملۀ معروفی از نیچه که به ضرب‌المثل تبدیل شده و به نظر می‌رسد کماکان لقلقۀ زبان لقلقیان (!) خواهد بود…
دربارۀ جملات کوتاه در صفحۀ بهترین کلمات قصار هفته با جزییات و لینک‌های متعددی نوشته‌ام. فرق این صفحۀ با آن صفحه، نشر حرفای گنده گندۀ صاحب این کیبورد است.
این صفحه قبلاً شامل جملاتی از میان دیگر نوشته‌های من بود، اما حالا تصمیم گرفته‌ام تا هفته‌ای یک‌بار با جملاتی جدید، تازه‌اش کنم…
من بسیاری از اوقات از کتاب به کتاب می‌رسم. چند روز پیش مشغول خواندن کتاب «در حال و هوای جوانی» شاهرخ مسکوب بودم. اشارۀ مثبت او به کتاب «آسمون ریسمون» ایرج پزشکزاد باعث شد که مدتی دنبال این کتاب بگردم. تا اینکه پس از ناامیدی از یافتن کتاب، بالاخره لابه‌لای کتاب‌های خاک‌گرفته و درهم یکی از دستفروشی‌های انقلاب…
گاهی اوقات کلمات قصار می‌توانند سوالات عجیب و مهیجی را برای ما ایجاد کنند. یکی از جملات خلاقانۀ نویسندۀ بزرگ «سال بلو» را برگزیده‌ام تا کمی دربارۀ آن با هم گفت‌وگو کنیم…
می‌بینی درست در لحظاتی که حس می‌کنی جسم و ذهنت توان کافی ندارد، اتفاقاً بهتر می‌نویسی. آن خستگی کاذب…
