فهرستی از عمیقترین و بدترین اشتباهات دنیای نویسندگی
وقتی میتوانی بگویی کارشناس هستی که در یک زمینۀ بسیار محدود و مشخص، بتوانی فهرستی از عمیقترین و بدترین اشتباهاتی که ممکن است روی دهد را تنظیم و ارائه کنی…
وقتی میتوانی بگویی کارشناس هستی که در یک زمینۀ بسیار محدود و مشخص، بتوانی فهرستی از عمیقترین و بدترین اشتباهاتی که ممکن است روی دهد را تنظیم و ارائه کنی…
نویسنده اگر نویسنده باشد خوب میداند که توی این کار هیچ رقابتی در کار نیست و نمیتواند باشد. هیچ نویسندهای از نویسندۀ دیگری بدتر یا بهتر نیست. هر نویسندهای دارد برای خودش یک کاری میکند که هیچ ربطی به کار نویسندههای دیگر ندارد…
در این مطلب از ایدهای صحبت میکنم که زندگی نویسندگی مرا برای همیشه دگرگون کرد. این ایده فقط یک جملۀ ساده است؛ اما همین یک جمله باعث شده که طی سالیان گذشته من حتی یک روز هم از نوشتن دور نیفتم…
برای خوب نوشتن باید وقت و بیوقت بنویسیم.
«بهشرط نوشتن» یعنی اینکه انجام هر کاری را منوط به قدری نوشتن کنیم.
مثلاً وقتی میخواهیم غذا بخوریم، پیش از آن کمی بنویسم. بهعبارتی نوشتن مجوز ما برای خوردن باشد…
ممکن است یک نفر ۱۰ سال صفحات صبحگاهی بنویسید، اما نُهدهم این سالها درجازدن باشد. این یعنی چنین فردی سنجیده تمرین نکرده است. هر تمرینی جواب نمیدهد. تمرین خوب تمرینی است که دمبهدم سختتر شود؛ اما درست و سنجیده. در نوشتن، به دو شیوه میتوان سطح تمرین را ارتقا داد: افزایش کمیت افزایش کیفیت در…
نوشتن را نباید با تحصیلات رسمی آلود. تحصیل در دانشگاه یک چیز است، نویسندگی چیزی دیگر. دانشجو بالاخره فارغالتحصیل میشود، اما نویسنده همیشه در حال تحصیل است. متن ما مدرک ماست.
اگر نتوانستید دربارۀ چیزی بنویسید، دربارۀ ناتوانیتان در نوشتن از آن چیز بنویسید. در چنین مواقعی به این دو سوال پاسخ نوشتاری بدهید و دست خودتان را گرم نگه دارید: «چه چیزی مانع نوشتن من دربارۀ این موضوع است؟» «چگونه میتوانم مانع را از سر راهم بردارم؟» اما احتیاط کنید که پاسخ سوال دوم شما…
-گفتی یه وقتایی حس میکنی نوشتن سختترین کار دنیاست… +یه وقتایی نه، بیشتر اوقات. -بذار حرفمو بزنم. +باشه بفرما. -خب، چرا با اینکه به قول خودت «بیشتر اوقات حس میکنی نوشتن سختترین کار دنیاست» کماکان زور میزنی بنویسی؟ +اونوقت جای نوشتن چه کاری انجام بدم؟ -قرار نشد سوالو با سوال جواب بدیا. +خب، من از…
جان کیتس شاعری بود که فقط ۲۵ سال عمر کرد. اما با چهار پنج سال کار جدی نامش برای همیشه در تاریخ ادبیات جهان ماندگار شد. رابرت گرین دربارۀ کیتس مینویسد: «او متوجه شده بود که بهترین ایدههای شعری زمانی به ذهنش سرازیر میشود که در حال نوشتن شعر است، در نتیجه باید بهطور خستگیناپذیری…
بهتر است صفحات صبحگاهی را هرگز از میان عادتهای نویسندگیمان حذف نکنیم و همیشه به آن پایبند باشیم. من بعد از سالها پایبندی به این عادت خلاقانه…