در این مطلب از ایده‌ای صحبت می‌کنم که زندگی نویسندگی مرا برای همیشه دگرگون کرد. این ایده فقط یک جملۀ ساده است؛ اما همین یک جمله باعث شده که طی سالیان گذشته من حتی یک روز هم از نوشتن دور نیفتم…
در این صفحه فقط لینک وبلاگ‌های دوستانی را آورده‌ام که عضو گروه نویسندگی خلاق هستند و فعالانه می‌نویسند. (اگر از اعضای دوره نویسندگی خلاق هستید و من اسمتان را جا انداخته‌ام، لطفا همینجا کامنت بگذارید تا به شما هم لینک بدهم.) مبینا اهل‌ایمانی نجمه رضایی حدیث خداداد زهرا شجاعی مرجان سلیمی شکوه طایفی فاطمه ابراهیمی…
نویسندگی خلاق یعنی خلاقانه نوشتن. به همین سادگی! اما تفسیر این خلاقیت و اینکه چه نوشته‌ای شایستۀ اطلاق عنوان خلاقانه است، موضوعی نسبی و چندلایه است. اثری که از دید عده‌ای خلاقانه به نظر می‌رسد، ممکن است…
جواد مجابی در کتاب یادداشت‌های آدم پرمدعا جملۀ مهمی نوشته که اول آن را با هم بخوانیم:
«شاعری که کتاب‌های چاپ شده‌اش زیاد توی کتابفروشی‌ها معطل نمی‌شد روزی به من گفت…
اگر الآن گرم ایدۀ یک کتاب هستی، یا ولولۀ نوشتن داستان خاصی به ذهنت افتاده، ممکن است یکی دو روز فاصله، برای همیشه آن داستان را در تو بکشد.
البته ممکن است یک ایده را چند ماه بعد بنویسی و حس خوبی هم به آن داشته باشی؛ اما…
به‌محض اینکه خیال‌بافی دربارۀ نتایج و حواشی کار، بیش از اصل داستان ذهن تو را گرفت، باید فاتحۀ خلق اثر را بخوانی.
نتیجه‌گرایی در آفریدن داستان و هر اثر هنری دیگری محکوم به شکست است.
چون اثر هنری بر خلاف ظاهرش مثل زندگی نیست که شوخی شوخی پیش برود…
من دکتر نیستم که نسخه‌ای تجویز کنم. ولی فکر می‌کنم پیشنهاد زیر برای برخی از مخاطبان خاص این سایت مفید باشد.
اگر بیکار هستید، اگر وقتتان تلف می‌شود، اگر هدف و برنامۀ روشنی ندارید، اگر خلاق و مبتکر نیستید، اگر درس و دانشگاه کلافه‌تان کرده و از همه مهم‌تر اگر عاشق نوشتن هستید…
سعی کنید جذابیتتان را به‌عنوان کسی که سپری کردن وقت با او خیلی لذت‌بخش است به خلاقیت نشان دهید…
