بیراهه‌پیما

 

-امروز این بیت کلیم کاشانی گرم نوشتنم کرد:

تا نفرسوده است پا، بیراهه‌پا می‌شوم

می‌گذارم پا به راه آن دم که بی‌پا می‌شوم

 

-امروز در کلاس نویسندگی خلاق درباره‌ی جملات آغازین نوشته‌های داستانی و غیرداستانی حرف زدیم. یکی از مثال جمله‌ی آغازین رمان «نه آبی نه خاکی» از علی مؤذنی بود:

«من با نوشتن این دفترچه یا اصولاً نوشتن خاطرات، به آرزویی پاسخ می‌دهم که نویسندگی است.»

 

-امروز برای یکی از دوستان کلوچه‌فِیسم نامی تازه برگزیدم:

«کلوچهر» با فامیلی‌اش هم جور است: «کلوچهر کاشانی»

 

-از امروز برای دوستان نزدیکم نامه‌های خیلی کوتاهی با دست‌خط خودم می‌نویسم. بخشی از یکی از نامه‌های امروز:

«چیزی بنویس. نوشتن برایت می‌ماند. نوشتن در تو می‌ماند. در نوشتن می‌مانی.»

 

-امروز هم روز و هم شب رفتم کتابفروشی. بیست سی جلد کتاب خوب هم جستم که الان از کدامشان بگویم. ولی حتمن تصاویری از دفترهای شعر توی استوریِ اینستاگرامم هوا می‌کنم بزودی.

 

-امروز در وبینار «نویسنده‌ساز» بحث درباره‌ی تفاوت جستار و مقاله را کامل کردم. مانیفست همسفران فعال مدرسه نویسندگی را هم قدری تشریح کردم. لینک ویدیوهای ضبط‌شده‌ی نویسند‌ه‌ساز را در کانال زیر ببینید:

@ahleneveshtan

 

-امروز در «تمرینجا» باز هم غافلگیر شدم از دیدن تأثیر این جلسات روی بهبود نثر بچه‌ها.

 

-از فردا انتشار «روزیدن»‌ را از اوایل روز می‌آغازم و به‌تدریج در طول روز کامل‌ترش می‌کنم.

 

-بهناز میسائی باسلیقه است و خوب می‌نویسد. کانالش را دریابیم:

@sepanjastojavidnist

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *