تولید محتوا پیش از هر چیز به خالق آن برای یادگیری بهتر کمک می‌کند. مدرسی که به طور مداوم مطالبی آموزشی دربارۀ مهارتی خاص می‌نویسد با تسلط بیشتری به تدریس و سخنرانی خواهد پرداخت. گاهی می‌توانیم یادگیری از طریق تولید محتوا را به شکلی مستقیم تجربه کنیم. مثلن می‌توانیم توی سایتمان مطلبی با این عنوان…
«همیشه چیزی هست که آدم را از صرافت خواندن بیندازد.» -جبه خانه، هوشنگ گلشیری و همیشه چیزی هم هست که آدم را به صرافت خواندن بیندازد؛ اگر برای آن از قبل تدارک دیده باشیم. این صفحه دربارۀ آخرین یافته‌ها و آموخته‌های من دربارۀ مطالعه است. به تدریج در آن هر چیزی می‌یابید؛ متن، صوت، ویدیو…
وبگاه من در جست‌وجوی یافتن پاسخ مناسب این سوال متولد شد: «چگونه می‌توان بهتر و مؤثرتر نوشت؟»
حالیا بعد از چهار سال و اندی، و نوشتن بیش از هزار نوشته و دریافت هزارها کامنت، کماکان از پرداختن به این مسئله لذت می‌برم.
این نقشۀ راه را برای دوستی تنظیم کرده‌ام که تازه به این خانه آمده، یا دوست قدیمی‌تری که مایل است مرور منسجم‌تری بر مطالب گذشته داشته باشد…
یه کتاب‌خون آماتور و کم‌مطالعه معمولاً عاشق هم کتابی میشه که می‌خونه و فکر می‌کنه اون کتاب بهترین کتاب دنیاست. کم نیستن آدمایی که فکر می‌کنن…
خیلی ساده، ماجرا از آن‌جا شروع شد که حین آزادنویسی سؤالی به ذهنم رسید و خواستم یادداشتی دربارۀ آن بنویسم که گفتم چرا پُستِ گروهی ننویسیم! بنابراین هرازگاهی سؤالی می‌نویسم و پاسخ را می‌سپارم به دوستان خوش‌ذوق و دست‌به‌قلم. اسمش را می‌گذاریم «پُست‌های چندصدایی»
حتی اگر معتاد شبکه‌های اجتماعی نباشید، با حذف آن‌ها، توجه و تمرکز شما چند برابر می‌شود.
ممکن است میانگین حضور روزانۀ ما در اینستاگرام کم‌تر از نیم ساعت در روز باشد؛ اما درگیری ذهنی حضور در این برنامه و خستگی حاصل از آن چند برابر زمان مصرف از ما انرژی می‌گیرد…
چند بار شده که با کلی انگیره برای برنامه‌ریزی وقت گذاشته‌اید؛ اما نتوانسته‌اید به آن پایبند بمانید؟
در زندگی همۀ ما ده‌ها سال نو و هزاران شنبه هست که برای شروع کارهای مختلف برنامه‌ریزی کرده‌ایم و در عمل شکست خورده‌ایم…
شاید معلم خوب، به ما نشان میدهد که چیزهای ارزشمندی هستند که نهتنها منسوخ نشدهاند، که انجام درست آن‌ها، اصلیترین عامل رضایت و موفقیت است…
اگر مسیر یادگیری یک هنر و مهارت جدید را به یک چک لیست تشبیه کنیم، استعداد فقط یکی از گزینههاست که که بعد از تیک زدن بسیاری از موارد مهم دیگر به آن می‌رسیم…
مرور برخی از آرای گذشتگان مرا به این نتیجه می‌رساند که نباید «قدیم» را به یک چوب راند و هر آنچه مانده را مشتی حرف کهنه دانست. کما اینکه آرای روز را هم نمی‌توان دلیلی بر تازگی فکرِ آدم‌های «جدید» دانست…
