در این پست یک ایدۀ کاربردی و فوق‌العاده مفید را قدم به قدم برای شما توضیح داده‌ام.
من با این روش تمام پروژه‌ها و کارهای خودم را به راحتی زیر نظر دارم و آن‌ها را ارتقا می‌دهم.
یک نمونه از چک‌لیست‌های روزانۀ خودم را هم در انتهای این پست برایتان آورده‌ام…
وقتی می‌توانی بگویی کارشناس هستی که در یک زمینۀ بسیار محدود و مشخص، بتوانی فهرستی از عمیق‌ترین و بدترین اشتباهاتی که ممکن است روی دهد را تنظیم و ارائه کنی…
دربارۀ موضوع مقاله‌ای که می‌خواهی بنویسی چه قصه‌ای به ذهنت می‌رسد؟ یک خاطره؟ خلاصۀ فیلم یا داستانی که قبلاً خوانده‌ای؟ یک ماجرای مشهور؟ یا یک حکایت قدیمی؟
با همان شروع کن. مو به مو برایمان توصیفش کن. ماجرا چه زمانی رخ داده؟ چه آدم‌هایی در چه مکان‌هایی قصه را ساخته‌اند؟
در این مطلب از ایده‌ای صحبت می‌کنم که زندگی نویسندگی مرا برای همیشه دگرگون کرد. این ایده فقط یک جملۀ ساده است؛ اما همین یک جمله باعث شده که طی سالیان گذشته من حتی یک روز هم از نوشتن دور نیفتم…
«چگونه یک کتاب را بلاگ کنیم؟» این عنوان کتابی از نینا امیر است. شاید برایتان جالب باشد که خود کتاب «چگونه یک کتاب را بلاگ کنیم» هم به صورت تدریجی در یک وبلاگ منتشر شده است. احتمالن شما هم بارها عزم نوشتن کتاب داشته‌اید اما هر بار به دلایلی آن را به تعویق انداخته‌اید. کتاب…
از آن‌جایی‌که بنای جستار روی فردیت نویسنده است، من جستار نویسی را بهترین نوع نوشتن برای تمایز و توسعه و نشر دیدگاه‌های شخصی می‌دانم…
می‌خواهم از حرکت بی‌پایان خودم در قلمرو آموختن برایت بگویم.
مطالعه می‌کنم، مانند ماهیگیری سیری‌ناپذیر.
کلمات جدید را یادداشت می‌کنم، آن‌ها را به دوستانم تبدیل می‌کنم و با آن‌ها وقت می‌گذرانم…
نویسندگی خلاق یعنی خلاقانه نوشتن. به همین سادگی! اما تفسیر این خلاقیت و اینکه چه نوشته‌ای شایستۀ اطلاق عنوان خلاقانه است، موضوعی نسبی و چندلایه است. اثری که از دید عده‌ای خلاقانه به نظر می‌رسد، ممکن است…
برای پندنویسی لازم نیست تا حکیمی سالدار باشیم، حتی نوشتن اندرزهای درزمند(!) هم تمرین خوبیست برای شفاف کردن پاره‌ای از باورهایمان.
البته که پندنویسی لزوماً به این صورت نیست که لزوماً دیگران را خطاب کنیم…
تقریباً هیچ نویسنده‌ای را نمی‌بینید که چنگی به گونه‌های نوشتاری مختلف نینداخته باشد. شاید به خاطر داشتن روح سرکش و ناآرامی در جستجوی بهترین ابزار برای بیان خویشتن است یا شاید فوران قریحۀ سرشاری که باعث می‌شود نویسنده‌های حرفه‌ای طبع خود را انواع مختلف متن‌آفرینی بیازمایند و بیش از همه به خاطر تنوع بی‌منتی که قلم و دوات به ما عرضه می‌کند…
