«نمی‌توانم به ایده‌هایم شاخ و برگ بدهم.» «داستان مفصلی در ذهن دارم اما وقتی شروع می‌کنم فقط می‌توانم خلاصه‌یی از آن را بنویسم.» «احساس می‌کنم همه‌چیز را سطحی و سرسری می‌گویم و رد می‌شوم، دوست دارم با جزئیات بیشتری داستانم را تعریف کنم.» شاید جمله‌های بالا حرف شما هم باشند. ناتوانی در گسترش متن یکی…
یکی از مزایای آزادنویسی و برون‌ریزی ذهنی آشکار ساختن افکار مبهم، غلط و پریشان ماست. غالباً دقایق اولیه برنامۀ نوشتاری ما به برون‌ریزی سریع و بی تکلف همین افکار مغشوش می‌گذرد…
افکار آدم غالباً مثل علف هرز هستند، بی‌آنکه کنترل چندانی روی آن‌ها داشته باشی می‌رویند و گاه تا مرز خفه شدن درون و بیرونت را محاصره می‌کنند. روزانه‌نویسی، هرس باغچۀ ذهن است و رهیدن از بند افکار پریشان.
این‌جوری می‌شود که هزار کلمه نوشتن هزار درد آدم را درمان می‌کند…
در این پست یک ایدۀ کاربردی و فوق‌العاده مفید را قدم به قدم برای شما توضیح داده‌ام.
من با این روش تمام پروژه‌ها و کارهای خودم را به راحتی زیر نظر دارم و آن‌ها را ارتقا می‌دهم.
یک نمونه از چک‌لیست‌های روزانۀ خودم را هم در انتهای این پست برایتان آورده‌ام…
این فهرست شامل تمرین‌هایی است که من در بیشتر روزها بخشی از آن‌ها را انجام دهم. فرض کنید که این فهرست «منوی رستوران نویسندگی» من است. هر روز وارد رستوران می‌شوم، نگاهی به منو می‌اندازم و بسته به ذائقه‌ام یک یا دو سه تا از گزینه‌ها را انتخاب می‌کنم. وجود یک منوی کامل و خوب…
این شاید یکی از کارسازترین توصیه‌ها برای بهتر نوشتن باشد: «درباره‌ی چیزهایی بنویس که دوست داری». اما آیا کار به همین راحتی است؟ به گمانم نه. بیشترینه‌ی تصورات ما درباره‌ی چیزهایی که دوست داریم، کلی و فاقد جزئیات است. به‌‌مَثَل چون داستان فانتزی دوست داریم خیال می‌کنیم همین برای نوشتن کفایت می‌کند، یا گمان می‌کنیم…
وقتی می‌توانی بگویی کارشناس هستی که در یک زمینۀ بسیار محدود و مشخص، بتوانی فهرستی از عمیق‌ترین و بدترین اشتباهاتی که ممکن است روی دهد را تنظیم و ارائه کنی…
نویسنده اگر نویسنده باشد خوب می‌داند که توی این کار هیچ رقابتی در کار نیست و نمی‌تواند باشد. هیچ نویسنده‌ای از نویسندۀ دیگری بدتر یا بهتر نیست. هر نویسنده‌ای دارد برای خودش یک کاری می‌کند که هیچ ربطی به کار نویسنده‌های دیگر ندارد…
برای واژه‌ی آفوریسم (aphorism) تا به حال معادل‌هایی همچون گزین‌گویه، کوته‌کلام، بیان موجز، سخن حکیمانه و کلمات قصار و … انتخاب شده است. آفوریسم (aphorisme) از aphorismos لاتین و ریشه‌ای یونانی (horismos) می‌آید به معنای «محدود کردن افق». درست مثل زیر آفتاب نگه داشتن عدسی ذرّه‌بین و متمرکز کردن نور خورشید بر یک نقطه‌ی کوچک و…
دربارۀ موضوع مقاله‌ای که می‌خواهی بنویسی چه قصه‌ای به ذهنت می‌رسد؟ یک خاطره؟ خلاصۀ فیلم یا داستانی که قبلاً خوانده‌ای؟ یک ماجرای مشهور؟ یا یک حکایت قدیمی؟
با همان شروع کن. مو به مو برایمان توصیفش کن. ماجرا چه زمانی رخ داده؟ چه آدم‌هایی در چه مکان‌هایی قصه را ساخته‌اند؟
