چرا این فهرست؟ این فهرست را می‌نویسم تا فعالیت‌هایم در مدرسه نویسندگی به‌سامان و منظم ثبت شود. با این فهرست انگیزه‌ام برای اقدامات بیشتر افزایش می‌یابد. انتشار فهرست عملکرد می‌تواند به الهام‌بخش دوستان وبلاگ‌نویسم برای انجام چنین کاری باشد. فروردین ۱۴۰۲: طراحی ساختار سایت جدید برگزاری وبینار اهل نوشتن در تمام هفته‌های ماه برگزاری لایو…
گاهی برای غارت‌کردن صورتی زیبا دو چشم کم می‌آوریم. علی باباچاهی علی باباچاهی از شاعران و نویسندگانی‌ست که با شهامتشان در زبان‌ورزی آدم را سر ذوق می‌آورند. دیروز داشتم شعرک‌های باباچاهی* را می‌خواندم. این چند تا را بیشتر پسندیدم: •وقتی قرار نیست بمیری برای کسی ساعت پنج عصر چه پنجشنبه باشد چه پنجاه‌شنبه •در کلاس…
الکس سوجونگ کیم‌پنگ در کتاب جدید و خواندنیِ «بیشتر استراحت کنید*» می‌گوید که برای خلاق‌تر بودن باید افزایش زمان استراحت روزانه را در اولویت بگذاریم. او با ارائه‌ی استدلال‌های علمی و همینطور نقل تجربه‌ی دانشمندان و نویسندگان و هنرمندان گوناگون در نهایت به این نقطه می‌رسد که ۴ ساعت کار روزانه برای رسیدن به دستاوردهای…
گاهی ایده‌های بسیار ساده نتایجی بسیار فوق‌العاده دارند. اول این هفته در لایو صبحگاهی با دوستانم قرار گذاشتم در طول روز حواسمان به یک جدول باشد. اول شکل این جدول را ببینید: شیوۀ کار چطور است؟ در طول روز هر بار که سراغ موبایل (اینستاگرام، توییتر و…) رفتید زیر بخش مربوط به آن یک علامت…
1 قبل از هر چیز به کاری بپرداز که در اولویت است. فقط با انجام دادن مهم‌ترین اولویت روز است که اجازۀ رفتن سراغ بقیۀ کارها را می‌یابی. از اولین ساعت بیداری می‌توانی طلا استخراج کنی. «ذهنِ صبح» کلید انجام کارهای دشوار است. 2 پرسه در اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی ممنوع. تو برای خوب…
وقتی می‌نویسم وقت بیشتری گیرم می‌آید. به عبارتی نوشتن کارآمدترم می‌کند. مهم نیست چی می‌نویسم. همین که در طول روز به‌تناوب دست‌به‌کیبورد می‌شوم و هر بار پانصد الی هزار کلمه آزادنویسی می‌کنم کافی است تا بهره‌وری‌ام چندبرابر شود. در عوض، هر وقت کم‌تر می‌نویسم، وقت بیشتری هدر می‌دهم. چند دلیل دارد: نوشتن ذهن را شفاف…
«اگر کار موردعلاقه‌ات را انتخاب کرده باشی، هر روز با اشتیاق تمام از خواب بیدار می‌شوی» تو این را می‌شنوی، با خودت می‌گویی: پس چرا من که هر شب با کلی انگیزه دلم می‌خواهد صبح کلۀ سحری بیدار شوم کار موردعلاقه‌ام (فرض کنیم نوشتن یک کتاب) را انجام بدهم، ساعت ده یازده روز بعد باید…
همیشه عذاب وجدان داشتم، گمان می‌بردم کاری که می‌کنم کار واقعی نیست. انگار که گوشه‌ای لم داده بودم و شکنجۀ دیگران نگاه می‌کردم و خجالت‌زده از شکنجه‌نشدنِ خودم، به این فکر می‌کردم: اگر واقعاً کار می‌کنم، پس چرا به اندازۀ دیگران زجر نمی‌کشم؟
چند سال پیش در مطلبی با عنوان «سیزده نکته درباره ماندن در اتاق» از سوزان سانتاگ نقل کرده بودم:
«اگر بخواهید پایتان را از حد یک اثرِ صرفا خوب و امیدوارکننده فراتر بگذارید و به خطرپذیری و رضایتی حقیقی برسید که در بسیاری از آثار وجود دارد، ناچارید…
شتابزدگی، تکرار و کهنگی می‌آورد. اگر به انجام کارها در دقیقۀ نود عادت کرده باشید حتما شما هم این بعد از انجام کار چنین جمله‌‌ای را به خودتان گفته‌اید: «اینبار هم نشد اون کاری که می‌خواستم بکنم. دفعۀ بعد باید زودتر شروع کنم تا بتونم یه حرکت تازه بزنم.» تصور کنید از جایی سفارش تولید…
