برای نوشتن پا لازم است

درود شاهین عزیز
من بعضی از اصطلاحات متن بالا را نپسندیدم، اما با مفهوم کلی آن موافقم. یعنی کسی که می خواهد کاری ارزشمند بیافریند، باید خودش را برای یک پیکار و نبرد حسابی آماده کند. البته کسی که می خواهد به جنگ برود از پیش باید برنامه ریزی کرده باشد و تا حد امکان مطابق برنامه اش پیش برود.
هر چند بعضی اوقات امکان برنامه ریزی دقیق وجود ندارد و مسائلی ناگهانی بروز می کند که از اختیار انسان خارج است. یک نویسنده یک آفریننده است و حتی برای خلق یک موجود ناتوان و کوچک هم باید انرژی، زمان و هزینه بگذارد تا موفق به خلق آن موجود شود.
حال اگر قصد خلق اثری درخشان را داشته باشد، تلاش و انرژی و هزینه ها چندین برابر خواهد شد و کسی که نمی خواهد یا نمی تواند این هزینه ها را بپذیرد، بهتر است هیچ گاه قلم به دست نگیرد و به چنین نبردی نرود! مانا و نویسا باشید. سپاس!

سلام.
با نوشتن است که به خودشناسی واقعی میرسیم. به درک مهم خودمون و افکار، احساسات، علایق، هدف ( مخصوصا هدف. تجربه ای خودم این بود که همیشه در مورد اهدافم می‌نوشتم اما فقط در حد نوشتن بود و اون قدر نوشتم تا هدف واقعی مو تو لیست های معقول و نامعقولی که همیشه به سرم میزد پیدا کردم. هدفی که همیشه تکرار میشد بین تمام لیست های نوشته شده ام. و اون چیزی نبود جز: نویسندگی)
نوشتن یارِ پر درک من است. دوستی که همیشه دست روی شانه های من میگذارد و من همیشه دست های فرضی اما سر شار از احساساتش رو درک میکنم.
اصلا گفتم دست! به قول فریدون مشیری :
از دل و دیده،گرامی تر هم
آیا هست؟
ــ دست،
آری، ز دل و دیده گرامی تر:
دست!

دست واقعا گرامی است. همان طور که قلم رو میگیرد و تمامِ افکار رو با جادوی کلمات رویِ جانِ کاغذ میریزد
و باز هم فریدون چقدر قشنگ گفته که:
شرفِ دست همین بس که نوشتن با اوست!
خوش ترین مایه ی دلبستگی من با اوست.

برای نوشتن پا و به مقدار لازم دیوانگی، لازم است

دمتون گرم

سلام.
مثل همیشه عالیه. (سامرست مو آم )چه جمله جالبی گفته.!
ازاینکه هرروز توی کانال
موضوعی رو برای نوشتن قرارمیدین بی نهایت ممنونم. اینطوری بانظم بیشتر وبرنامه ریزی بهتری پیش می رم ودیگه دغدغه ایده رو هم ندارم.

راستی من شخصا، واقعا به آدمی مثل شما افتخار می کنم،کسی که زندگیش رو صرف خوندن ونوشتن می کنه و هدفش ترویج این کاره.
تمام سعی خودمو می کنم تا یه روز من هم بتونم مروج خوبی برای کاری باشم که بهش علاقه دارم. . .
پایدار باشین.

پی نوشت :باآرزوی پاهایی که بدون وبدون وبدون.

نگاه جنسیتی شاهین خان؟؟! اونم به نوشتن؟ باش تا ثابت کنم پایه هدف بودن فقط مایه میخواد! ( شوخی )

چرا فکر می کنیم داستانی که می نویسیم هیچکس اون رو نمی خونه؟